hepsini sen yaptırdın

lan ilk bi özet geçin orasını okuyalım uzun yerinide yaz sonradan okuyan okusun

edemlede tanıştırmıştım yeni panpamı.o da sevmişti.'iyi çocuk' demişti.
bafralı vardı birde bizim evde.
o çocuğu çözememiştim başlarda.
ama şimdi kafası hep güzel gezdiği için nirvanaya ulaştığını düşünüyorum.
bin bir kere eve yüksek miktarda yeşil bitki getirmişti.
o evde kurulan hayaller,
görülen düşler,
sınırları zorlayan gülüşler..
1 ay boyunca en çok kullanılan ürünlerimiz;
2,5 lt coca-cola, sütaş ayran, ve envaii çeşit çikolataydı.
yetmedi.

Eve çıkmadan önce panpam,
daha önceden tanıştığı bi kız ve onun arkadaşıyla geldi.
kızlar fena değildi.
biri bana düşüyordu.
sonunda eskişehirde gole yaklaşmıştım.
ilk anda o gözle bakmasam da gecenin sonunda
alkolün etkisiyle gözler farklı bakmaya başlayacaktı.
buna emindim işte her yerde.

Daha önceden bir kaç kez gittiğimiz,
barmen arkadaşın bizi bayıltarak geri gönderdiği mekanımıza düştük.
amaç belliydi.
kızları halay çekecek hale kadar içirmeliydik.
öylede oldu.
ama Fatma ve panpam arasında geçen bi konuşmaya takıldı kulağım.
- Ben altta kalamam ama( panpam)
- Olsun ben üstte olurum( Fatma)

Bu konuşmadan sonra işin rengi biraz değişmeye başlamıştı.
panpamın yanındaki kız ve Fatma iyi arkadaştı.
panpam yanındakini daha önceden halletmişti ve fatmayla olması zor gibi görünüyordu.
bu durumda fatmanın yaptığı bu lafın anlamı neydi?
fatma gecenin sonunda banamı yoksa panpamamı vericekti?
Nitekim ikimize de vermedi ama benimle beraber uyumak durumunda kaldı.
uyumadan önce ufak çaplı bi çalışma olmadı değil.

Fakat aylar sonra olan bu yakınlaşma benim bu kıza olan ilgimi arttırdı.
kız mezundu. antalyada yaşıyordu üstelik.
hem antalyaya gezmeye gidebilir hemde kızı görebilirdim.
bu durumda atak yapma vaktiydi.
Sabah kalkıp gittiler. akşamda yola çıkacaklardı.
Bir şeyler yapmam gerektiği ortadaydı. Yaptım .işe gitmedim.
mesaj attım.ve arkasıda geldi. gitmeden bir iki saat önce buluştuk.
konustuk gece hakkında. pek oralı değildi.
giblemeyen tavırlar içindeydi.
ama benim ona ihtiyacım vardı.
kurtulamadığım tuğçe saplantısı ve eskişehirdeki yalnızlık beni ona mecbur eder olmuştu.

-antalyaya gelirsen görüşürüz(ftma)
-geleceğim’ diyip son kez öperek uğurladım.
kendimden o kadar emin konuşmuştum ki ben bile fark edememiştim gerçekliğini lafımın.

Bi kaç gün sonra dediğim gibi de oldu.
ama soru şuydu.
ilk kez tanıştığı biriyle öpüşen aynı yatakta yatan kızdan ne kadar randıman alırsın??
Ama tanıdıkça durumun pekte öyle olmadığını fark ettim.
sevmeye başlamıştım uzun süre sonra birilerini.
aşık bile olabilirdim.
cinsel yönden istediğim noktada olamasak da çok umursamıyordum.
zamanla takıntılarından kurtulabileceğini,
zamanla ikimizin de bunu isteyeceğini söylemeye başlamıştım (2.gidişimde)
Gidişlerim her defasında daha kısa aralıklarla ve daha uzun süreli olmaya başlamıştı.
bağlanıyordum sanki fatmaya.her istediğim oluyordu.
her şeyine karışabiliyordum.
-hayatım arkadaşlarımla dışarı çıkabilirmiyim?(fatma)
bu soruya cevap vermek benim ilkimdi.
tuğçe bana ne hesap verirdi ne de sorardı birşey yapmadan önce.
halbuki ben zaten hesap istememiştim hiç. sadece biraz sevgi gösterisiydi istediğim.
o ise en heyecanlı yerinde dakikalarca reklama geçen film gibiydi.
kanalda değiştiremiyordum, beklemekte istemiyordum.
ama fatmada oyle değildi.
yönetmen bendim.

