her şey arkadaşın kavga var demesiyle başladı

aralık/2004

liseden yeni mezun olmuşum üniversiteyi ilk girişte kazanamamışım dersane ev arası bir hayat sürüyodum.
dersanenin olmadığı hafta sonu sıradan soğuk yağmurlu bir istanbul gününe uyandım.
planım kahvaltımı yaptıktan sonra ntv'yi açıp formula 1 yarışlarını izlemekti.

edit 1:tarihte ufak bir hata yapmışım aralık/2004'de başlıyor hikayem.

edit 2: bu hikayemde sex bekleyenler varsa hiç okumadan başlığı terk etsinler.sizlere 3 yıl boyunca dolu dolu aşkla sevgiyle geçen ilişkimi anlatıyorum.

edit 3: şarkımız http://fizy.com/#s/1ajf3l

edit 4: kolay takip etmek için http://inci.sozlukspot.co...%b1/@yaylikanepesevenadam

edit 5: http://inci.ca/uoffflsv4c (bkz: aleves)panpama bu güzel sürprizinden dolayı ayrıca teşekkür ediyorum.
bu maçın önemi @123'de yazıyor.

edit 6:sorularınızı pm ve twitter sayfam ile iletebilirsiniz https://twitter.com/#!/yaylkanepeseven

21 ağustos günü geldiğinde bana evin oraya gelme durakta bekle beni dedi. gittim durağa bunun bi arkadaşını gördüm arabayla bekliyodu selam vermedim. şimdi gidip boş yere kıza ne diye selam vereyim belki sevgilisi gelir yanlış anlar falan diye düşündüm. neyse zehrayı gördüm uzaktan geldi yanıma gel aşkım dedi arabaya doğru gittik.bin gidiyoruz dedi.ben noluyo falan demeden atladım arabaya hiç sesimi çıkartmadım. belliki sürpriz yapılmış bozmak olmazdı. arkadaşı bizi uzak olmasına rağmen taksime kadar zütürdü arabasıyla. arabadan indik ona bekleme sen bizi dedim döneriz bi şekilde geriye. kız bana zaten beklemiycem dedi ben orda züt gibi kaldım. bildiğiniz kız bana @2 gibişi yaptı.aha işte doğum gününde zehra bana züt etme hediyesi almış panpalar hediye falan yok.

kantinde bunu görmüşken tekrar arkasına baktı beni gördü. yanıma geldi, tuvalete gidelim mi dedi. ben de heyecandan sadece kısık bir evet diyebildim. kızla yiyiştik falan tuvalette. ama eteğini bir indirince bir de ne göriyim, benimkinin 3 katı bir babafingo. meğer kız dediğimiz herif de sezer çıktı. beni evire çevire gibti orda, herkes derste olduğu için kimse de duymadı.

caps ver

sonra kapıdan baktı gel içeri dedi sonra başladım ben yalamaya ama nasıl yalamak sonra babası geldi beni gibti artık gayım hayatım böle deişti..

tek ders haricinde tüm derslerimi vermiştim. o kalan dersi de ikinci sınıfta alttan alacaktım sorun yoktu yani. şubat ayı kütahyada öyle bir soğuk varki kalorifer yanmasına yorgan altından çıkmamamıza rağmen üşüyoruz reyiz. öğrenci tribi alışkanlık hale gelir sabaha kadar uyumamak. televizyonda sadece müzük kanalı olarak kral fm çalardı. tüm okul hayatım boyunca dinlediğim arabeski hayatım boyunca dinlememiştim.her sabah 6 gibi ferdi tayfurdan sabahçı kahvesini dinler öyle uyurduk. millet ezanı dinler uyur biz sabahçı kahvesini.

zehranın sınavına 1 ay vardı. neredeyse dershaneden çıkmıyor test kitaplarını çözmüyor yalayıp yutuyordu resmen. geldiğim gün dershanesi vardı ve ben daha fazla dayanamadım dershaneden çıktığında seni görmeye gelicem dedim.10 dakikada olsa onu görmeliydim yoksa kendimi kaybedecektim zehrasızlıktan. akşam oldu bendeki heyecan hat safhaya vurmuştu dershanede insanlar çıktıkça zehrayı gözlerim aramaya başlamıştı.ha geldi ha gelecek derken sanki bana inat olsun diye en son çıkanlar arasındaydı.onu uzaktan gördüm kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. çarşı ortasındaydık ve yanına gidemezdim peder bey yine bir yerlerden çıkardı ortalık karışırdı. mesaj attım dershanenin ilerisinde bizi kimsenin göremeyeceği yere gittik. kimsenin görmediğinden emin olduğum an zehrayı kollarımla belinden kavrayıp ona sarıldım.o kadar özlemiştimki onu sıktıkca kızın nefesi kesilecekti neredeyse dur hayvan yavaş demese benim duracağım yoktu. hiç konuşmadım dudağından öptüm.3 ay değil 3 yıl geçse bile onun dudağındaki sıcaklığı unutmazdım onun dudağındaki beni unutmazdım. sanırım aşk böyle bir şeydi.

