hayvanlar gibi yayıyorum rahatım beyler

sabah 10 gibi kalkıyorum. tek yaşadığım çatı arası dairemde kaşına kaşına bir tur atıyorum. sonra ikinci elden aldığım jakuzimde yarım saat keyif yapıyorum. çıkınca giyinmek gibi bir derdim yok yalnız bir adamım nede olsa.. kapı açık işeyebilirim..

dolap boş kahvaltı yapamam evde. kim uğraşıcak hem. en yakın pastahaneden kıymalı börek alıyorum. çayımı demleyip tv karşısında geniş zamanda kahvaltı yapıyorum.. kedim hüsam dik dik bakıyor bana da diye. gibtir git lan maman var senin.

tv den bir müzik kanalı açıp sabah sporumu yapıyorum. mekik şınav bir kaç bel hareketi işte.. üzerimi giyiyorum ama öyle böyle değil giydiklerim.. salaş ve ütüsüz.. ohh rahat rahat. toplumsal takıntılar yok.. işsiz rahat adamımın nitekim.

öğleye gelmiş saat çıkıyorum dışarı.. sokakta dikiliyorum bir süre. gelen geçenleri izliyorum.

(devam edicem)

bu kadar insan deli gibi işe gidip geliyorlar. bir gün ölücez lan ne bu koşuşturma. tamam anlıyorum doğada mecbursun yaşamak için çalışmaya, ama kendini mezara sokana kadar çalışmanın ne anlamı var ki? insan kendinede yaşamalı. şımarmalı geç kalkmalı.. birilerinden emir alarak emekliliği beklemek hapis hayatı gibi sanırım.

sokakta dikilmekten sıkılıyorum. çıkıp evden fotoğraf makinemi alıyorum. sahile gidicem. belki kız düşer..

@3 oku panpa. görüceksin.

sarıyere gidiyorum. otobüsle geldim çünkü 1967 model vosvosum tamirde. komple motor yapılıyor kendisine. eee yaşlandı artık. ama iyi dostuz ayrılık yok ölüme kadar. boyasını da yenilicem parlak bir kırmızı istiyoruz ikimizde. döşemeler krem rengi olucak. kemik direksiyonda yıprandı bir baktırmam lazım. neyse..

sarıyer sahilde kaptırıyorum yürüyorum. burda insanlar zengin zaten iş gün hak getire. dolanıyorlar sahilde. yaşıyorlar kendilerince. bir takım insan şuan sürünüyor oysa. hayat acımasız beyler. zenginlik babadan gelicek ben bunu bilir bunu söylerim. çalışarak birşey olmuyor.

iki üç martı fotoğrafı çekiyorum. zaten bu hayvanların yaratılış amacı bu bence. eline makine alan bunları çekiyor. alışmışlar pozda veriyorlar mahlukatlar. hafif bir esinti var, güneş yakmıyor. oh diyorum özgürlük bu sanırım. iş yok güç yok.. aile desen memlekette. arada bi telefon konuşması yetiyor. saçlarımı taramayalı kestirmeyeli aylar olmuş. elimle düzelterek idare ediyorum. karayip korsanı gibiyim. dikkat çekiyor üstelik..

böyle adamlar kadınların hep dikkatini çeker.. yani rahat, tarz kapalı kutu adamlar..

ve oluyorda yine... bir kadın yaklaşıyor..

makine hep işe yarar.. konuya ordan giriyor bu hanım efendi de. modelini söylüyor onaylıyorum. memnun musun diyor. eee senin dikkatini çekiyosa memnunum tabiki..

bu yavşaklığım işe yarıyor.. sırıtıyor kevaşe.. akşama ekmek çıktı yani.. bankta sohbet ediyoruz. akşama ayarı veriyorum. evime buyur ediyorum yolunu bulup.. kabul etmese döver denize atarım zaten.

