ben ne zaman normal insan olucam arkadaşlar eminim benim gibi insanlar vardır burda herzaman dışlanmış hissederim kendimi arkadaşıma güzel bir espiri yaparım o gider yüksek sesle söyler herkes güler,ben yapamam çünkü cesaretim yok aslında hafiften yakışıklı biriyim hatta çok kız benimle sevgili falan olmak istedi kabul etmedim kızların kötülüğünden değil cesaretim yok bu yüzden çevremdeki kızlarla aram bozuldu, arkadaş bile olamam kızlarla erkek arkadaşlarımda zaten kızları görünce hemen 2. plana atar beni kendimi tek kullanımlık ıslak mendil gibi hissediyorum şu aylarda, saç baş birbirine girdi sıkıldım hayattan keşke biraz cesaretim falan olsa özgüven ve biraz yakışıklılık para falan önemli değil sırf bu yüzden tanrıya çok küfür etmişliğimde oldu tövbe ettim tabi bir sinirle dayanamıyor insan aynaya bakıp bağıra bağır küfür ediyorum kendime durumum çok kötü dıbına koyim