hepimiz anormaliz dimi lan

aynen amk bitsin artık ölelim cennet mi var reankarnasyon mu var ne gibim varsa bi taka yaramıyomuşum sanki hiç önemli değilmişim gibi hissediyorum bazen görünmez olduğumu düşünüyorum hani ölsem gitsem kimsenin umrunda olmıcakmışım gibi düşünüyorum giberim böyle hayatın bacısını

http://www.youtube.com/watch?v=ghLyfCa_BqE

balkonda duramadım, yağmur çiseliyordu. içeri girip bir koltuğa oturdum gitarın akordunu yaptıktan sonra yaslandım arkama. düşündüm. konuşmalı mıyım gerçekten ?

anlatmalı mıyım sel gibi aklımdan, kalbimden geçenleri. anlatmalıydım. korkaklığın, kaçmanın bir faydası yoktu.

kurs başladı, bazen geç kalırdı o yüzden çok meraklanmadım. evi biraz uzak ve yağmur da yağıyor. gelir 10 dakikaya dedim. kafamda anlatacaklarımla ilgili son rötuşleri atıyordum.

10 dakika oldu.

15 dakika oldu.

20 dakika oldu.

gelmedi. onun bu gelmeyişleri canımı sıkmaya başlamıştı. haftaya kalmıştı tüm planlar lanet ettim bir kez daha tanrıya. ve beni duyduğuna eminim. bu hayatın başka bi açıklaması olamaz aq.

neyse konu bu değil.

o gün moralimin yerine gelmesini sağlacak bi haber vermişti hoca. bir etkinlik olacaktı ilçe çapında. gruplardan 2 şer kişi çıkacak şarkı söyleyeceklerdi. duruma göre biri çalıp biri söyleyecek ya da her ikisi de çalıp söyleyecekti açık havada sahnede.

malum arkada oturduğumuzdan öndeki herkes eşleşti. bu şu demekti. ben tuğçe ile eş olup orada şarkı söyleyecektim. ve bu şarkıyı o gün orada sadece ben olduğum için ben belirleyecektim. haftaya hocaya şarkıyı bildirip çalışmalara başlayacaktık.

bir söz vardır beyler. insan plan yapar, tanrı güler.

planladığım hiç bir şey yolunda gitmedi o yaz. işin acı tarafı bu sadece başıydı.

beyler bu tarz dinlemem genelde. ama iyi olmuş. yiğidin hakkını vermek lazım http://www.youtube.com/watch?v=ZlGhE_GHSo4

kalktım. napıyorum ben dedim kendi kendime. napıyorum ulan. elimden kayıp gidiyor hayatımın aşkı. belki de çocuklarımın annesi olacak kadın .

biraz daha gayret oğuz. biraz daha. iki bira alıp geldim evin karşısındaki tekelden. içiyordum boş boş bakarak bilgisayara. yazdığım şiirlere.

neyse, dıbına koyayım ta dedim. nolacak sanki alıp konuşsam karşıma. ama birine danışmam lazımdı. aklıma ondan başka isim gelmiyordu.

sevmiyordum bini ama bu bişeyleri aydınlığa kavuşturacaktı. belki de hayallerim sadece bu konuşmanın ardındaydı.

aradım necatiyi. birader konuşalım mı bi ara,

olur hacı neredesin.

yok lan şimdi değil, yarın akşam mesaj atarım sana.

okey

telefonu kapattım. kulaklıklarımı takıp yattım.

ertesi akşam, buluştuk bunla. oturduk kayalıklara. birer şişe bira. hayırdır aramazdın böyle gel dertleşelim içelim diye başına taş mı düştü.

yanlış hatırlamıyorsam böyle bir cümle kurdu . yok lan ne alakası var, bana zaman bol olm asıl sen aramıyorsun.

biraz daha ergen muhabbeti yaptıktan sonra, hadi çıkar ağzındaki baklayı,

aramızda kalsın bunlar necati.

ayıpsın.

anlattım olan biteni. uzağa daldı biraz. git konuş kanka. ne zarar gelir. konuş erkekliğin mi eksilecek ?

tam olarak aklımdan geçeni söyledi. eyvallah içime su serptin dedim. biraz daha konuştuk .

senin işler nasıl yok mu konuştuğun biri dedim. yok be kanka vardı bir tane çok yamuğu oldu. 3 ay oldu ayrılalı.

niye bahsetmedin olm.

boşver kanka canını sıkmak istemedim.

eyvallah.

