Çok mikmek istemiyorum hikayeni ama ben eskiden kendimi çok engellerdim kendi kişiliğimi insanlar rahatsız olacak diye şimdi olduğum kişi gibiyim gerçi o kadar alışmışım ki zor oluyor. Belki de savaşman gereken diğer insanlar değildir kendindir

Senin su an ihtiyacin olan tek sey dostlarinin olmasi... ben senin arkadasin olabilirim hem burada sana usenmeyip bu kadar yazi yazanlar da senin arkadasin olabilirler bak burada bizim icin o kadar degerlisin ki sozluktekiler islerini birakip sana entry girmeye calisiyorlar senin yaninda olmak istiyorlar demek ki yalniz degilsin burada. Bak seninle konusmak dost olmak isteyen insanlari gor ve mutlu ol inciciler seni yalniz birakmaz lan aileyiz biz aile

olum bende aynıydım lan gerçi şuana kadar bişey değiştimi dersen insan.. insanın ne oldugunu çözdüm sanırım bu yüzden biraz daha temkinli ve çakalım

biraz... ııımmmmm nasıl desem... ER-GEN-CE

panpa okudum hikayeni bende ilkokulda öyleydim lise 2 de bu duyguyu aşabildim. Benim bi yaşam stratejim var "kimseden iyilik beklemem kötülük yapan olursa da zararlı çıkar" bu .Yani kimseye izin verme sana dokunan yansın .O zaman bakalım 2. bi defa dokunuyor mu ?

bir başıma kaldım beyler.o kesinlikle ayrılmayız diyen dostlar yok şimdi.ben yalnızım.bir de siz varsınız şuan. başka bir dalım yok. belki bu duygular gerçek değil fakat verdiği acılar gerçek.şu yorgun gözlerim mutluluğu özlüyor beyler. mutluluk bir kelime mi sadece yoksa? siz söyleyin beyler mutluluk sadece bir ilüzyon mu?ulaşamaz mıyız biz mutluluğa. ortaokuldayken bizim mahallede dizi çekeceklerdi. ünlü bir çocuk geldi çocuk da bizimle yaşıt. gülüp eğleniyordu beyler. yanlarına gitti nasıl çekiliyor dizi diye orada bir adam anlamış olacak ki başladı konuşmaya. işte bu çocuk da sizin gibi insan diye bizi rahatlatacaktı.ama ben özenmiştim o çocuğun mutluluğuna. duvar vardı onun üstüne çıkıp o çocuğun mutluluğunu izledim bitene kadar. belki bende mutlu olacaktım beyler. olmadı.

rez panpa okuruz

sen ne diyorsun amk

Ya bu amina kodumun salagina inanan var mi ya kendi kendine dostoyevskilik oynuyo yazar tavri var bi kere onceki entrylerine bak yok neymis eglenmek icinmis gibtir git amina koyim ben bu kadar yalanci assagilik ilgi huuru bi insan gormedim anlattiklarina inanan varsa anasini gibeyim salak huur evladi gibtimin burda gelmiş ilgi toplamaya calisiyo eger seni kims3 sevmiyosa gayet salak birisin anlattiklarin dogruysa gibtir git kendine ceki duzen ver ortam yapmaya calis yok neymis icinde kotu bi his varmis bi gibtir git dibina koyayim ortam yap bende asosyeldim ama keyfi sadece bilgisayae hastasyidim lisedeyken simdi en basitinden yakin bi arkadasina git seni seven illa biei vardir onla takil o seni arkadaslariyla tanistirir oyle oyle derken ortam yaparsin eger benim dedigim gibi yalanci huur evladinin tekiysende anani gibeyim

ilerde bir gün film yapımcısı olursam şu hayatını film yapıcam amk

Kardeşim bazı kısımlar benim hayatımın aynısı :(

düşün düşün hepsi beyninizde içinizde en güzeli çok düşünmemek. buyurun beyler cidden kafanız dağılsın https://www.youtube.com/watch?v=lySRHr7uKjU

Sadece bu basligi takip etmek icin kendime yeni hesap actim diger ikisinin adini unutmustum :'(

