her şey arkadaşın kavga var demesiyle başladı

@456 yarın son panpa hikayeyi sonlandırıyorum. okuduğun için teşekkürler.

ilçeye döndüğümde sürprizler beni bekliyormuş haberim yokmuş. burcu benim adıma nazan ile konuşmuş ikna etmiş zor olsa da nazan da gelsin bi tanışalım konuşmak bir şey olmaz gibilerinden kabul etmiş.o gün sabah erkenden ikinci öğretim olmama rağmen dersim vardı ve bide acayip uykusuzdum. dersten çıktıktan sonra eve gidip uyudum. uykumun yarısında çalan telefonun ucunda burcu vardı. nazan ile çarşıya çıkmışlar sen de gel gibilerinden maksat bir araya getirmek için çağırıyordu. hiç umursamadım uykum var onunla yarın konuşuruz dedim kapattım telefonu. bu sözüme burcu bozulduysa nazan kesin bozulmuştur. diğer gün oldu nazanın numarasını aldım burcudan gittik bi ben diyeyim cafe siz deyin çay bahçesi öyle bir şey işte.

nazan ile konuşmaya başladık ikimizde durumumuzdan bahsettik ilişkilerimizdeki sorunları karşılıklı fikirlerle birbirimize anlattık. hemen hemen aynı sorunları yaşıyormuşuz haberimiz yokmuş. nazan hala parmağından yüzüğünü çıkartmamıştı. buradan hala çocuğu sevdiğini ondan vazgeçemeyeceğini anladım.ama nazanda şu pgiboloji de vardı. bana yaklaşmaya çalışıyordur benim tuğçede yaşadığım tutunacak dal arıyordu. ayrıldıktan sonra çok zorluk çekmiş ilk günlerini birkaç dilim ekmek ve çok az yemekle geçiştirmiş. yüzünden kilo kaybı yaşadığı açıkça belli oluyordu. orada 2 saat hiç susmadan birbirimize içimizi döktük. hem o hem de ben bu yaşananları yaşayan birisi ile konuşunca rahatladığımızı söyledik. aramızda bir ilişki başlamayacaktı sadece zamanla durumumuz ne gösterirse ona göre hareket edecektik fakat hep birlikte takılacaktık.

bir hafta olmuştu nazan benimle yemek yiyor bize geliyor oyunlar falan cafede oturmalar derken gittikçe birbirimize yaklaşıyorduk.bir akşam bizde sadece ikimiz vardı ve açıkça sordum ne düşünüyosun sevgili olabilir miyiz ? nazanın verdiği cevap beni mutlu etmişti. belli ki o da bana alışmış ve teklifimi kabul etmişti. artık sevgiliydik ama birbirimize yaklaşmadan her şeyi zamanında yaşayarak yavaş adımlarla olacaktı bu.anlayacağınız yine zamana bırakmıştık. okul bitmişti ben istanbula nazan sakaryada oturduğu için oraya gidecekti. benim yaz okuluna tek dersim kalmıştı gelmeme gerek yoktu.bu durum bizim binleri düşündürüyor kiraya nasıl ortak buluruz diye arama yapıyolardı. sezgin ve fahrinin ikişer dersi vardı yaz okuluna kalan. aynı şekilde nazanda yaz okuluna iki ders bırakmıştı ve kesin gelecekti.bu durumda kızı yalnız bırakmak olmazdı ve bizimkilere yaz okuluna geleceğimizi söyledim. binlik işte amk sevinçten beni evin ortasında havaya attılar allahtan tutmayı unutmadılar yoksa kolu bacağı kıracaktık. kiraya faturalara ortak çıktı sevinirler tabi.

nazan ile istanbuldayken devamlı mesajlaşıyorduk aramız gayet iyiydi. birbirimize canımdan başka bir hitabımız yoktu onunla. yazın kütahyada ne yapacağımızı falan konuşuyorduk. klagib işte gelirsin yemek yaparsın bana tripleri sevimli görünme çabaları vardı ikimizde de.yazın okula döndüğümüzde ortamımız gayet iyiydi. zehra da sonra ilk defa bu kadar huzurluydum rahattım kendime gelmiştim. bunun en büyük payı da nazana aitti. aynı şeyleri nazan da benim için düşünmüştü. benim dersim olmamasına rağmen nazan okula gittiğinde giderdim onunla vakit geçirirdim. yoksa o ilçede evde vakit geçmezdi bir şeyler yapmak lazımdı mutlaka.yaz okuluna kalan dersim için insanların oturma şekilleriyle alakalı bi ödev almıştım onu yapacaktım. işin ilginç tarafı aynı ödevi bi arkadaşım dönem içerisinde almıştı ve ondan copy paste yapıp flasha attım ödevide 10dk içinde yapmış oldum. sadece ödevi okuyup derste anlatımım kalmıştı onu da yapardık nasılsa. nazan ile aramız iyidi fakat hissediyordum hala o çocuğu sevdiğini bende üzerine gitmemeye çalışıyordum. çocuk zaten bunu arayıp duruyordu sesimi çıkartmıyordum bu duruma. nazan o aradıkça mutsuz oluyor benimle de görüşmüyordu. kafası karma karışıktı.