kadınların bu denli ucuz olmasını hiç anlayamadım. yarım saatte zibidi bir adam bu güzelim kadını yatağa atabiliyor. oysa peşinde olan aşık efendi iş sahibi ne adamlar vardır da yüz vermiyordur.. kadın işte anlayamıyorsun. bir de ona sorsan kimse onu sevmemiştir değer vermemiştir.. gibtir lan kimlerin üstene basıpta geçtin kim bilir. duyguların sevginin sizin için zerre kadar önemi yok. siz sadece binlere takılır hayatınızı mundar edersiniz. yalancı kancıklar.

yazıcam beyler. gececi tayfa falan gelsin diye bekliyorum. boş yere eksileyen mallar var. dıbına koduum kadır kıymet bilmezleri işte. akşam okuyucu panpalarımı beklerim.

akşam bi şişe şarapla geliyor ablamız. adı ceyda bu arada. bankacı kendileri...

zaten bankadan düşen karının haddi hesabı yok beyler.. kimse alınmasın sonuçta sevdiği ya da bir yakını bankacı olan vardır aramızda ama durum bu.. tecrübeyle sabittir.. bankacı manitalar çok düşüyor, çünkü paranız olduğunu biliyorlar.

düşünsenize hesabınızda 100.000 falan olsun, o bankada ki veznedar kızı çok rahat kaldırırsın ve evlenebilecek adam modunda takılırsan 6 ay cayır cayır gibersin.. sonra sal gitsin başka bi saplama bulur ne de olsa. kadınlar böyle beyler. bir şekilde safın birine kakalıyolar kendilerini.

birde size tavsiyem şu; çok güzel bir kadın sine yazılıyor, ilişkiniz ciddiye gidiyor, belli ki sonu evlilik gibi... amaaa siz tipsiz ilgi çekici biri olmadığınızı aynadan görebiliyorsunuz.. o kadına dikkat et kardeşim.. en az 50 gib emmiştir.

neyse. konumuz bu değil.

sabah uyandığımda arkası bana dönük üzerini giyen bir kadın görüyorum.. kalçaları pürüzsüz ve bel hatları ölüyü bile tahrik edecek kadar kusursuz... üzülüyorum böyle durumlarda.. evlenip temiz bi hayatta yaşayabilirdi.. benim gibi üç kuruşluk adamların sohbet malzemesi değil evinin kadını olurdu. aklını gibeyim..

kalkıp duşumu alıyorum.. hanım efendinin aracıyla kahvaltıya gidiyoruz. arada görüşülecek biri anladığım kadarı ile. sorun yaratan, gibtin alacaksın diye kapıdan ayrılmayanlardan değil..

öpüşüp ayrılıyoruz.

@34 farkındaysan karıştırmıyorum kardeşim. yüzeysel geçtim görüyorsun.

oturdum bir banka. gelen geçen insanları süzdüm. ilginç ama gülen bir insan neden endişeli bakar? çok gariptir insanımız, gülerken bile mazinin izlerini taşır göz altı torbalarında. kimse gerçekten mutluyum diyemez. biz acımızı cami avlusuna terk edip gitmeyi öğrenemedik. emin olun bizi en çok acıtan şey; yaşadığımız güzellikleri, mutlulukları istediğimiz kişiyle yaşayamıyor oluşumuzdur.. hiç kimsenin yanında ki insan, kalbinde ki insan değildir. ben buna inanırım..

salih reis'e gidiyorum. balıkçı gün görmüş bir abidir. çok konuşmayız ama çok derin konuşuruz.

kız kulesine yakın bir yerde bırakıyoruz artık kürekleri.. istavritler ölmeyi bekliyor bir kovada. onunda sonu bu işte. bizden bir farkı yok aslına bakarsanız! onları yakalayan bir olta, bizi ise para hırsımız! dünyevi ihtiyaçlarımız.. bir şekilde çalışma odaklı bir ömür sürüyor insanlar.. çocuğunun elinden tutup uçurtma uçuran baba bulamazsın caddelerde.

salih reis açıyor 50cl yeni rakıyı.. sallanıyoruz teknede. bıkkınlığımı mutsuzluğumu dile getiriyorum..

