2 senedir peşinden koştuğum ama yüz alamadığim,u ğrunda onurumu, duygularımı,hayellerimi feda ettiğim, severek yaptığım ve okuduğum felsefeyi örnek alarak hareket ettiğim , ailesinin amerikadaki bağlantılı şirketleri ile irtibata geçtiğim , çevremden yardım dilendiğim ,dışlanıp mal gibi gibi görülüp yanlız kaldığım ,onu düşünmeden 1 saniye bile geçiremediğim, gördüğüm göreceğim, düşünüp duşunebileceğim ,hayal edip edebileceğim bir meleği bir bine kaptırdım çünkü muallaklik yapmadim saygı duydum düşündüm insana yakışır davrandım ama her zaman olacağı gibi bir mucizeyi daha hayat çöpe attı . değdimi peki dostlar bu acıya değiyormu her saniye sesinin kokusunun aklıma gelmesine değermi sadece uzaktan sevebilmeme