hayvanlar gibi yayıyorum rahatım beyler

entry - nick amk

bu kadar insan deli gibi işe gidip geliyorlar. bir gün ölücez lan ne bu koşuşturma. tamam anlıyorum doğada mecbursun yaşamak için çalışmaya, ama kendini mezara sokana kadar çalışmanın ne anlamı var ki? insan kendinede yaşamalı. şımarmalı geç kalkmalı.. birilerinden emir alarak emekliliği beklemek hapis hayatı gibi sanırım.

sokakta dikilmekten sıkılıyorum. çıkıp evden fotoğraf makinemi alıyorum. sahile gidicem. belki kız düşer..

devam panpa

rezervasyon

amk paraın kaynağı ne? yoksa hepimizin düşündüğü şey mi?

rezervasyon

depresyondasın kendini mutlu sanıyorsun ki daha fazla batmamak için yalnızlıktan çok bunalmışsın kediyi de bunun için almışsın vs vs tabi anlattıkların doğruysa

dilenci misin lan öyle gibi bi izlenim bıraktın bende.

rezerve

reserved

reserve

reserve

@1 ali yarakoğlunun yarağı

reserve

sabah 10 gibi kalkıyorum. tek yaşadığım çatı arası dairemde kaşına kaşına bir tur atıyorum. sonra ikinci elden aldığım jakuzimde yarım saat keyif yapıyorum. çıkınca giyinmek gibi bir derdim yok yalnız bir adamım nede olsa.. kapı açık işeyebilirim..

dolap boş kahvaltı yapamam evde. kim uğraşıcak hem. en yakın pastahaneden kıymalı börek alıyorum. çayımı demleyip tv karşısında geniş zamanda kahvaltı yapıyorum.. kedim hüsam dik dik bakıyor bana da diye. gibtir git lan maman var senin.

tv den bir müzik kanalı açıp sabah sporumu yapıyorum. mekik şınav bir kaç bel hareketi işte.. üzerimi giyiyorum ama öyle böyle değil giydiklerim.. salaş ve ütüsüz.. ohh rahat rahat. toplumsal takıntılar yok.. işsiz rahat adamımın nitekim.

öğleye gelmiş saat çıkıyorum dışarı.. sokakta dikiliyorum bir süre. gelen geçenleri izliyorum.

(devam edicem)

sabah 10 da uyandım. perdeyi açtım. günlerdir yaşadığım depresyonu atlatmıştım sanki. bir şeyler yapmalıydım yoksa yine olacaktı. biliyorum olacaktı ve bu defa kendime bir şey yapabilirdim. gitmeliydim..

kapıya çıkıyorum. ince bir yağmur var. damlaların kaldırımla buluşma sesini dinliyorum bir süre.. yürüyorum ve bir yerlerden esip gelen ıslak toprak kokusunu özümsüyorum.

neden böyle? ben neden buradayım? varoluş hepimizi bir yerlere attı. peki neden burası? bir çıkış yok mu?

tanrım diyorum.. oyun mükemmel..

insan her şeyden kaçsa da kendinden kaçamıyormuş. ne yaptımsa yalnız yaşamayı beceremedim. doğa buna el vermedi. konuşacak kimsem olmadığında hayali karakterler yarattım. doktor oldum, tamirci oldum. bir sürü şey oldum ve kendimle konuştum. evde bir deliler tiyatrosu kuruldu.

artık karar verdim. çıkıp normalleşecektim. birbirini gibmeye çalışan 7 milyar insanın arasına kaynayacaktım.

@1 cıplak pastaneye gıtmen bıraz şey olmuş panpa

güzel yazıyon panpa devam et