hayatınızda dibe vurduğunuz fakirlik anıları

bi kez ilk okuldayken öğle tatilinde herkes bir şeyler yemeğe gitmişti ve ben o kış da dışarıda bi yerde oturup su içmiştim durmadan parasızlıktan..

lisedeydim o zamanlar babamda yurt dşında az bi maaşa çalışıyor babası yurt dışında çalışanlar bilir ilk 3 ay yarım maaş alırlar neyse bu yarım maaş da bize yetmiyodu okula gidicem işte haftalığımı annem herzaman masaya koyar baktım o gün masada yok para gittimki kadın koridorda ağlıyor niye ağlıyosn diye sorduğumda kalkıp 1 tane ekmek alacak paramız kalmadı dedi yediremedim kendime babannemler bizim üst katımızda oturuyodu çıktım babanne bana 10 20 tl borç verirmisin demiştim suratıma kapıyı kapatmıştı sinirlendim amcama gidim o verir dedim demez olaydım bana bi küfür etmediği kalmıştı hırs yaptım üstümü soydum çıkarttım evde gittim mısır çarşısına esnafların yanına " abi benim paraya ihtiyacım var babam bu ay maaşını alamadı her işinizi yaparım bana yardım edermisiniz" demiştim esnafların ayak işlerini yaptım dükkan süpürdüm sildim mallarını dizdim oraya buraya gönderdiler beni hepsinden bir miktar para almıştım o zamanın parası 150 200 lira param olmuştu akşam eve gittim anneme al anne kimseye ihtiyacın yok oğlun var demiştim kadın oturup hüngür hüngür ağlamıştı karşımda

şuan babannemin evini amcamın evini dükkanını alacak kadar güce sahibim yüce rabbime şükürler olsun ve tüm ailem benden nefret ediyor neden biliyomusunuz ben hiç küçük kalmadım ben hep büyüdüm şuan annemide babamıda en iyi şartlarda yaşatıyorum allah işte yürü ya kulum derse herşey oluyor şükürler olsun

suan ysadığım durum banka kqrtı iptal etmiş ve nakit para da kalmadığı için içemiyorum günler sonra çok kötüyüm :/
yarına kadar nasıl durucam içmeden olum ben
edit= gidip borç yazdırdım lan 70lik vodka aldım :/

Lan harbi seviyorum sizi beyler

3 yıl önce fener maçına gittim cepte 2 lira döner yedik arkadaşlarla ödemeden çıktık

ulan hiç unutmam nerdeyse 3 ay parasızlıktan saç sakal traşı olamamıştım

1 ay prestige içtim amk var mı ötesi

herşey güllük gülistanlık giderken birden değişen koşullardan dolayı 1999 senesinde sabah kahvaltısını çay, bayat ekmeğe sürülmüş yağ ve üzerine dökülen toz şekerle yaptım. napalım yoktu o zamanlar.. Allah a şükür kısa zamanda düzeldi.Ama unutmam.

hangisini anlatsam ki amk. param olmadığı için rapor alıp okula gitmediğim günleri mi?arkadaşlarım grupça geziye giderken hastalanmalarımı mı? para kazanabilmek için arkadaşlarım gezip tozarken demirci çıraklığı yaptığım o hafta sonlarını mı? yoksa köpek gibi çalıştığım yaz tatillerini mi?ayrıca çoğunuzun aksine hala tak gibi bir hayatım var *

tek üzülmediğim @103 annemler verir para sıkıntı çekerler diyon gitme ozaman arkadaşlarından asalak gibimi geçincek biraz gurur olur insanda kızların yanında 5 kuruş parasız geziye gitmek sonra tüymek ne gülmüşlerdir sana

beyler benim olay sizin olaylarınız kıyasla hiçbişey ama anlatmak istiyorum. Neyse yazın ortası amcam hastaydı cebimde çok az para vardı atladım otobüse apar topar gittim yanına ziyarete. Biraz oturdum eve dönecem, ama gavur amı gibi yanıyor ortalık. Cebimde 50 kuruş var. Neyse kuzen ordaydı o da bizimle aynı binada oturuyordu, dedim ki abi beni eve bıraksana (arabası vardı) kuzen yüzüme bakmadı amk. 3-4 defa sordum cevap vermedi gururuma dokundu çıktım dışarı, saat 13.00 gibi amk 5 km yolu ayakla yürüdüm. Ayağımın altı yanıyordu, o sıcakta benden başka salak yoktu yürüyen. Eve geldiğimde ayaklarım yanmıştı amk hiç unutmam

amk bir ara dersanede organizasyon düzenlediler, önce sinemaya sonra yemek yemeye gidicektik. ailenin durumuda malum. söylesem göndereceklerdi ama kendileri zorluk çekeceklerdi. neyse vakit geldi çıktık dersaneden hadi gidelim dediler. ben paramı evde unutmuş takiliti yaptım falan. kızlar falanda var. bide en sevdiğim hoca zütürüyor. neyse bir arkadaş sen gel benden çıkar ikimizede demişti. sinemanın oraya gidince ilk sinemaya girdik. sonra çıkınca arkadaş para anca bana yeter demişti. gözlerim dolmuştu. öyle tak gibi kalmıştım. millet yemek yedi. bende çaktırmadan eve dönmüştüm. (akbilimde para yoktu. akbilciye abi 75 kuruş var. ne olursun 1 lira doldur diye yalvarmıştım) hala hatırladıkça kötü olurum

hepsini okudum gözlerim doldu amk bende anlatayım

5 veya 6 ya gidiyordum o zamanlarda da borçlar tavan yapmış 2 tl para alıyordum günlük okulda yemek yemek en az 3 tl, tenefüsler de tek başıma çıkar yerde para arardım yerden topladıklarımla yemek alırdım bulamassam eve gider(evde bi gib yok) eski montların ceplerine bakardım yatak altlarına falan ne günlerdi amk

