hepsini sen yaptırdın

neyse bundan yıllar önce bir zamanlar bizde liseli binlerdendik.
ozamanlar yoktu böyle işler.
derdimiz olduğunda en yakınımıza anlatırdık
derman arardık dostumuzda. bulurdukta nitekim.
böyle klavye önde hatıralar elde değildi. herşey dildeydi ozamanlar.
bilmezdik kimsenin canımızı yakabileceğini. meğer öyle değilmiş.
vardı bizimde gözümüze kestirdiğimiz biri.
öyle ahım şahım biride değildi aslında
ama acıyı verene değilde acıyı hissedene bakmakmış doğrusu
hayat buya gözümüze kestirdik gönlümüzde yerini buldu
günler aylar geçti sevgilide olduk
olduk olmasınada
senin kalbin onun kadar kuvvetli değilse esir olursun karşındakine.
esirliği geçtim ben kul olmuşum meğer.
-sen bana aşık değilsin dedi birgün
-ben sana deli gibi aşığım kızım ne diyosun sen ( desemde bilmiyordum gözden anlamayanın sözden anlamadığını )
bu konuşma bi kaç kez daha tekrarlandı.ama ben farketmemiştim
her söylediğimde daha da aşık olduğumu
aşk gözü kör eder der dururlar. yalan
aşk gözümü sabitledi sadece ona bakar oldum.
fakat ben ne kadar aşkımı hissetmeye başladıysam o benden okadar uzaklaştı.
ve ayrıldık. ayrıldı.
okulda bitmişti çoktan gidip göremezdim elinde tavuk döneriyle kantin köşelerinde.
hayatı zütümüze sokmak için ilk adım olan üniversite sınavına girdim
sonuçlar gelmeden mesaj attı
-Allah herkese hakettiğini verir
verdi.ben 2 yıllık gibtiritaktan bi yer kazandım
o da dershaneyi kazandı.
değişim başladı.

tüm kizlari gibiyim yeter ki siz iyi olun panpa

2 yıl dolmak üzereydi neredeyse.
okulum bitmiyordu tabi böyle am züt gibmekle geçen vakit
okulun uzaması demekti. buda okul uzamadan benim uzamam gerektiğini gösterdi.
sene sonlarına dogru bizim binlerden biri ( buketin kabul etmediği) gene bi kızla
tanıştırdı.
-kanka nası kız bak bunu ayarladım tanıştırıyım ayşe dedi
laz dedim bende.ve sonra son binleride kaybetmemin start çizgisi göründü.
ayşe bizim binlerle benim sonumuzu gösterdi.
aşık oldu.
ama artık bana aşık olan değil bana veren kızdı yanıma gelebilen.
oda bunun farkına kısa sürede varmış olucak ki çok rahata geçmeden yoluna devaam etti.
bu anlattığım değişimin sadece filizlenmiş görüntüsü.
şu anda o değişimin son noktasını anlatıcağım mesajlar geldiği için yazmak istedim binliğimin sınırını.
bitmedi ama yarın okul var
öğleden sonra 5 te dersim var
yeni okulumda.
ESKiŞEHiR
iyi sabahlar panpalar. görüşürüz yine

geldim panpa

Bundan sonraki sınavım neydi?
Neden bu kadar umursamaz olmuştum
Tuğçe şu anda ne yapıyordu
Gökhan nerdeydi
Hakkı iyimiydi

-‘ilk soruyu yapamazsanız hemen başka soruya geçin’
diyen dershane hocalarını giblemeyerek ilk soruda 15 dakika takılı kaldım.
aslında soru basitti.
60 civarı kelimeden oluşan bi paragrafın anlamıydı soru.
ama hayat artık benim tüm anlamlarımı yıkıp
yerine başka anlamlar koymamı istiyordu sanki benden.
15 dakika boyunca paragrafı okudum fakat
çıkardığım tek anlam hayatımın anlamsızlığı oldu.
ilk soru 1+1 bile olsaydı o an benim için cevap 2 değildi.
hayat beni o kadar çok hırpalamıştı ki
o 15 dakikada hayatımın anldıbını arar olmuştum bir anda.

