Size o zamanlarki arkadaş ortamından bahsedeyim. 5 arkadaş hemen hemen her cumartesi akşamı yaz kış demeden kadıköyde balıkçı pazarında içer gecenin sonunda da barların olduğu yerde bir mekana girer bir iki şişe birayla geceyi bitirirdik. Ahmet nişanlandıktan sonra seyrek gelmeye başlamıştı.

devam edeyim,
serkan hem tip olarak hem kariyer olarak benden daha iyi durumdaydı.
serkan geldi burcu ile tanıştırdım oturduk sohbete başladık, serkan çok konuşkan bir arkadaştır, burcuya ara ara bakıyorum serkanı çok süzdüğünü gördüm. serkan kardeşim gibidir aklıma her ne kadar serkandan yana bir sıkıntı olmayacağını düşünsemde burcu için emin olamıyordum.
burcuyla her konuşmamızda arada serkanı soruyordu. anlamıştım serkandan hoşlandığını bu ilişkininde yürümeyeceğini ama bir türlü bitiremiyordum biraz da gurur yapıyordum sanırım.
bir gece evde otururken burcudan mesaj geldi,
-hasan bence biz biraz ara vermeliyiz lütfen beni yanlış anlama sen çok iyi birisin ama kafam karışık biraz.
neden kafan karışık diye soramadım açıkçası bu mesaj bana biraz da koymuştu neden kafasının karışık olduğunu da az çok tahmin ediyordum ama serkandan yana bir sıkıntım olmayacağını biliyordum. kardeşim dediğim serkan benim arkamdan burcuyla çıkacak birisi değil diye düşünüyordum.
bu mesaja uzun süre cevap veremedim acaba bitirmelimiydim bu ilişkiyi zaten çok zaman olmamıştı daha yolun başındaydık ve bu ilişki alevlenmeden bağlanmadan bitirmek en iyisi diye düşündüm ve şöyle bir cevap verdim,
"bence ara vermek ayrılmanın yarısı, ara verilen ilişki eskisi gibi olmaz en iyisi yolun başında bitirmek. seni anlıyorum, güzel zaman geçirdik. teşekkürler" dedim.

ardından geri mesaj attı
- lütfen böyle söyleme senin gibi birisini kaybetmek istemem sen çok iyi birisin sadece biraz düşünmek istiyorum.
+peki ama çok düşünme en mantıklısı ayrılmak.
bu mesajdan sonra bir şeyler daha yazdı tam hatırlamıyorum.
aradan bir hafta geçti cuma akşamıydı serkan aradı moruk seninle acil konuşmam lazım dedi. birhanede buluştuk iş çıkışı.
serkan : bir kaç gündür burcu ile konuşuyoruz. bana mesaj attı bir gün bilmiyorum telefonumu nereden aldığını. sana bunları anlatmak istedim. sizin de ayrldığınızı duydum. nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum umarım beni anlarsın.
ben : anlıyorum, zaten anlamıştım burcunun senden hoşlandığını , bizim zaten hiç bir zaman yıldızımız tutmadı ne diyeyim bilmiyorum. çok şaşırmadım. zaten böyle olacağını tahmin ettiğimden ayrılmayı ben istedim.
serkan: ama o kendisi ayrılmak istediğini söylemiş,
ben : o ara vermek istedi bende ayrılalım dedim ve bitti.
serkan : neyse işte bunun için seni çağırdım sence bir sakıncası yoktur umarım.

ben : yok istediğinizi yapabilirsin umurumda değil.

bu şekilde konuşmam serkanın çok hoşuna gitmemişti. benim her ne kadar umrumda değilmiş gibi olsa da biraz koymuştu bu bana ama yine de sesimi çıkartmadım.
bu olaydan sonra serkan burcu ile çıkmaya başlamıştı.

