3 arkadaş yıllardır köyün altında duran terk edilmiş eve gitmek istiyorduk fakat kimsenin zütü yemiyordu. ne zaman örgütlenip gitmek istesek hep birileri cayıyor, cıllıyıveriyordu.

beyler 4 - 5 kişi gelip dinlerse, bizzat başıma gelen bi olayı anlatıp, gibtirip gidicem.

neyse nasıl nasıl yaptım bunları bizim eve topladım. evde de abimle yaşıyorum. olm bakın dedim, ya adam gibi gidip o eve gece 2 de bakıcaz, ya da bir daha benim yanımda o evin konusunu açmayacaksınız. şayet açarsanız ananızı avradınızı giberim. lider ruhlu olduğum için analarına sövmeme karşılık tepki vermediler. zaten veremezler çünkü biz geniş bi grubuz. (izmirliyiz ama köyü vermem) biraz düşünürmüş gibi yaptılar ama düşündüklerini sanmıyorum çünkü beyinleri yok amk hemen kabul ettiler ama korkarak.

not: gece 2 de gitmemizin sebebi; köyde popüler olan gece 2 de gelen bebek zırlama sesleri.