Bir hayatın ilk cümleleri nasıl başlanır pek bir bilgim yok sevgili okur tıpkı ona yazdığım mektuplardaki ilk cümleyi seçemediğim bulmadığım gibi haklısın haklısın dur sakin ol onu tanımıyorsun değil mi? Bende tanımıyordum ta ki o güne dek. Divane geçen yıllarımın başında tanıdım, elektrik faturasını ödemek için dayımla buluşup şu lanet işi başımdan atacaktım. Usulca dershanede görev yapan dayımın odasına yöneldim kapıyı çalıp içeri girdim aman Allahım onu gördüm utancımdan, güzelliğinden güneşi kıskandıracak göz alıcılığından yüzüne bile bakamadım tökezledim şu fatura paraasını alıp çıkmalıydım o odadan. Kim idin neyin nesi idin hiç bilmiyorum ama yüzünü dahi hayal edemediğim bir kadına aşık oluyordum. Zaman geceleri geçmez gündüzleri ise tutulmaz oluyordu benim için. içim içimi kemiriyordu adeta tekrar görebilecek miyim diye. Bir şey olmaz deyip serserice davranışlarıma geri döndüm ta ki o telefon çalınıp dershaneye dönmem gerektiği söylenene kadar. aslında şuan ne kadarda çok isterdim bu yazdıklarımı okumana seni kaybetmeden önce ne kadar çok aradığıma şuan hafızamda ki sen ile yaşamak oldukça zorluyor beni herkesten gizli içtiğin o sigaranın izmaritini saklamak tutamadığım ellerin okşayamadığım saçlarının hiç öpmediğim dudaklarını bir özler oldum ki anlatamam. tam da burda bi sigara yakıp sezen dinlemeliyim biraz toparlayacaktır eminim. Nerden olduysa bir de baktım ki beraberiz seninle aynı masada kahvelerimizi yudumluyoruz. Güzel zamanlar geçiyordu bizim için ufak kaçamaklar yapmaya çalıştığımız sınıflarda bir türlü yapamadığımız kaçamaklar için hala yer kolluyorduk. ilk elimi tuttuğunda neden ellerimin bu kadar titrediğini ve kalbimin sesinin duyulduğunu söylediğin sesi hala unutamıyorum biliyor musun. Ayrılıklarda bir o kadar zordur derlerdi de inanmazdım. Gidişini hatırlıyorum bir daha hiç göremeyeceğimi bile bile sarıldığım o anı şimdi sen rahat uyu sana olan sevdamı yazacağım sarışınım.