nikah günü güzel takım elbisemi giydim. bizim çocukları aradım belki beraber gitmek isteyen vardır diye ama hepsi gelin almak için konvoy olayına girmişler tabi yine bana haber veren olmamıştı. biraz evde takılayım daha erken dedim ve biraz geçte olsa nikah salonuna gittim. salona vardığımda bizim tayfa çoktan yerlerine oturmuşlardı. ben biraz geç kaldığımdan arkalarda bir yere oturdum, nikah kıyıldı takılar takıldı sonra eğlencenin yapılacağı mekana gitmeye başladı herkes. ben alkol alınacağı için arabasız gelmiştim. Ahmet ve kuzeni gençleri organize etmeye çalışıyorlar sen şunla git sen bunla, ahmetin kuzeni bana baktı istersen bizimle gel dedi bizim tayfaya baktım o sırada kimseden ses çıkmayınca bindim kuzeninin arabasına.
kuzeninin adı burak zaman zaman o da bizim ortamlara gelmiştir. bana uzun zamandır gözükmediğimi sordu işlerden sebep çok gelemiyorum diye geçiştirdim.
neyse mekana vardık. herkese masa ayrılmış, Ahmet iş arkadaşlarına aynı işte kuzenlerine ayrı bizim tayfaya ayrı ayrı masalar ayarlatmış. biz geldiğimizde bizim tayfa masaya yerleşmişti. oturdum bende, yine bana karşı tavırlar soğuk kimse pek muhabbet etmiyor doğru dürüst. bir ara burcuya baktım bana baktıkça serkana daha da sokuluyordu. sanki nispet yapar gibi , umursamadım açıkçası. ama kızın benle bariz sorunu vardı. sessiz sakin oturdum yerime rakımı doldurdum içtim. millet kalkıp oynadı ben hep tek başıma masadan neredeyse hiç kalkmadan oturdum. burcu sürekli serkanın kulağına bir şeyler fısıldıyor her seferinde de serkan bana ters ters bakıyordu ve serkan çok hızlı ve fazla içiyordu. ben anladım olay çıkacağını dayanamadım serkan biraz yavaş iç çok içiyorsun dedim. sanane lan dedi. sen bilirsin kardeşim dedim sustum. burcunun hareketleri serkanın bakışları beni huzursuz etmeye başlamıştı keşke o an çekip gitseydim oradan. ama ayıp olur diye de gidemiyordum. burcu ile serkan bir ara kayboldu, lavaboya kalktığımda ikisini dışarıda tartışırken gördüm.
geldim yerime geçtim o sırada burcu kalktı kuzeniyle ben gidiyorum diye serkan bozulmuştu farkettim. millet nereye biz bırakırız sizi demesine rağmen kalkıp gittiler. serkan söyleniyordu bir yandan.
ben : hayırdır ne oldu
serkan : bir de soruyormusun senin yüzünden gitti kız huzursuz ediyorsun ne diye geldin..
ben : kusura bakma arkadaşım ama anlamadım yanlış bir şey mi yaptım yanlış bir şey mi söyledim?
halbuki hiç ne bir kimseyle doğru dürüst konuşmuştum ne de bir şey demiştim. kalkıp oynamadım bile bütün gece bir kenarda sessizce oturmuştum sadece.
baktım serkan üstüme doğru geliyor, normal şartlarda serkanı çok rahat dövebilecek bir kapasitedeyim yani vursam yarısı boşa gider bir şey yapmadım sadece ayağa kalktım bir tane yumruk attı, karşılık vermedim bir tane daha vurunca araya arakdaşlar girip ayırdı. ben yine bir şey yapmadım ceketimi aldım tam çıkacakken geri döndüm serkana kalk masadan benimle gel dedim. millet araya giriyor korkmayın bir şey yapmıcam sadece konuşucaz bakalım derdi neymiş. başta yok mok dese de sonunda serkan da kalktı beraber dışarı çıktık oturduk bir parka
..

