yarım saat önce başımdan geçen bi olayı anlatıcam beyler sizlere.. Bakın prim diyenler olacaktır yemin ediyorum size alakası bile yok.. Aslına bakarsanız bunuda anlatmam gerek size çünkü peygamberimizin bir hadisi vardır (Sağ elin verdiğini,sol elin bilmemesi gerek) diye.. Neyse olaya geçiyorum;

Bilirsiniz beyler metroların girişlerinde çikolata ve su satan makinalar vardır.. Bende öğlen pek yemek yiyemediğim için bisküvi ve kek tarzı şeyler almak istedim makinadan.. Cebimdeki 10 lirayı çıkartıp makinaya doğru yerleştirdiğimde makina parayı bir türlü almadı..10 veya 15 dakika uğraştım makinanın parayı alması için (bi taktik vardır atm lerdede yapılır parayı alması için katlanır ve arka tarafından yerleştiririz) tüm yolu denedim fakat bir türlü başaramadım.. Herneyse vardır bi hayır diyip yoluma devam ettim..

Ş-evler-ataköy köprüsü vardır çoğu arkadaşımız bilir..Bu köprüden indikten sonra bir tane kız çocuğu (bakın altını çizerek söylüyorum yaz günü tir tir titriyordu) Kızın yanına gittiğimde tahmini olarak 7-8 yaşlarında mavi gözlü dünyalar tatlısı bi kızdı.. Neyin var ablacım ne bu halin dediğimde gözlerimin içine baktı sadece ve sustu.. Açmısın dedim, çok acım abi dedi..

inanın o anda yer yarılsaydıda yerin dibine girseydim.. Hemen gidip cebimdeki o 10 lirayla alabileceğim tüm yemeği aldım ve koştum yanına geldim.. Bunlar senin diyince öyle bir güldü ki o güzel yüzü, öyle bir içten sarıldı ki bana ve yanaklarımı sıkıp abi sen çok yaşa emi dedi..O an inanın dünyalar benim oldu, bende oturup onu izleyerek karnımı doyurdum..Onu o hale düşüren şerefsizler utansın !

Lütfen saçma salak yorumlar yazmayın, sizinle paylaşmak istedim bunu..

Edit: beyler ablacım kelimesine takılmışsınız bakın şunu belirtiyorum sizden ufak bi kız çocuğu olursa ona kalbi kırılmasın diye güzellikle ablacım diye hitap edersiniz..Bu yüzden böyle hitap ettim bende

Edit2: Amlı değilim güzel kardeşlerim, olayı hala kavrayaman kardeşlerim var..Bu arada trende girmişiz teşekkür ederim güzel yorumlarınız içinde..