çağırdım nazanı uzun uzun konuştuk. isterse sevgili olmayacağımızı beni bu konuda düşünmemesi gerektiğini anlattım. gözlerinden sanki rahatlamış üzerinden yük kalkmış gibiydi. kız haklıydı şimdi bir yandan sevdiği çocuk arıyordu bir yandan bana verdiği bir söz vardı.bu iki durumda zaten acı çeken nazanı iyice acıya sürüklüyordu.ben aradan çekildim git onunla sorununu hallet barış dedim. kendimden çocuğun ne halde olduğunu biliyordum ve bunu başkasına yapamazdım hiç tanımasamda onu. nazan ile ayrılmıştık sevgili olarak. okuldan birisiyle çıkan kız ondan ayrıldıktan sonra çakallar başına üşüşür kızı rahatsız ederlerdi.iki yıl boyunca o ilçede bunu gördüm ve isyan edip okulu bırakan kızlar olmuştu. nazana bunu anlattım millet yine sevgili olarak bilsin bizi sana kimse yaklaşmaz bu sayede kafan rahat şekilde yaz okulunu bitirirsin mezun olursun dedim. nazan ile vakit geçirmeyi seviyordum onu bi sevgili olma uğruna kaybedemezdim. tüm yaz okulu boyunca birlikte geçirdik zamanı millet bizi sevgili bildi. bazı günlerde arkadaş gibi takılsak da onunla aramızda duygusal olarak bakışmalar olmadı değil. birbirimizi istiyorduk fakat o kalpteki diğer kişiler hep buna engel olmuştu. ayrıca sevgili olsakta o sakaryada ben istanbulda olacaktık ve mutlaka araya soğukluk girecekti. konuşuyorduk devamlı ve nazanın sevgilisiyle barıştırmaya çalışıyordum. benim durumum vahimdi ama onların durum farklıydı çocuk arayınca nazan konuşur kalbini kırmazdı.ben zehrayı aradığımda terslemelerle karşılaşmıştım.

okul bitmiş memleketlere dönmüştük. okulun son gününde nazanın sevgilisi gelmiş nazanı alıp sakaryaya dönmüştü.ben hiç görmedim bu durumu biz kütahya merkeze gittikten sonra olduğunu söyledi nazan. belli ki önceden planlanmıştı ve benim otobüse binmem beklenmişti. bir şey diyemezdim sevgilim değildi sonuçta hayırlısı olsun dedim geçtim. yine yalnızdım zaman yine geçmez oluyordu. nazan mı ondan istediğim gibi sevgilisiyle barışmıştı ve mutluydu. mesajlaşıyorduk devamlı yine o da bana zehrayı aramamı barışmamı falan söylüyordu.14 temmuz günü dikey geçiş sınavına girip eve dönüyordum. otobüsten indim biraz yürüdüm o da ne ? karşıdan zehra bir arkadaşıyla geliyordu. uykusuzluğum açılmış yorgunluğumu unutmuştum fakat ellerim ayaklarım bit titremeyle benden bağımsız hareket ediyordu. kendimi sıktım umursamaz tavırla yanlarından yürüdüm geçtim. o günün bir diğer önemi de zehranın doğum günüydü.eve gittim mesaj yolladım kutladım doğum gününü. karşılık verdi hiç beklemediğim bir anda öyle sıradan şekilde konuştuk sonra yine sessizlik. umutlandım mı ? tüm salaklığımla evet.

birkaç gün hiç mesaj atmadım. bir akşam mesaj yolladım sadece işin düştüğünde mesajlarıma cevap veriyosun başka zaman hiç takmıyosun yazdım. geri yolladığı mesajda beynimden vurulmuşa döndüm. bana o gün sevgilim yanımdaydı mesajlarına cevap veremezdim lütfen artık rahatsız etme beni yazmıştı. evet zehra sevgili bulmuştu benden başkasına dokunurdu onunla gülüp onunla eğleniyordu. acı mı ? acı bu düşüncelerin yanında bir hiçti. yerimden kıpırdayamıyordum. mutluluklar yazdım sadece yolladım. ne ağlıyordum ne yüzümde bir mimik vardı bildiğiniz şok olmuştum ve felç geçirecektim neredeyse. oturduğum kanepede uyuyakalmışım annem üzerimi örtmüş hiç haberim yok bunlardan. uyandığımda gece olduğunu bilmiyordum etraf karanlık allahım dedim öldüm mü dualarım kabul oldu mu diyordum kendi kendime. televizyonun uydusunun ışığını görene kadar bu düşüncelere kapılmıştım. yine hayattaydım ve yine uykudan uyanıp ağlıyordum. sanki acılarım yeniden başlıyordu.
inanmamıştım sevgilisi olduğuna inadına arıyordum konuşmaya çalışıyordum. artık sevgili olmaktan ümidi kesmiştim sadece kafamı tırmalayan ayrılma sebeplerimizi bilmek istiyordum.bi sabah mesaj attı bana ve konuşmak istediğini birazdan arayacağını söyledi.