Ahmet evlendiğinden beri ilk defa evlerine gidiyordum. diğer arkadaşlar sık sık kız arkadaşlarıyla gidiyorlardı. ben tabi sap olduğum için pek gitmiyordum. Ahmet bir kaç kez davet etmişti ama gidememiştim.
Eve geldim herkes kız arkadaşıyla gelmiş tek sap benim. sadece serkanla burcu yoktu. içimden ohh dedim şu kızı görmek istemiyorum zaten dedim. tam o sırada kapı çaldı baktım serkan ile burcu gelmişler. burcu girdi içeri herkesle selamlaştı öpüştü. bana uzaktan sadece soğuk bir selam. beni görünce zaten hemen yüzü düştü. serkan da sadece tokalaşmakla yetindi benimle. belli burcudan çekiniyordu birazda. burcu geldikten sonra herşey değişti. acaba bana mı öyle geliyor diye düşündüm ama öyle değildi. yine arkadaşlarım bana soğuk davranmaya başlamışlardı. belki kız arkadaşları var yanlarında diye düşündüm ama içimden de ben olduğum için huzursuz bir ortam var diyordum. halbuki bütün huzursuzluk burcu yüzündendi.
abuk sabuk hareketler yapıp dikkatleri üstüne çekmeye çalışıyordu. içimden bu kızın derdi ne benimle biz bir şey yaşamadık bitti gitti neden hala sanki onu terketmişim gibi davranıyor diyordum.
bir ara serkanla konuşmaya çalıştım ters ters cevaplar veriyordu.
açıkçası çok huzursuz olmuştum. yine bir olay patlayacak diye düşünmeye başladım ve kimseyle vedalaşmadan kimseye bir şey söylemeden çaktırmadan çıktım evden. arabaya doğru giderken arkamdan Ahmet seslendi.
Ahmet : nereye gidiyorsun oğlum böyle aniden insan bir haber verir.
Ben : acil bir işim çıktı.
Ahmet : ne işi ?
o kadar doluydum ki herşeyi bütün hissettiklerimi anlatmak geldi ama yapamadım.
Ben : önemli bir iş acil gitmem lazım kusura bakma.
Ahmet: olmadı böyle bak çok bozulurum daha pasta kesecektik.
Ben : size afiyet olsun kanka gerçekten gitmem lazım.
Ahmet : ne iş oğlum kız meselesi felan mı?
Ben : evet kız meselesi. görüşürüz kardeşim.
dedim ve vedalaşıp arabaya bindim. binerken binaya baktığımda herkesin camdan bize baktığını gördüm.
oradan uzaklaştım. ertesi gün bu olaylar canımı çok sıktığı için kariyerimdeki en büyük engel olan vatan borcumu ödemek için tecilimi bozdurdum. bir kaç hafta içinde askere gidecektim. dağıtım yerleri belli oldu, kimseye söylemeden sessiz sedasız kutlamasız tek başıma askere gittim. sadece ailemle ve bir kaç kuzenimle vedalaştım.
askerden sonra da kimseyle görüşmedim. ne kimseyi aradım ne de kimse beni aradı zaten.
dün geceye kadar hiçbirinden haberim yoktu ama dün aklıma düştüler instagramdan girip hepsinin profiline baktım. aradan 7 -8 sene geçmiş.
serkan başka biriyle evlenmişti tanımıyordum ve bir kızı olmuş.
Ahmetlerinde bir kızı bir oğulları olmuş gördüğüm kadarıyla.
Selçuk ve diğer elemanalr hala bekarlardı anladığım kadarıyla.
burcunun profili gizli olduğundan bakamadım resimlerine ama anladığım kadarıyla hala bekar.
ben şu anda evliyim bir oğlum var çok mutluyuz Allah mutluluğumuzu bozmasın.
aradan geçen onca zaman sonra arkadaşlarımın resimlerine bakınca eskiye gittim. onlara hem kırgınım hem de özledim açıkçası.
ve dünden beri düşünüyorum acaba tekrar iletişime geçsem mi diye. ne yapacağımı bilemedim ve burda derdimi paylaşmak istedim...