Yatakta saatlerce debelenip duruyorsun falan zor be agam

resim iyiymiş masaüstü yaptım

Kardesim hani anlatmissin ya ezgi sinifa girerken o saclarindaki ki kar taneleri filan o an ben sendeki saf aşkı gordum birde bu yazıyı okuduktan sonra özgüven ve cesaretin kucukken ailenin çocuklarına gösterdiği davranışlar sayesinde negatif veya pozitif bir bibicimde olduğu kanaatine vardım birde benim tek bir arkadaşım var faruk diye yaşım 17 isterseniz liseli filan diye dalgada geçebilirsiniz ama 13 14 yıldır arkadaşız biz bunla grub gibiydik yanımıza hep birileri girmeye çalıştı bizle takılmaya çalıştı ama olmadı yapamadılar ben sadece o arkadaşımla takıldığım için defalarca babamdan dayak yedim sadece o mu var başka insan yokmu düğünlere git bi milletin içine çik filan olmuyor işte sadece onunla takilabiliyorum benimde sevdiğim biri vardı 7 sınıftan beri hoşlanıyordum lise 3 oldum hala bekliyorum kızı yani neyse çok uzattim bitireyim kardeşim senin yazdığın o şiiri mümkün olduğu kadar saklayıp benimsemesi düşünüyorum çok güzel yazmissin inşallah bir gün gönlüne gore olur hersey iyi günler

hıkayemız aynı dıyemem ama aynı kafadayız kardesım ben de çok sorgularım, ortamlar özellikle kafe olayları falan bana çok saçma gelir ne yalan söyleyeyim benim gibi olanları görüp burada okumak bi nebze rahatlatıyor beni ama farkımız şu ben asosyal olmayı kendim seçtim çevrem olmaması falan inan hiç koymuyor bana aksine bu kadar cıkarcı araştırmayan asalak sürüden uzak olduguma seviniyorum bir de benim acımdan bakmayı dene istersen

https://www.youtube.com/watch?v=S2CgBdRKGAA bu şarkı bizi (insanı) anlatmış sözlerine bakarsan anlarsın seni,beni anlatmış

kendimi en çok yoran yine beni fakat bu şehir de beni çok yordu beyler. yoruldum.insanların hepsi mi yamyam olur.en ufak bir şeyde gibmeye kalkarlar hemen.ben bunu anlayamadım işte beyler.bu şehir bana fazla geldi. ilkokulda proje ödevi verdiler bir icat yapın diye. benim aklıma bir şey gelmemişti. bütün sınıf bir fikir bulmuştu fakat ben bulamamıştım.o zaman gerizekalı olduğumu hissetmiştim. sonradan anladım ki insan icat yapmak için icat yapmazmış. ihtiyacı olduğu için yaparmış yeni bir şey. okul bana bunu öğretmemişti. aksine benim yenilik yapma hissimi kırmıştı. okullar bile bana düşmandı beyler. okullar bile.ben ne yapayım ki bu durumda? yıllar geçiyor ben susmuş oturup ağlıyorum sessizce. duyan yok eden yok. nasıl olsa yakında ölürüm diyorum.bir insan ölümü bekler mi? ben bekliyorum işte. ölmeyip ne yaparım? dayımın kavuştuğu gibi huzura kavuşacağım. yakında olacak.ama korkuyorum.

herkesin bir sokağı olsa ne güzel olur. orada yaşasa istediği gibi. düşlerim gibi çocukluğuma tekrar dönsem. dayımın verdiği parayla gidip sürpriz yumurta alsam. öyle masumca yaklaşsam insanlara ah ne güzel olur.o çocuktan geriye ben kaldım beyler.bu okuduğunuz yazıyı yazan o çocuğun artıkları işte. insanlarla hala iletişim kuramam. yalnız başıma kalsam biriyle elim ayağım titrer konuşamam.ahh çocukluğum sokakları. belki de ben mutluluğu kektiğim misketleri çope atarken bırakmıştım beyler. çok küçükken misket oynardım. duvar vardı benim zamanımda.en iyi ben oynardım duvarı.ne kadar güzeldi o günler. keşke yine dönebilsem o günlere. ulan hayat huur çocuğusun lan. çaldın yıllar boyu mutluluğumu benden. içim bi tuhaf oldu mutluluk deyince yine. unutmak istiyorum artık. ağlaya ağlaya kalmadı gözlerimde yaş.