insan beyni sürekli kötüye ve düzensizliğe giden evrende var olmak için daha fazla çalışmak zorunda bu da frontal korteksi geliştirip var olmak için daha fazla fikir üretmeye zorluyor, bunun sonucunda limbik sistemde bir direnç gelişiyor ve insan beyni hiçbir şeyden haz almamaya başlıyor ve hayatın anlamsız olduğuna ikna olup çalışmayı zamanla bırakıyor ve depresyona giriyor işte gençken hiperaktif zeki mutlu insan zamanla her şeyin anlamsız olduğunu fark edince depresif ve bitik bir hale geliyor. bunun bir numaralı örneği de oytun erbaş denen otizmli doktor derste yıllarca nasıl tutkuyla çalışıp sonuçta hayatın boş olduğuna vardığını söylemesi bu durumun ispatı aslında. anksiyete aşırı düşünen beyin limbik direnç ve hayatın boş evrenin de bir hata sonucu uzun süren bir kimyasal yıkım reaksiyonu olduğunu fark etmesi ve depresyon. depresyon aslında çok zeki insanların hastalığı ve aşırı düşünme (anksiyete) kaynaklı bir hastalık. aslında gerçekleri fark edip hayatın hata olduğunu kabullenmek.