10 mart/2007

zehra ile ikinci yılımız…ikinci yılı kutlayacağız ama ben kütahyada o istanbulda.bir hafta öncesinden nasıl giderim onu nasıl görürüm düşünceleri kafayı yedirtecek bana.iki hafta sonra da vizeler başlayacak durumlar iki ucu taklu değnek değil değneğin hepis taklu.o hafta okulda çanakkale gezisi düzenlenmiş ben gitmemiştim. fahri ile sezgin gidelim dese de içimden gelmedi gitmedim. zehra ile görüşemeyecek olmanın sıkıntısı vardı üzerimde gezi falan düşünecek halim yoktu.tam 10 mart günü millet geziye gitmişti ben yurtta odamda tek başıma tavana bakarak yatıyordum. üzüntümün derecesi yoktu. zehra bişey olmaz gelidiğinde görüşürüz dese de beni avutmaya çalışsa da olmuyordu. tüm sene boyunca ne doğum günü ne sevgililer günü hiç umrumda olmazdı. sadece zehra ile tanıştığım gün benim için özeldi yaşanılası gündü. böyle birlikte yaşayamayınca da üzüntülerim kat be kat artıyordu.o gece uzun zamandan sonra ilk defa ağladım. çaresizliğime ağladım, zehrasızlığa ağladım. şimdi diyeceksiniz ulan atlayıp gidemedin mi istanbula görüşemedin mi kızla. dışarıdan bakınca bu şekilde düşünmesi kolay ama öğrenciyim evden de çok para gelmiyor kimseden de isteyemedim tüm bu sebepler beni zehraya zütürmedi.

vizeler başlamıştı bu sefer işi sıkı tuttum ve tüm derslerden geçebileceğim notlar aldım. vizelerden sonra istanbula gideriz düşüncesi olsa da bu sefer hocalar yan çizdi 4 ders yoklamadan gelmeyenleri dersten bırakacaklarını söylediler.bu lafta kalmadı cidden öyleydi ve gelmeyenleri sene sonunda yaz okuluna bıraktılar.her zaman yaptıkları taktik bu şekildeymiş yaz okuluna öğrenci bırakıp maksat yazında ilçeyi hareketlendirmek okula para kazandırmak.biz gitmemiştik istanbula öyle bir sorunumuz olmamıştı. gitmemiştik ama hesapladığımda tam 3 ay zehrayı göremeyecektim. öyle bir hal almıştımki artık bağrıma taş basıp dolaşacaktım amk.bu durumu zehraya yansıtmıyorum malum 3 ay sonra sınava girecek ve böyle şeylerden dolayı kafası karışsın istemiyorum. benim durumumu ona anlatsam üzülecek ağlayacak beklide o an çalışması gereken konuyu bırakacaktı.hep iyi geçiniyordum sıcak mesajlar atıyordum sorunları ona yansıtmıyordum.

tanıştığımız 10 mart günü akşam üstü okuldan çıkış saatine yakın mesaj yolladım. mesajı yollamadan önce sanki ilk defa bir kıza yazıyomuş gibi on defa sildim yazdım.en sonunda merhaba:) yazıp yolladım. şuan düşünüyorum da o kafayla ben nasıl üniversite kazanmışım sorular kolaymış herhalde. mesaj gitmedi numaraya. beni aldı bir endişe acaba kız kafa mı buldu ya da vazmı geçti telefonu kapalı. okula zütürmemiştir diyerek kendimi avuttum. saat oldu akşam üstü 6 hala 3310 telefonuma iletildi mesajı gelmedi. sahilde orda burda biraz sürttükten sonra eve gittim.

yemek yiyorum ama telefon hep yanımda çorbadan bir kaşık alıyorum telefona bakıyorum. hızlı yemek yiyen ben yemeği 45 dakikada yedim. annem tabakları kafama geçirecekti bana yemek hazırlamaktan dizisini kaçırıyodu. yemekten tam kalktım tık dıdıt dıdıt iletildi zehra mesajı geldi. arkasından ikinci bir şok zehra:okuldan sonra uyudum telefonum kapalıydı kusura bakma. ben bu mesajı okudum ayyy canım yerim seni yerim havaları ne kadarda mütavazi tam evlenmelik kız ulan düşünce gerzeklikleriyle geçen zamanlar...

o zamanlar öyle 10000 5000 her yöne sms kampanyaları yok. mesajlaşmalar kısıtlı bir kaç kaçamak sözler ama hep isimle hitap edilmeler.ne canım ne tatlım hayatım gibi lafları ilişkimizin 1 ayında hiç kullanmadık. devamlı aramızda bir mesafe vardı. sağlam güven dolu seviyeli bir ilişki istiyodum.