Gibi birçok şey olabilirdi.
ve ben bunların hepsini göze alarak sanki özellikle bana ayrılmış,
en sevdiğim sıra olan
ortanın en arkasına oturdum.
'evet başlayabilrsiniz arkadaşlar'

O bakışların altında yatan cümleler ;

Sabah uyandığım kıyafetlerle bakkal Ahmet e uğrayıp
silgi kalem gibi sınava girerken alınması gereken ama
sınavda tam manasıyla işe yaramayan metaryelleri aldım.
taktik farklı oldugu içinde olips limon portakal karışımını cebime koyup
liseli binlerin okuduğu okula gittim.
okul kapısından içeri girmemle o günün farklı olacağını anlamıştım.
liseli binler ve aileleri bir aradaydı.
benimse arkamda emlakçı ufuk Ahmet bakkal ve bilimum esnafın gazı vardı

sınav gecesi hiçbir şey yapmaz dua edip uyumaya çalışırdım erkenden.
2 kez girdiğim ve birinde 2 yıllık tutturabildiğim için artık deneyimliydim.
o gece 4 e kadar insanlığın alkol sınırlarını zorlamak istedim.
kapanışı taverna(eski adıyla gazino) da yaptık sonrada uyudum sabah 8 de uyanmak üzere.
taktik bu kez farklıydı.

sanki okul okumuyorda mahallede büyümüş ama bi baltaya sap olamamış bi çocuk gibiydim.
arkadaşlarım bakkal Ahmet berber selim raziye teyze olmuştu.
o yüzden çok uzaklaşmak istemiyordum oralardan.
hep o mahallenin haylaz çocuğu kalmak istiyordum.
bana iyi gelen yeri bulmuştum artık.
ne tuğçe umrumdaydı nede başkası.
mahalleden bi kız bulup evlenebilirdim ilerde.
ama kalmak için kazanmalıydım sınavı.

Evet son defter olan ayşede kapanmıştı sıcak günlerden birinde.
artık bişeylerin değişmesi gerektiğini biliyordum.
bunun için önceden önlemimi almıştım.
Hem yeni sistemi denemek hemde 2 yıllık deniz liman işletmeciliği okuyup babamın çalıştığı liman yapımında yerimi almak için sınava başvurmuştum..
antalyayı seviyordum ozamanlar. dükkandan bozma evimin yanında emlak ofisi vardı ufuk reizin.
öğlen kalkıp dükkana atardım kendimi. gelsin sigaralar gelsin kahveler sınırsız internetide vardı reizin.
bi yandan netten kovalayıp bi yandan ev gösterirdim gelen müşterilere.
akşam saat 7 oldumu kapatır alemin orta yerine atardık kendimizi.
esnaf çevresi yaptı sağolsun banada.
6 ay yalnız kaldıgım o odada en yakın olandı bana..

panpalar. başlıyorum.

rizörv

çevirme var yatın

ne lazi amk cahil

reserved

panpa buralar eskiden dutluk idi amk. reiz kaynardı sözlükte birisinin derdi olduğunda anlat panpa diye gelirdi herkes şuna bak amk reiz yok la sözlükte.
sen anlat amk.
edit: rezerve...

‘Eskişehir öğrenci şehridir,
karı kız boldur orda,
barlar falan iyidir ortam iyi yere düştün valla’
diyen arkadaşlara inanarak olduğum yeri sevmek istedim.
ama daha başlangıçta eskişehirin en büyük sıkıntısını yaşamaya başlamıştım.
ev bulmak.

'... mola süreniz dolmuştur. lütfen otobüsünüzde ki yerleri alınız'
anonsuyla parmaklarımın arasında, dumanı tüten,
son bir fırt olmasına rağmen 'otobüste çok kokar bu amk sigarası'
diyerek sigaramı atıp bindim ön kapıdan.
halbuki en arka sağ cam kenarında oturuyordum.
orta kapıdanda binebilirdim oysaki.
ama artık okadar bin biri olmustum, öyle ince şeyler düşünyordumki
otobüste bile güzel kız arar olmuştum.
otobüste gibişme ihtimalim çoğu yerden az olmasına rağmen
beni en çok cezbeden şeydi.
otobus boş gibiydi.ve beni ciksi düşünmeye iten şey sol çaprazımdaki
2 koltuğa uzanmış olan kızdı.
çokmu zordu şöförün ışıkları kapatmasıyla
kızın yanıma gelip sakso çekmesi?
kötümü olurdu 7 saat süren o yoldan zevk almak?
bence süper olurdu.
olmadı amk tabiki.