...

beyler benim hakkımda bilmeniz gereken bir şey daha var. hayatım boyunca bir kez bile kanka lafını ağzıma almadım. almam. nefret ederim bu laftan çok yapmacık gelir. genelde kardeşim, hacı, moruk, usta kullanırım. daha samimi amk.

neyse o gece böyle bitti. bütün hafta planlamakla geçti beyler, tam olarak nasıl duracağım, ne diyeceğim, gözlerinin içine bakışım, aynanın karşısında prova yaptım lan gerisini siz düşünün artık.

perşembe günü geldi. o gün hava bayağı kapalıydı. gökyüzünden anlamam gerekirmiş olacakları.

adam haklı amk

http://www.youtube.com/wa...R=1&feature=endscreen

kursdan insanlar git gide azalıyordu. sebebini bilmediğim bir şekilde. kurslara gelenlerin sayısı azalıyordu. tek isteğim tuğçenin çekip gitmemesiydi. başlarda her ne kadar onu istemesem de sanki o kursu bırakırsa içimden bir parça kopacakmış gibi hissediyordum.

tahmin edeceğiniz üzere, bıraktı. ama oralara daha sonra gelicem.

neyse kursta en son 8 kişi kalmıştık. sıralar azalınca cidden sınıf ferahlamıştı. sıkış tepiş olmuyordu. gitarın sapı birinin kıçına giricek diye korkuyordum.

sınıfın azalması bir yandan tuğçe ile olan yakınlığımı arttırdı gibi hissettirmeye başladı. arada nadir de olsa birbirimize bakıyorduk dersin ortasında. hadi kalabalık olunca vücudumu onun olduğu yönün aksine çeviriyordum. fakat 8 kişi olunca yapamıyorsun çok belli oluyor. mecbur yüzüne bakıyorum.

o da arada bakıyor farkediyorum daha da heyecanlanıp vuruyorum gitara. sanırsın led zeppelin aq

neyse bir perşembe günü yine balkondayken yolu izliyordum kursun başlamasına 5 dakika kalmasına rağmen hala ortada yoktu. canım sıkılmıştı içeri girdim.

o gün gelmemişti beyler. değil gitar çalmak, oturmak bile istemiyordu canım. gibtimin dersi bitsin de gidip yatıyım diyordum. farketmiştim ki;

tuğçe benim gitara olan aşkım olmuştu.

o hafta çok umutsuz geçti. hiç bir şey yapasım gelmiyordu. hoca çalışalım diye ev ödevi verirdi. her seferinde tuğçenin gözüne girebilmek için sıkıca çalışır giderdim. şarkılara geçmiştik hoca çalardı mesela biz topluca söylerdik. tuğçe katılmaz köşede bizi izlerdi. o perşembe tuğçe gelmişti. biraz huzur bulmuştum.

lakin onda da bir tuhaflık vardı yüzünden düşen bin parça...

hoca bana seslendi. dalmış olan ben hocaya doğru döndüm. buyrun hocam. şarkı söyleyelim mi dedi. olur hocam . sonradan ayıktım ikimiz mi ? dedim. ben çalıyım sen söyle işte olmaz mı dedi.

beyler sesim çok iyi değildir ama ortam neşelenir belki diye olur hocam farketmez dedim.

neyse, kenan doğulu - aklım karıştı da karar kıldık. söyledim. şarkının %60 ını tuğçeye bakarak okudum . o ise sadece yere bakıyordu. moralim iyice bozulmuştu. kurs sonrası hocayla bir şeyler atıştırdık konuştuk havadan sudan. sonra eve gittim. uyuyup kalmışım yine.

valla panpa , aynı durum bendede var ne kız var ne uyku düzeni var ne de adam gibi bir hayat var. ne yapacağımı bende bilmiyorum amk 3 ten önce kalkamıyorum asosyalliğin dibine vurdum resmen

bir perşembe günü daha gelmişti. kursun balkonu tuğçenin evinin olduğu bölgeye bakıyordu yani o yoldan geliyordu hep. bir kaç kere yaptım bunu beyler. ister inanın ister inanmayın çok büyük şizofrenlik anılarım oldu.