lan anlatsana olum bak kendimi buldum hikayede devam etmezsen yüzüme bakma

edit: gittin mi lan

edit2 oğlum konuşma benlen

edit3: biliyorum ordan çok komik gözüküyorum

edit4: gelcen mi hacı

edit5: yatarsan oç sun

edit6: iyi geceler kardeş

@179 arkadaşım bi gibtirip gider misin ? gavat mıyım lan ben germe beni amk geleyim sana sevgilimin capsini vereyim.

ben peşin peşin eksimi veriyimde liselilere

al amk takip etmeye devam edecem seni sen beni giblemesende..

buda senin içinn: http://inci.ca/uoffflsv4c

edit: bak amk değerini bil bide fenerbahçeliyim
edit2: @123'deki entrysine itafen

5 mart/2005
yine bir öğlen yemeği için dersaneden çıktık tavuk döner yemeye gidiyoruz her zamanki gibi.
oturduk yiyoruz falan derken tık kavgaya çağıran arkadaşım yine aradı.
olum nerdesin çok önemli.aha dedim yine kavga var. bunu çağırdım yemek yediğimiz yere başladı anlatmaya.

lan hani senin beğendiğin beyazlı kız (adı aramızda böyle kalmıştı) vardı ya seni sormuş bizim ayline (liseden arkadaş)
tavuk döner boğazımda kaldı ayranı zor aldım içtim geberiyodum şerefsizin yüzünden.
ulan dur dedim noluyo birden öldürücen beni derken kalk gidiyoruz okula kızı görmeye.(kız lise 2'ye gidiyodu)

edit:lise 2

@182 sanane yarram

@367 yarın bitiricem panpa daha erken biterdi net problemlerim oldu.

sınav sonuçları açıklanacaktı. zehra o yaz kuran kursuna başlamış ve sabah sonuçlara bakamayacağını benden bakmamı istedi. sonuçlara baktığımd dudağım ucukladı ulan o nasıl bir puandır dedim. okuldanda 85 falan gelmişti ee süperdi. istanbul içinden nereleri yazacağını düşünmeye başlamıştık. karışmıyordum bu konularına ama tek söylediğim galatasaray üniversitesi hukuk bölümünü veya başka bir bölümünü yazmasıydı.o zamanlarda bildiğim kadarıyla galatasaray üniversitesinde 2 yıl okuduktan sonra okulun öğrencileri fransaya eğitime gönderiliyordu.ve bu fırsat kaçmazdı anlattım durumu düşüneceğini söyledi. tüm bunların yanında kalacak yer konusunuda göz önüne alması gerkiyordu. babasının arkadaşının kızları fındıkzadede oturuyolardı üniversite okuyolardı istanbulda. zehra ilk tercih olarak i̇stanbul üniversitesi hukuk fakültesini yazdı ve orayı kazandı. beyazıt kampüsünde derslere gidecek fındıkzadede bahsettiğim kızların yanında kalacaktı. hafta sonları da evine gidecekti. zehra istediği bölümü okuyacaktı bende bu konuya karışmıyordum.her ne kadar sevgilimde olsa ciddi de düşünsek gelecek yine onun geleceğiydi.

okulda arkadaşlarım haricinde hiçbir kızla ilgilenmiyordum.bir sevgilim vardı ve en önemlisi de çok seviyordum aşıktım. birgün öyle bir yağmur yağıyorduki yurtla okul arası uzak olmasına rağmen okuma aşkıyla kalkıp derse gittik. derse gidiyoruz ama sırılsıklam olduk daha yarı yolda. şemsiyeler bile kar etmiyor. kız yurdunun oradan geçerken birisi gözüme takıldı o yağmurlu havada. sarışın 1.60 boylarında dışarıdan bakınca sessiz efendi bir kız gördüm. sadece bakıp geçtim.ilk defa birisi dikkatimi çekmişti. ardından onu okulda ortak ders işlerken yine gördüm ama tıpkı benim gibi sağ parmağında yüzüğü vardı durumu anladım. gidip bu kızla konuşayım zehrayı aldatayım düşüncem hiç olmadı sadece parmağındaki yüzüğü görünce aynı şeyleri yaşıyor olabileceğim aklıma geldi.

mehmet bak dedi sen gitmezsen ben gidicem konuşmaya senin adına teklıfı edicem dedi. olur mu hiç amk dedim birden erkeklendim kalktım ayağı konuşmaya gidicem.o anda olum adı kübraydı dimi eminsin dedim arkadaşa tabi bizim bin koptu. neyse dedim yürüdüm masaya.(ulan şimdi bile o anı hatırlarken heyecanlanıyorum yazarken sanki yaşıyomuş gibi) kızların masaya yanaştım elimi uzattım benim kıza diyalog aynen şöyle oldu:

ben: ee şey merhaba kübra ben yaylıkanepesevenadam..? !!

kübra: merhaba. yalnız benim adım kübra değil ! fatma.

ben: ??? !!... hönk ! hebele höbele...