Bi olaydan bahsedecem. Beyler hani topluma açık bi yerin tuvaletinde veya kalabalık olan bi yerin tuvaleti diyelim. Hani gireriz içeri fermuarı falan açarız çıkarrız malı bir de bakarız ki bizden önce tuvaleti kullanan biri oraya mükemmel bi eser bırakmış ve onu tuvaletin derinliklerine itmeye çalışırken orda kalıntıları kalmış. Sonra işemeye başlarız ve o kalıntıları çişimizle yok etmeye çalışırız bazen uzak köşelerdeki kalıntıları yok edemezken yukarı aşşağı falan kaldırrız malafatı ve bundan büyük bir keyif duyarken ordaki kalıntılar bitmeden çişimizin bitmesinden korkarız. Ama eğer bitmemişse ve o kalan son parça kalıntıyıda çişimizle yok etmişsek sonra tuvalette çalan 'We are the champions' şarkısının mutluluğuyla çıkarız ve suratımızda hafif bir tebessüm olur. Bunu bi tek ben yapmıyorum değil mi?konuşmuyonuz oçlar yaptık desenizeedit : ne enteli oç hangi entel bunla mutlu oluyor

Sic git amk ne kurcaliyon

Rez alım

amk enteli bi gibtir git.