hayvan sevgisi

okudum.
ve ayakta alkışlıyorum seni.

okuyan çıkmadı mı cidden

bu başlığı açıyorum çünkü burda duyarlı insanların olduğunu farkettim
(bkz: tek ayağı olmayan kedi gördüm)
kardeşlerim hepiniz çok seviyorum lan

öncelikle benim hayvan sevgim çocukluğumdan geliyo
ben doğduğumda evimizde köpek vardı* benden 2 yaş büyüktü onunla büyüdüm ben 14 yaşına kadar da yaşadı
sayısız kedi baktım evim genelde müsait olmamıştı onun için sadece yemek-su verme anlamında bi bakma oldu bu
şu an 2 köpeğim var 1 tanesiyle kedim aynı kulübede bile uyurlardı

her çeşit hayvan besledim; hamster, kuş,balık

bunları "düşünceliyim, amlılar peşimden gelin" tarzında yazmıyorum. hayvanların mutlu olduğunu görmek beni daha da mutlu ediyo
yolda bi sokak hayvanı gördüğünüzde onları sevin, yemek-su verin o hayvan çok saldırgan olabilir ama bunun da nedeni insanlar. sakince yaklaşıp sevdiğinizi belirtebilirsiniz
belkide ilgi gösterdiğiniz hayvan sokağa atılmıştır işte o zaman daha mutlu olur

hayvan bakımı çok zordur tıpkı bebek bakımı gibi sorumluluğu tamamen sizdedir ben çok yoruluyorum hayvan beslerken ama onun ilgi gördüğünde yüzündeki gülümseme* tüm zorlukları unutturuyo bana

sorumluluktan bahsetmişken;
bildiğiniz gibi çoğu yere hayvan alınmıyo (dikkat ettim avrupada her insan bi hayvanla birlikte: kahvaltı salonu, otobüs gibi) insanlar bi havlamadan şikayetçi olabiliyo halbuki sokakta sabah dinlenmek için çıkmışken ya da romantik bi akşam yemeği yerken bebek zırlamaları duyabiliyoruz çok sık kimse birbirine sustur şu bebeği demediği gibi kimse hayvandan da şikayetçi olmamalı
son: lokantada siz ya da bi arkadaşıız hayvandan rahatsız oluyosanız( hiçbir zararları yoktur halbuki) üstüne su atmayın hiç hoş değil, sofradan bi parça yemek alıp uzakta bi yere koyabilirsiniz bu onu muhtemelen uzaklaştırır

okuyan herkese teşekkürler