Arkadaşlar herkesin bu hayattaki temel ve yegane amacı para bunu hepimiz çok iyi biliyoruz. Geçen hafta üniversitemizde bize verdigi konuşmayla bizi dumura ugratan iş adamı inanç Öztürk'e bu konuşma ve bize verdigi hayat dersi için teşekkürü borç bilirim.

22 yaşındaydım yeni mezun bir inşaat muhendisiydim ve staj yaptigim inşaat firmasinda calisma hayatına atılmıştım size kariyer hayatımı anlatacak kadar uzun süremiz yok o yüzden buraları geçiyorum önce yardımcı mühendis sonra baş mühendis sonra farklı bir şirkette yonetilicik sonra kendi sirketim sonra ihaleler ihaleler ihaleler size anlattiklarim ne kadar toz pembe geliyor degilmi birde gelin içerden inceleyelim 34 yaşındaydım kendi şirketim ve bana baglı 7 mutahitle beraber calisan sayisiz iscim vardi 40 yasina kadar bu boyle surdu ve devam etti artik ihale kacirmaz olmustum rakiplerim benim oldugum ihalelere gelmeye bile tenezzul etmezlerdi cunku hic kaybetmedim veya kaybetmedigimi sandim aslinda aldiklarim verdiklerimin yaninda bir hic boyle bir zenginlige sahipseniz sosyete arasinda kendinize bir yer edinmellisiniz benim size anlatmak icin geldigim hikaye bu istanbul etiler riva restorani butun is adamlari ve ust duzey diye tanimladiklari insanlar burda haftada en az 2 yemekk yerler tabi bende zannetmeyin ki yemekleri guzel 10 ceker anneleriniz surdugu o salca ekmekler zaten amaç burda yemekte degil yarışta kalmak param var gücüm var caka satıyorum diyebilmek ...

Yine birgün rivanin yolunu tutup içeri girdim oturdum yemekler geldi hissediyorum bütün gozler ustumde arkami dondum gecenki ihalede yendigim Ahmet bey sagima dondum Nurdan hanim daha 1 hafta onnce benden borc istedi solumda ise buyuk bir is altyapisini bana borclu olan fikri bey bana guluyolar biliyorum bana zoraki guluslerini kendimi bisey zannettiriyor bana onemli hissettiriyor bu anlattiklarim ortam loş ve sıcak disarda hava 0 derece camli bir mekan kendimi tam guclu hissederken hayatimin sonuna dek beni etkileyecek olan o olay saatine kadar aklimda tam 14.28 disarda 3 arkadas benim yaslarimda hepsi kol kola muhabbet sohbet girla nasil kahkahalar nasil kahkahalar onlari gordugumde belki soguktan birbirlerine sokulmuslardi ama dostlardi ve o an aklima mih gibi cakildi benim dostumda arkadasimda yoktu benim param ve paramla satin alinmis dostlukllarim vardi onlar belki o gun taksiye binip gittiler ama gencler ben o pahali arabalarima binerken hic o kadae mutlu binmedim...

Size soylemek istediklerimi bircogunuz anlamissinizdir hayatta paradan daha onemli seyler var

iNANÇ OZTURK