çıkıyordum balkona. yaslanıyordum demirlere o yolu gözlüyordum. tuğçe yavaş sakin adımlarla gelirdi içeri girerdim görmesin beni diye. şimdi yanlış falan anlar. ki durumum da yanlış anlaşılmaya baya müsait yani. sırf o yola dikiyorum gözlerimi. biri görse hasta der.

o yoldan gelirken ben sınıfa geçiyorum erken geldiğimden sınıfta bir ya da iki kişi olurdu. sınıftakileri pek takmıyordum ama iyi insanlardı. öyle havaları yoktu zengin züppeler gibi.

bi kızla tanıştım kurstan ama baya bi yanlışlıkla oldu. bunun akordu bozuk. yani baya baya kulağımı gibiyor çıkan ses. ben de yeni yeni öğrendim gibi bişey. akord ayarını yapalım istersen dedim gülümseyerek .

aa olur ya valla ben beceremiyorum dedi. aldım gitarı yaptım. sağol cidden yaaa

önemli değil dedim. beyler açık söyliyim yaaağlı yuğğğlu konuşan kızları hiç sevmem. ağızlarına iki üç tane vurasım gelir. ama kız şirindi lan.

o yüzden kızamadım. ismim ilayda dedi kısa süren bir sessizlikten sonra.

oğuz dedim ben de. öyle ufak bi tanışma oldu. çok da samimi olmadık kızla. ama muhabbetimiz tuğçeyle olduğundan çok daha fazlaydı.

tuğçeye merhaba cümlesini kuramıyordum beyler. ağzım kilitleniyordu sanki. sıralara karışık olarak otururduk örneğin o gün tuğçe soluma oturmuşsa hep sağa doğru bakar vücudum sağa dönük olurdu. sağa oturmuşsa aynı şekilde. bildiğiniz eziyet çekerdim. kurstan bir iki kişi ile daha tanıştık bu akort olayı sayesinde. ulan bi benmişim hocayı dinleyen demek ki. millet akordunu ya bana ya hocaya yaptırırdı. ama çoğunluk bana yaptırırdı.
sanırım hocanın kızacağı endişesiyle ufak bir ün kazanmıştım 14 kişilik grubun içersinde. neyse konu bu değil beyler.

yok lan osura osura dizi izliyor burada yazıyorum tek istediğim eğlence amk

gibtir olun gidin hastalıklı huur çocukları herkesi kendiniz gibi sanmayın

oha dıbına koduklarım sozlugun kotasını dolduruyonuz kim okucak bunları

@32 ne kızıcam lan deli misin * güzel olmuş, yazmak iyi geliyor moruk. bir sıkıntım olduğunda açıp şiir yazıyorum mesela not defterine, ruhum rahatlıyor sanki.

@33 başından geçenleri anlatmak için belli bir yaş kuralı mı var ? 19a girdim nolmuş amk. senin acın benden daha mı büyük. benim acım daha mı afilli senden ?

reserved almak için giriş yaptım panpa güzel yazmışsın ama 10. satırdan sonrasını okumaya üşendim

saat 7 civarı uyandım telefonun sesiyle. necati ilk kez arıyordu beni. genelde mesajlaşırdık. uyku sersemi açıp he ? dedim. he değil alo denir öküz dedi. ya tamam noldu işte uzatma dedim. hayırdır senin canın neye sıkkın gene dedi.

bişey olmadı nolsun öyle gittim kursa yatıyordum şimdi, uyku sersemliği kusura bakma.

hee deyip bir pekekent gülüşü attı. nasıldı kurs ?

fena değildi ya..

iyi iyi, bi ara denize gidelim. mesaj atarım ben sana .

olur uyar bana. hadi görüşürüz deyip kapattım daha fazla konuşmasına müsaade etmeden. kafa ütülüyordu lan.

yemek yerken şeytan dürttü sanki. bu bin beni niye aradı falan diye. amacının deniz olmadığı bal gibi belliydi. bi muallaklik vardı ama hadi bakalım.

ve tahmin edebileceğiniz gibi tuğçe aklımdan çıkmıyordu. yatıyorum kalkıyorum o. doğru düzgün yemek yemeden kalktım sofradan. facebookda aratmama rağmen bulamıyordum. teknoloji özürlüsüydü resmen. telefon numarasını da bulamamıştım.