diyor ki; insanın kendisine yüz çevirmeye, hayatta olup bitenleri görmemezlikten gelmeye hakkı yoktur. mutsuzluk, yalnızlık, senin yaşaman gereken tecrübelerden biri.. bunları kabullendiğinde, tat aldığında hürriyete kavuşacaksın..

taku çıktı yine beyler. anlamsız yorumlar geliyor durmadan. aklı başında okuyucu kardeşlerimi tenzih ederim bu durumdan. günler sonra yazayım dedim çoluk çocukla uğraşıyorum. biri diyor çelişki biri diyor hangi kitap.. lan çelişki nerede ne kitabı amk yaa. bıktırdınız yeminle..

eve geliyorum gecenin bir yarısı.. kedinin maması bitmiş suyu da devirmiş. allah cezanı versin senin kedi gibi. bir gün iyice delirip atıcam sokağa tekirler gibsinde aklın başına gelsin. ama kıyamıyorum kerataya. sırnaşıyor pis pis. sabah uyandığımda gözlerini bana dikmiş izlerken buluyorum. güldürüyor beni pekekent. kumandayla telefonla falan oynuyor. yalnızım napayım tek eğlencem evimin neşesi bu garip yaratık..

aslında şuan evimde dolanan ortalığı toplayan bir kadın olsun isterdim.. yalan yok gerçekten böyle. salaş, yumuşak koltuğumuza oturalım, o benim kollarıma uzansın tv izleyelim. hatta kumanda onun elinde olsun. çevirsin dursun kanalları, ben saçlarıyla oynayayım. nefesimin yeteceği kadar tatlı cümleler kurayım ona.. yeni nesilin kullandığı garip kelimelerle değil, kadınım diye sesleneyim.. o tuttuğu için ellerimden, yürümeyi öğreneyim. hatta belkide bir çocuğumuz olsun.. yüzü gülüşüne çeksin..

garip. çok garip. birileri bunu başarıyorken ben ıssız evimde kendimi öldürüyorum.

beni bu yalnızlığa iten hırsımdı. hiç emir almayı sevmedim. el bebek gül bebek, tek çocuk olarak büyüyen bir serseriden fazlasını beklemek saçma olurdu değil mi? şımarığım evet ama kimsenin kalbini kıracak bir şımarıklık değil bu, eşyamı kıskanacak bir şımarıklıkta değil.. benim şımarıklığım hayatımı kıskanmak. bana sormadan verilen bu yaşamı istediğim gibi kullanırım! kime ne?

sonuç olarak hücrede benim, damarda benim, kalp ve dalakta benim. hepsi benim. ben taşıdım ben büyüttüm. bir patron için yoramam sinirlerimi. gibtirip gitsinler bir zahmet.

benim tek derdim bu hayatın eteğini indirip o na istediğim gibi sahip olmaktı.. hayvanca fanteziler kurup sabahlara kadar becermekti yaşamı. yaptım da..

kimsenin kölesi olmadım. istediğimde beşiktaş'ta çimlere uzandım, istediğimde lüks bir otelde ismini bilmediğim bir dilberle uyudum. içimde adını koyamadığım bir saldırganlık vardı hep. adı neydi ne içindi bilmiyorum. tek bildiğim bir gün bu yaşam bitecek, elimi çabuk tutmalıyım.

bir tren, freni patlayan bir kamyon, bilmem kaç şiddetinde ki bir deprem ya da bana ait olan kalp bu hayata son verebilirdi. elimi çabuk tutmalıydım.

eğer yaşamak istiyorsanız kabulleneceksiniz. kabullendiğiniz her ne olursa olsun onunla yaşayabilirsiniz. ben kabullenmedim ve yaşamıyorumda aslında. sadece saatin pilinin bitmesini bekliyorum. ıssız adam keki yapıp kendime yalancı mutluluklar sunuyorum. bazen evden çıkmıyorum, yıkanmıyorum pis pis kokuyorum. sonra pişman oluyorum.

tatile gitmeliyim. evett evet.. tatile gitmeliyim. anasını gibtiğim yunan adalarını gezicem çünkü canım öyle istedi.. o dıbına soktuğum bin yunanların bizden aldıkları adaları bir gezeyim.