Antalya ya en son yıl başında olmak üzere tam 5 kez gittim toplam 3 ayda.
artık tuğçeyi gerçekten unuttuğumu düşünmeye başlamıştım.
öyle ki’ yanımda öldürseler umurumda olmaz’ diyebiliyordum rahatlıkla.
ama bunu yaşasaydım ne yapardım bilmiyorum.
belkide nası olsa olmaz deyip havaya sıkmaktı kurşunu.
ama biliyordum ki silah oydu elimde patlayan.

bi kaç ay sonra nedenini bilmediğim bi şekilde
(bu mesafe ,git gel olabilir) fatmadan soğumaya başladım çok hızlı bi şekilde.
ilk ayrılışımızı yaşadık eskişehire dönünce.
bana değer verdiğini biliyordum.
hakettiğimden çok fazlasına sahiptim.
beni tuğçeyi sevdiğim gibi seviyordu.
güveni tamdı bana. yanlış yapmaz diye düşünüyordu biliyordum.
ama yaptım.
binlik yaptım evet ne dersen de inci.
bana yapılanı yaptım bi başkasına.
bakmak istedim aldatan tarafından bir kez olsun
bi kez olsun acı vermek istedim
bi kez olsun küfür yemek istedim
bi kez olsun koşturmak istedim peşimden
bi kez olsun vur-kaç yapan olmak istedim
çok şey istedim. yaptım

eskişehirdede duramadım. istanbula gittim tekrar.
tuğçeyi istedim bi an yanımda. onun olması gerektiğini düşündüm
nede olsa fatma vardı artık elimde.
ayrılmıştık ama biliyordum artık bi kaç yalanla
herşeyi yola koyabileceğimi.
sahip olamadığım deniz kıyısındaki ev gibiydi.
evim vardı mutluydum ama hayalim bu ev değildi.
o yüzden atıyordum kendimi deniz kıyısına.
sanki o evlerde yaşıyormuş gibi.

istanbulda olduğumu söyledim.
bu kez bekletmemişti bi gün.
buluştuk. gezdik konuştuk.
artık normal biri gibiydi benim için.
gece oldu. fatmayı biliyordu.
canı yanmış gibiydi.
ilk kez canını acıtmıştım.
-ne var o karıda (tuğçe)
diyebilmişti.o andan itibaren söylediğim sözler onu yerden yere vuran
kalbini kıran, ağlatan sözlerdi.
-çok şey var tuğçe. sevgime karşılık var, anlayış var,bi ilişkimiz var,
elini tutabildiğim, gözlerine bakabildiğim.
-bi de olmayanlar var tabi tuğçe. yalan yok, iftira yok,
bencillik yok, aldatma yok, reklam yok.
bu sözler tuğçeyle aramızda geçen herşeyin özetiydi belki.
belki ilk defa ona bu kadar anlamlı konuşmuştum.
gözlerini doldurabilmiştim ve beni istediğini farkedebiliyordum.
artık oda elimde gibiydi.
gece bitti.

gece bitti ama yankıları devam etti.
o gece tuğçe fatmanın numarasını alıp mesaj atmış.
-merhaba ben tuğçe. fatih yanımda diye.
o mesajdan sonra işler iyice karışmaya başlamıştı.
tuğçede fatmada elimdeydi.
ama birini elemek durumundaydım.
fatma kaybetmeye çok yakındı ama tuğçeyi hemen seçemezdim.
acı çektirme sırası gerçekten bana geçmişti.
bu kez öc alabilirdim.
çünkü artık bir yönümü biliyordum.
gözlerinin içlerine bakarak yalan atıyordum elimdekilere.
kelime oyunlarında oyuncuydum artık.

fatmayı seçmiştim oyuna devam etmek için.
çünkü deniz kıyısına atmam gerekiyordu kendimi.
artık deniz kıyısındada evim vardı sanki.
geri kazanmalıydım fatmayı.
onun içinde yazmalıydım. düşündüm.

reserved

tuğçeyi biliyordu fatma.az çok anlatmıştım daha önce.
ama unuttuğumu düşünüyordu tamamen. sözlerimden de öyle anlaşılıyordu ve bana inanıyordu.
o da yıllarca güvenmek istediği,onu seven , değer veren birini aramıştı.
beni bulmuştu.
ama o ben değildim.
özür diledim fatmadan telefon açıp.
-beni dinle ve sonra karar ver yapmak istediğine' dedim.
biliyordum eğer beni dinlerse söyleyeceğim süslü sözlerle acısını hafifletip
kalbini onaracaktım.
- canımı okadar acıttıki tuğçe öc almak istedim sadece. yattım evet ama sandığın gibi şeyler olmadı
ona sahip olmadım. olsamda sadece öc almak için yapardım.ben seni istiyorum. seni hissetmek,
sana sahip olmak, sana dokunmak..' diyerek yol alıyordum yalanlar caddesinde.
oda bir dükkan sahibi gibiydi cadde üstünde. selam verip,
çay söyleyip oturtmuştum tavlaya.
oyundaydık.
ama o bilmiyordu zarların hilesini.
benim sayılar kapı alıyordu. onun zarlar geleydi bana karşı..
oyunu kazanmıştım.
yol antalya yoluydu..

rizörv kaliteli olmuş klavyene sağlık.

yarım saat dinleneceğimiz kolaylı dinlenme tesislerine gelmiş bulunmaktayız. mola binler

harbiden binsin panpa başka denilecek bişey yok ... ama bu karı milleti hak edio amk

upupupupupup okusun millette biraz ibret alsın amk