yazın tek tek okuyacam.

köpek bağlasan ötenazi ister hahahah güldüm bin, sonra üzüldüm.

rezerved.

reserved

tam 2 sene once annemi ve dayimi 3 ay icerisinde kaybettim, bu surec icerisinde yurtdisina tasiniyor olup istanbulda hem kendi evimi hem annemin evini bosaltiyordum.

2010 dan beri zor bir dönem geçiriyorum hangi bir kısmını anlatiyim.

patron olmak kolay değil buldumu böyle zavallıyı gibecen ızdırabını yoksa tepene çıkarlar

ilk iki entrydeki entry-nick uyumları sen sus niclerin konuşsun dedirtiyor. sakız hanımla mahur bey kadar uyumlu bir ikili olmuş huur çocukları

şimdi 6 ay falan önce fabrikada akıyoz tabi patron dedi şu demirleri şuraya at dedi ben malda hızlı hızlı atıyodum amk birisi koluma düştü toplardamar kesilmiş sıkıyom sıkıyom kan çıkıyo amk çıkardım kemeri zorla bağladım oraya iple falan sonra patrona dedim beni zütür sağlık ocağına falan diye baktım yarım saat sonra zütürdü amcık la gittik sağlık ocaına ordaki avrat bu kan durmaz hastaneye git dedi bi çıktım patron yok amk sigortasızdık korkmuş pezo dolmuş geldi ama geç geldi amk 45 dakka falan bekledim dolmuşu aq oturduğum yeri kan yaptım her tarafını amk bi bindim dolmuşa kol amcık gibi açılmış tabi hastanede indim bi sigara yaktım kesin öldüm dedim amk yavaş yavaş gidiyom hastaneye ama her tarafım uyuşmuş amk hastanenin bahçesindeyken yere düştüm la güç falan kalmadı kalkamıyom amk hemen içeri aldılar beni yatırdılar kimsem yok amk yanımda doktor soruyo noldu sana anan baban yokmu falan diye bişi diyemyom amk gözlerim falan yavaş yavaş kapandı altıma sıçıyom amk ölmeyim lan felan diye sonra 4-5 saat geçmiş bi açtım gözümü bizim bi tanıdık teyze vardı uzaktan akraba o hastanede görmüş la bu bizim mal buğra demişde gelmiş kadın ilgilendi Allah razı olsun ama çok kötüydü amk sabah 2 de girdim akşam 11 de çıktım hastaneden

ilk kazandığım(!) üniyi(istanbulda gibko bir özel üni) 2013 ocakta bıraktım ve tekrar hazırlanmaya başladım neyseki daha iyi bir üniye gittim annem de kolon kanseriyle cebelleşiyordu tekrar hazırlandığım 2013 ocak-2013 haziranda aynı yılın ekiminde de öldü en azından daha bir bir üniye gittiğimi gördü

bir de ortaokul zamanlarımın çoğu ve lisenin ilk yılları çok zor zamanlardı babamın asıl işi tekstil triko falandır toplamda iki buçuk yıl işsiz gezdi adamcağız şimdi de 5 yıldır falan şantiyede şoförlük yapıyor annem çorap giysi satarak düğünler yemekler için falan masa süsleme sandalye giydirme çevre düzenleme işlerine falan gitti genelde kuru yemekler yiyordu zaten o yüzden kolon kanseri oldu 2001 krizi sülalemizi gibti huur çocukları hala da tam belimizi doğrultamadık borçlar 1-2 seneye bitiyor en azından o zamanlardan daha iyi durumdayım, durumdayız

2013 ün son 6 ayı 2014 ün ilk 6 ayı

intihar etmemişim buna şükür ederim işte ne tak günlerdi