hayatınızda yaşadığınız en büyük acılar

beyler benim annem yok. bunu pek önemsemedim aslında ilk başlarda. ama bişi var beyler. hiç unutamadığım bişey. üvey annem olan kahpe beni sevmezdi hep döverdi beni tahtasını gibtimin karısı. babamında dıbına koyim oda hakverirdi huurya. bi şuçumda olmazdı he, yatağıma işerdim döverdi, yemek yemezdim döverdi, yemek vermez 2 gün sonra açlıktan mutfaktan gizlice ekmek alınca döverdi. dıbına koyim bunların hiçbirisi umurumda olmadı ama bir gün sofrada tepsi kebabı vardı lan tepsi kebabı amk, tepsiden yenir demi tepsi kebabı, neyse ben oturdum masaya tam bancam ekmeği karı bana bi tabak getirdi sen artık ayrı yicen seni görünce midem bulanıyo dedi. şerefini gibtiğim babamda bi gibim demedi kardeşlerim bile beni dışladı amk küçücük çocuklar lan. hadi onlar neyse babam lan. onun ben a. gibkeyim. cuk dedi gırtlağıma oturdu ekmek. hala unutamadım o lafı. hala unutamadım. her aklıa geldiğimde ağlarım ama artık o iki tane huur çocuğuna muhtaç değilim ve durumum çok iyi seviyede.

o karının ben anasını avradını şerefini kitabını yedi cettini gibeyim.

ayrıca bu iki huur çocuğuna şu anda o kadar adamlık yapıyorum ki utandırıyorum şerefsiz huur çocuklarını. dıbına koyim utansın zütler. saygımı asla yitirmem karşılarında.

tavşan aldık eve hiç bilgisiz çok sevmiştim bini elime alınca hemen uyuyodu bi hafta sonra basket oynuyamaya çıktım arkadaslarla çıkarken de çok iyiydi, dışardayken kardesim geldi abi tavsan hareket etmiyo dedi nasıl dedim gel çabuk dedi koşa koşa eve gittim
beyler allah kimseye yaşatmasın hayvancağızın sadece gözleri açılıp kapanıyo aldım elime belki üşümüştür diye ısıtmaya çalışıyorum oturdum yatağın kenarına deli gibi dua ediyorum hiçbişe gelmiyo elimden ağlicam ağlayamıyorum da nefes alıyo veteriner falan hiç bi tak yok gibtimin yerinde öyle yatağın dibinde otururken soluklanması kesildi jelibonumun. işte en son o zaman ağladım beyler hem de hıçkıra hıçkıra ağladım , bi yandan da derslerimi giblemediğim için sürekli düşüşte olan notlarıma ağladım bi yandan da güya hayatımın aşkı olan kızdan yediğim rete ağladım, babamın cezaevinde olmasından dolayı 5 yıldır kısmen yetim kardeşlerime ağladım ama son oldu bana. Sanki bütün yaşlarımı akıttım bitti, çok zor yani canımın daha fazla yanması.
O minik tavşanın ölümüne çok üzüldüm, sinirlendim hatta. Bi kere gülmedi şans yüZüme bari o sağ olsaydı dedim. Apartmanın arkasındaki Bahçede sote biyere gömdüm. Kardeşlerime "öldü" diyemedim, "tavşancıya verdik onlar onu iyileştircek, orda daha mutlu olacak dedim"
Ccc kalbimizdesin jelibon reyiz ccc

