her şey farklı olacak bölüm 2

- DOKTOR-

Zorlu bir ameliyattan sonra kendine gelmek için kahvesini yudumlayan Sinan arkasından birinin yaklaştığını farketti. Saat gece dörttü her şey olabilirdi. Aniden arkasına dönüp bardağı fırlatmıştı. Arkasındaki adam son anda çekilmişti.
- Ne yapıyorsun sen be adam!
Diye bağırdı adam. Doktorsa özür dilercesine elini salladı ve adama yaklaştı.
-Birşeyin yok ya? Kusura bakma sekiz saattir ameliyattayım. uyumadım hiç.
-Tamam tamam bizle geliyosun polis!
-Ne polisi ben bir şey yapmadım.

Edit:Öncelikle yazdığım hikayenin önceki bölümünü okumalısınız aksi takdirde hikaye darmaduman olur.


Önceki bölüm:her şey farklı olacak bölüm 1

... hayallerin gerçek olur.şu müziğin güzelliği. bütün herşey yalan olacak biliyormusunuz. insanlar bütün bu varlıklar bakın. işte işte herşey bu , bir hiç bu bedeni görüyormusunuz ?yok ki ben bile yokum ben kimim bilmiyorum kendime bazen çok değişik sıfatla bakıyorum ama ne olacak bilemiyorum .hayaller insanmı yoksa bizler hayalmiyiz? yine sacmaladım ya neyse

Bu sesleri duyan hemşireler de gelmişti ve aralarında dedikodu başlamıştı. Doktor fısıldaşma seslerini duymuş ve kızmaya başlamıştı.
-Kapayın çenenizi içeri girin! Ve siz beyfendi kimliğinizi görebilir miyim
-Tabiki gösteririm
Ardından cüzdanını polislere has bir şekilde açıp rozetini ve kimliğini göstermişti. Doktorsa ismi ve diğer bilgilere göz atmıştı. içinden: "Demek adın Tuna" demişti. Sanki bağırdığını zannetmişti. Ardından kelepçeyi takıp zütürmüşlerdi doktor Sinan'ı.

Hemen sorguya alınmış ve büyük uyuşturucu şebekesi içindeki rolünü ameliyatla insanların içine uyuşturucu sakladığını açıklamıştı ve birkaç saat sonra olacak teslimatın yerini.
Nezarette oturup yarınki duruşmayı bekliyordu. içi bir garip olmuştu normalide oydu zaten.

Tuna ve yanındaki bir adam doktorun önceden tanıdığı adamları getirmişti bir süre sonra. Bunlar onlardı uyuşturucu şebekesinin lideri ve yalaka sağ kolu.
-Senin olduğunu anlamalıydım nasıl yaptın bunu doktor!
-Dur bir saniye başka çağrem yoktu.
-Beyler kavga gürültü istemiyorum burda uslu uslu oturun.

Tuna ortamı sakinleştirdikten sonra çıkıp yukarı müdürle birlikte kahve içmiş ve tebrikleri kabul etmişti.
Gece bir-iki civarı olmuştu yada öyle olmalıydı diye düşündü doktor uyuyan iki adama bakıp. Bunlar beni öldürür içerde ne yapmalıyım diye düşünüyodu hep. Elleri kolları uzun diyordu hep kendi kendine.
Ardından elinde bir bardak suyla nöbetçinin geldiğini gördü kapının önüne ve içip yere yığılmasını izledi. N'oluyor burada diye düşündü korkmuştu ve ardından anahtarın çıkıp kapıya yakınca durduğunu görmüştü. Gidip aldı anahtarı bir çocuk gibi sevinerek ve kapıyı açıp dışarı çıktı. içerdeki iki adama bakarak gülümseyip kapıyı kilitlemişti. Dışarı doğru çıktığında güneş ışınları gözünü alıyordu ve saat tahmini konusunda yanıldığını farketti ve kapıyı açıp dışarda gördükleri karşısında buz kesilmişti...

devamı gelicek yorumlarınızı bekliyorum!!!

Edit:
(bkz: Zombi Kıyameti Story)
Diğer hikayelerim