ramazan ayıydı oruç haliyle başıma vurmuş haldeydi. aradı konuşmaya başladık sordum niye ayrıldık falan. verdiği cevaplar komikti istemedim ayrıldık bundan daha önemli sebep olamaz diyordu. beni aldattın mı zehra diye sorduğumda bir süre ses vermemişti sonra bunun şimdi ne önemi var dedi. anlamıştım durumu tamam dedim aramıyorum seni artık ben alacağım cevabı aldım dedim telefonu kapattım. diğer gün uykudan uyanmış öyle t v falan bakınıyorum telefonuma bi baktım 5 cevapsız arama hepside aynı numaradan ve tanımıyorum. aramalara bakarken tekrardan aradı ve açtım. kiminle görüşüyorum falan görüşmek istediğin kişiyle dedim. arayan sesi tanımıştım yaz okulu sırasında bu ses beni özel numaradan aradı ve hiç unutmam arayan sesi. bana zehranın sevgilisiyim neden onu rahatsız ediyosun dedi.hop ulan ağır gel kardeşinden mi hesap soruyosun dedim. karşılıklı bağrışmalardan sonra birader dedim bak sevgilisiniz gibimde değilsiniz ben zehradan ayrılma sebeplerimi duymak için aradım buna da hakkım vardı. aldığım cevaplar bana yetti ve artık aramayacağımı söyledim.sen kalkmışsın beni tehdit eder gibi konuşuyosun şimdi gelip seninle kavga etsem hangimize yararı olacak bunun ya sen öleceksin bu kız için ya ben ölücem.ee sonra ne geçecek elimize ? birimiz hapise birimiz toprak altına. bu sözlerimden sonra ortam yumuşadı bana hak vermişti çocuk. gidin ne yaparsanız yapın arama bir dahada beni bu sefer bu kadar sakin yaklaşmam sana dedim.

o konuşmadan sonra zehraya karşı her şeyim bitmişti. tamamen ondan soğumuştum beni böyle bir durumla yüz yüze bırakacak kadar küçülmüştü. liseli gibi gidip sevgilisine anlatmış hadi kavgaya gidelim ayakları yapmış gibiydi. kısacası çocukluk yapmıştı.

zaman akıp geçiyordu okuldan mezun olmuştum açık öğretim kayıtları falan derken iş aramaya başladım.bir sene boyunca geçici işlerde çalıştım.2009’da staj yaptığım muhasebede işe başladım ama 5 ay sürdü ve ayrıldım. ardından yine boş geçen günler ve snuçsuz iş başvuruları…2010 ortasında inşaat şirketinde muhasebe işine başlamıştım 2 ay öncesine kadar orada çalışıyordum anlaşmazlıktan dolayı ayrıldım ve hala işsizim.bu ay sonunda almanya vizesine başvurucam çıkarsa 3 aylık turistik gezi için gidicem sonrasına bakacağız. açıköğretimi bitiremedim olmadı. askerliği erteleyip yeniden kayıt yaptırdım bu seferde geçemezsem askere gidicem.

bu geçen zaman içerisinde zehrayı bazen çarşıya inerken bazen sahilde gördüm.her gördüğümde heyecanlanıyordum fakat eskisi gibi değildi alışmıştım onun yokluğuna önüme bakıyordum.3 yıl içerisinde hiç sevgilim olmadı. yaşadıklarım geçici sahte ilişkilerdi bulamamıştım yeniden aşkı. kübranın facebook adresine eklediği fotoğraflardan zehranın hukuk bölümünden mezun olduğunu anladım. öylece fotoğraflara baktım içim acıyarak. zehranın o sevgilisi kübrada ekliydi fakat son bir senedir baktığımda çocuk silinmişti belki de ayrıldılar belki de çocuk facebook adresini kapattı. zehrayı en son geçtiğimiz bayramın ilk gününde gördüm.

nazan ile hala msn mesaj yoluyla konuşuyoruz.3 hafta önce sakaryaya gittiğimde sezgin ve onunla görüştük.3 yıl sonra gördüğüm nazan da bi değişiklik yoktu.o sevgilisinden ayrılmış başkasıyla çıkmıştı nişan olayları olacakken onunla da ailesinin anlaşamadığından ayrılmıştı. sevgili konusunda benim gibi şansız birisiydi.

sorusu olanlar sorabilirler kimsenin kafasında soru işareti bırakmadan cevap vericem.

hepinize çok teşekkür ediyorum hikayemde benimle birlikte olduğunuz için..

@458 kusura bakma panpa

@476 eyvallah panpa

@478 bitti panpa şu güne kadar olanları yazdım bundan sonrası hayat devam ediyor işte.

@481 eyvallah panpa

sensiz geçen 6. sene zehram.

@484 alıştım panpa zor oldu ama alıştım. hala görünce titreme alıyor mu tabikide alıyor. başkasıyla evlensem bile bu olacak.