yıl 1996 daha 10 yaşındayım öz babam vefat etmiş ben dogmadan dedemde annemi başkasıyla evlendirmiş dogu kültürü işte diyarbakırdaydık o zamanlar üvey babam siirtte oturuyor diye oraya taşındık işte ilk 2 yıl güzel davrandı annemle bana daha sonra ise daya atmalar üzerimde sigara söndürürdü sırtımda bi kaçta iz var halen. bi gece içmiş bu rahmetli üvey babam geldi eve yine dövdü annemle beni, tuttu kolumdan beni sokaga fırlattı üstümde pijamalarımla 1 saat evin kapısının önünde bekledim belki eve alır diye ama ses seda yok balkon kapısının sesi geldi annem çagırdı ben kabanımı eldivenlerimi attı belliki gece sokakta yatacam ah annem ah korkusundan sesini bile çıkaramıyordu sessiz sessiz aglıyordu. neyse evin ilersinde park vardı havada nasıl kar kıyamet, gittim bir bankın altına girdim yattım ordan aradan 10 dakka geçmedi 3 tane 2 si benden küçük 1 i benden büyük çöpçü çocuklar geldi kaldırdılar beni konuştuk filan inşaata zütürdüler beni bi girdim içeri bir sürü çöpçü kız yaşlı kadın adam ne varsa amıa koyim neyse ateş yakmışlardı hemen gittim ateşin önüne oturdum eldivenlerimi çıkardım zaten çıkarır çıkarmaz hemen aldılar eldivenlerimi ipneler sesimide çıkaramadım korkudan, o geceyi asla unutamam ben o adam ölene kadar biz rahat bir gün bile geçirmedik amıan kodumun şerefsizi.

olum geylik anormallik lan. o ne am. karılar kızlar neyinize yetmiyor neyse konuya dönelim.

4 yıldır aynı kızı seviyorum unutamıyorum da buradanda gittiler zaten 3 yıldır göremiyorum onu köpekler gibi seviyorum, özlüyorum fotoğraflarına bakıyorum başkada bi gib yapamıyorum
başka bi acımda yok çok şükür sevdiklerim hayatta

@17 kendi adıma konusayım gaylere kötü gözle bakmam yani bunun neresi acı sadece senin tercih meselen

evet beyler yazın bakalım. toplu hikaye şöleni olabilir. rezervleri alın süper hikayeler gelecek eminim

@20 alakasi yok. Mesela hetero oldugunu dusunelim, yanindan harika bir kiz geciyor. Rahat rahat bakarsin o kiza. Ama ben begendigim adama bakamiyorum. Bunu gectim sevgilinle sadece evde rahat olabilmek nasil koyar la adama. Ev ozgurluk disarisi hapishane gibi oluyor gaylere.

@22 ya panpa ben orda değilim prenses si geçtim hiç bir şey olmamış gibi davranıyo amk
ama hata bizde bi huurya böyle değer verirsen tabiki gibilirsin allah belamı versin

hep beterini yaşamaktan çekindiğimden söylenmemeliler

sen ne dyon değişik. dökün lan içinizi muallakler bu fırsat zor gelir ayağııza

@28 abi mal misin ben mi sectim gay olmayi ? Beni mutsuz eden seyi neden seceyim ? Hem anormalik ise neden grip gibi normal kardilamiyorsun ? Grip de bir anormallik. Deli mi gibti seni ?

@7 vay panpam vay

dedemi kaybettim

beyler üni sınavından bir gün önce dedemi kaybettim. Ertesi gün de sınavdan dolayı cenazesine gidemedim. Bu bana en çok koyan şey. Sınavdan hemen sonra memlekete gittim ama... Ben de mezarın etrafını düzelttim, babamla mezar demiri falan yaptım. Anca öyle rahatlatabildim kendimi. Yani ne kadar olursa. Bi de lise sondayken iki alt dönemden bi kızla konuşmaya başladım. O istedi. Iki ay kadar konuştuk(çıktık yani). Ben kızla asla dalga geçmedim. Saygılıydım yani. Ama sevmiyodum aq. Neden konuştuğumu da bilmiyorum. Biraz itlik var. Bi de o dönemler sıkıntılı yani özellikle yatılı okuduysanız okuldan ayrılmak çok zor. Ilgiye ihtiyacım varmış aq. Ama pişmanım yani şu an. Uğraşmasaydım keşke diyorum.

bi gün taso oynarken yutulmuştum , cok acı vericiydi :/

up up up ulan up hikaelr frorever

up up up görmeyen galmasın

haytımda yaşadığım bir acı değilde bir mahsumiyet ya da bir çaresizlik neden kendimi bu kadar kasar oldum anlamış değilim aslında yazabilirim. bazı şeyleri... ama yazma noktasında hep noksan kaldım. yazamadım be hacım. noktası olmayan cümleler kurdum. hep etrafında döndüm. güzel duyguların içine giremedim hissedemedim. yarım kaldı her şey be hacım yarım kaldı.

@21 panpa aynısını ben düşünüyorum şuan mak kendilerini prenses sanıyorlar