hepimiz üç beş kuruş para kazanacağız diye

zütümüzü yırtıyoruz. sabah karanlıkta çıkıp akşam hava karardığında ancak geri dönebiliyoruz evimize. trafik, amir, müdür, öğretmen, öğrenci, koca, iş arkadaşı , müşteri, patron kahrı çekip kendimizi, ömrümüzü tüketiyoruz. hal böyle olunca binbir zahmetle kazandığımız parayı harcama konusunda kırk takla atıyoruz. dışarda yemeyi ayak üstü büfe önünde tavuk dönerle, kitabı-filmi korsanla, müziği internetten, içkiyi iki kutu birayla park köşelerinde kısaca en az para harcayacak şekilde halleder olduk. çoğumuz hayattan zevk almayı unuttuk amk.

yapmayın işte bunu !
geçen günlerimiz geri gelmeyecek.
arada bir kendinizi insan yerine koyup gidip beğendiğiniz şeyleri alın,
bir birahaneye girip caddeyi gören bir masaya oturup bira tuzlu fıstık siparişi verin,
tutun hatunun-elemanın elini girin bir sinemaya el ele izleyin filmi.

hissedin arada bir yaşadığınızı. ☻

duygularıma tercüman olmuşsun müptezel pekekent helal

ve zenciye vurdurun zevki maximuma çıkartın yaşadığınızı anlarsınız

fight club da ki gibi bir kavga başlatalım oc

para bitsin o zaman görüşcez senle verdim şukunu

verdim şukunu amk çocuu

@1 sevgi kelebeği oç.

öle diosunda ev sahibi kira bekler , mutfak erzak , avrat üst baş , çocuk bez , mama , her ay yeni bir giyim eşyası doğduğunda 4 kiloydu oldu 10 kg aldığın para belli şartlar belli elektrik ,su , doğalgaz , bunlara zaten yetişmek için anan ağlıyor bunları bir kenara bırakıp gittiğin sinemadan ne zevk alırsın içtiğin biradan ne zevk alırsın

anarşizm gerek böyle gibik gibik insanların ömrünü tüketen sistemden kurtulmalıyız