neyse beyler kurs perşembe günleriydi. her perşembeyi iple çekiyordum. onun dışında ot gibi yaşıyordum bütün gün pc, yemek, kilo almıştım iyice. bi iş bulayım kafama göre çalışayım diyordum.

ama şöyle bir huyum vardır. kimsenin bana emir vermesine katlanamam. hele bana bağıran biri olsun. dünyayı yıkarım o an. kendi işimin olması şarttı. e tabi 17 yaşında nere iş kuruyon amk.

sonuç olarak bi kaç yere girip çıktım. anlaşamadık falan. perşembe günleri öyle böyle geçiyordu. kızla hiç muhabbetimiz yoktu. necati irtibatı kesmiyordu. bi kere denize gittik . arkadaşı vardı yanında ona da batuhan diyelim. batuhan iyi çocuktu . efendiydi. oturup kalkmasını biliyordu. necati gibi patavatsız değildi rahattı. bunla baya samimi olduk biz. necatiyi giblemiyordum o da deliriyordu amk. saçma sapan hareketler yapıyordu.

neyse az kalmıştı yol verecektim ona. ama öğrenmem gereken bi kaç şey vardı...

adam 19 a yeni girmiş beyler... :(
edit:imla

dedeler ziker kardeşimin iyi niyetini hoş görerek ayarladığım uyarlama.umarım kızmaz.özentilik için değil bugünler de bende böyleyim

http://gokefil.blogspot.com/

oha amk beni gibleyen olmadı adam 2. sayfaya ulaşmış.

(bkz: beyler hiç bir şeyi olmayan zavallı bir asosyal)

bizler toplanıp birşeyler yapmalıyız. kadınıda geçtım. once ıyı bır arkadas lazım.

aslında kadını gecemedım cunku şu an tvde kötü bir film varken biz halıda kagıt oynayıp kola içebilirdik
sevdiğim bir hatunla.

@1 ne güzel yazmışsın amk.

ben de takarım kulaklığı, yürürüm üçyol'a doğru...

ders başladı. hoca gitarın tarihinden başladı aha dedim sıçtık. gitti o sıcak kanlı adam geldi gözümün önüne bir orangutan.

http://www.youtube.com/watch?v=7FYTugl2EIc

2 dakika sonra konu değişip hangi türde çalmak istediğimiz sorusuna gelmişti. solo - ritim diye soruyordu hoca tek tek. herkes ritim diyordu anlamadığımdan değil yalnız kalmayayım diye ben de ritim dedim.

neyse hoca bir kaç örnek verdi. artist konuşturuyor gitarı flamenko ezgileriyle. havasını gibtiğim ona da ayrı bi kıldım zaten. neyse konu bu değil.

kapı çalındı kırmızı montlu bir gölge kapının camında. kapı açıldı . kusura bakmayın hocam dedi tatlı bi ses. kapının uzağında kaldığımdan göremiyordum. içeri girdi o ses. daha da yaklaştı. bir vücut biçimi aldı.

tuğçe buradaydı. o an içimden çok büyük bir hasgibtir çektim. nasıl olur lan falan. yanında gitarı yoktu. o yüzden kursa gelmedi diye rahatlamıştım. önemli değil tuğçe biz de yeni başladık geç otur dedi ecdadını gibtiğim hocası.

ya bu olamazdı. olmamalıydı. benim unutmak için aylığına 70 tl verdiğim kursa bulaşmaması gerekiyordu.

ordaydı. tam önümde. altın saçlarının kokusu burnumdaydı. ve kurs için gelmişti. gitarı henüz almamış bu hafta bakacakmış. hoca kendi gitarını verdi. içerden başka bir gitar alıp kursa devam etti.

kursu takan kim lan. aşık olduğum 5 aydır içimden söküp atamadığım kız tam önümde. ama tamamiyle giblenmemiştim binler. kız sanki beni görmedi. ama o benim için melek gibi parlıyordu herkesten farklı bir ışık saçıyordu.

o gün bittiğinde eve gittim. necatinin bunu planladığını hissediyordum ama bilemezdi. nerden bilebilir kimseye anlatmadım. yatağa yattım uyuya kalmışım.

reserved benim duruma çok benziyo amk