Babam felç geçirmişti aq o günleri hatırlıyorum gibtiğimin hastalığı 5 10 yıla anca geçerken devlet vermiş 6 ay rapor izni tabi bu çalışamadı mağduren emekli edildi tabi bizde züte geldik tabi
dışardaydım karnımda açtı aq lokantanın önünden geçiyorumdum durdum afiyet olsun diye bağırdım belki aralarından biri gel beraber olsun derde yanına uçardım karnım doyururdum en azından. Ama tipini gibtiğim oruspu çocukları bön bön yüzüme baktılar bende evde bi gibim olmadığı halde eve gittim

cepte kalan son 3 liranın 2,5 lirasına tavuk döner alıp (lavaşa) kalan 50 kuruşla ekmek alıp lavaş döneri ekmeğin arasına koyup yemiştim öğrencilikte lan

insanın dönüm noktaları vardır ya hani hırs yapar ulan delirirsin kafayı sıyırıcak gibisindir

13 yaşlarında filanım peder dükkanı açmış yeni yeni iş bağlıyor ama anasını gibeyim nasıl bir yokluk bak pederin bursaya geldiği ve ilk oturduğu mahalleye geri dönmüşler yani öyle söylerlerdi peder iş yeni yeni oluyor dediğim gibi borçlar var dağ gibi yeni dükkan makineler filan sıfırdan girmek bir işe en kötüsü

peder aldığı işlerin parasını sadece borçlara yetiriyor allah razı olsun dayım sever beni de ben akraba sevmediğim için pederde öyledir (dost akraba kazığı) okulda türkçe dersindeyiz hoca sözlük istedi ulan 5 lira beyler almayana ceza vericem dedi hoca çıkıp diyemiyorsunda hocam bizim paramız yok nasıl alayım yediremiyorsun kendine ananı gibeyim ya gözlerim doldu gine yaşamak beyler işte

eve gittim anne hoca sözlük istiyor diye

kadın kapıda ağladı lan nefesi kesiliyor nefes alamıyor filan oturdum ağladım amk bende durduramıyorumda kendimi 13 yaşındasın lan 13 aklın eriyor birşeylere o dönemler telefonlar artık renkli ekrandan bir tık ileri döneme geçiyor

ben sözlük almaya para bulamıyorum

bir tane daha

peder artık iş almaya başladı işler iyi ustası işin ama çevre işte

işler açıldı borçlar bitti bitecek ama pederin cebinde para yok elektirik faturasını ödeyememiş
ev 3 katta binanın önünde elektirik direği var aydınlatmada var zamanda yaz balkonda yemek yiyoruz elektirik yok altta elemanlar fakirlere bak elektirikleri yok yemek bile yiyemiyorlar dediğini duyduğum gibi o 3 katı nasıl inip o huur çocuğunun kafasına taşla vurduğumu hatırlamıyorum en son babam beni kucaklayıp eve zütürüp üstüme kapıyı kitlediğini hatırlıyorum

bir daha ne o huur çocuğunu gördüm nede laf yapan bir bini

mahallede ismim minyatür pgibopata çıkmıştı amk ama o lakaba hep güldüm amk

kızın önerdiği pahalı restorana yetecek param olmadığından uydurduğum bahaneler

O zamanlar cebimde 5 kuruş dahi yok sigara nerden bulurum diye düşünüyordum otobüs durağından geçerken adamın yakıp attığı sigaraya kartalın yılana atladığı gibi atlamıştım.

ben de anlatayım o halde.

bundan 10 sene öncesi, 13-14 yaşlarında falanım. babam da vergi dairesinde çalışan bir memurdu. cepte beş kuruş paramız yoktu, evde yiyecek tek bir soğan veya ekmek bile bulamıyorduk. en sonunda annemle beraber mutfakta "oğlan aç hanım, kalk teyzemlere gidelim bari" diye konuştular. bu benim o kadar zoruma gitmişti ki amk anlatamam. evde oğluna karına yedirecek yemeğinin olmaması ve başkasına muhtaç olman, çok kötü bir durum panpalar. bu konuşma geçtikten sonra teyzemlere doğru yola çıktık fakat hiç unutmam, o yaşlı başlı adam oturdu tren yolunun ortasına, hüngür hüngür ağladı amk.

çok şükür şuan o günlerden eser yok, cebimde son model telefon altımda en kıyak araba. ama benim için bunları göze alan insanı arada bir olsa da üzüyorum işte lan. anne ve babanın hakkı cidden ödenmez beyler, aman diyeyim siz siz olun iş işten geçmeden onlara gidip sarılın. öpün. koklayın amk. onlar sizin için her şeyi göze alabilecek tek insanlar bu gibtiğimin dünyasında.

ağlattınız lan huur çocukları. seviyorum hepinizi...

3 gün boyunca biskremle durdum amk soğukta zütün donuyodu