Tanımadığım insanlar toplanıyordu başıma. Beyaz önlüklü, beyaz sakallı, 60-65 yaşlarında birisi geldi. Cebinden çıkardığı lazer gibi beyaz ışıkla gözlerimin içine bakıyordu. Gözlerim yandığından sol elimle geri ittim. Yanımdaki kız sol elimi tuttu. O an göz göze geldik yeşil gözlerinden göz yaşları akıyordu. Bağırdım "bırakın beni" diye..! Kız korkmuş olucak ki yerinden zıpladı. Doktor bana baktı kafasını sallıyordu. Neden böyle birşey yapmıştım. Korkuyor muydum? Birden kolumda bir soğukluk hissettim gözlerimi oraya çeviremeden herşey karardı. Rüyamda sadece o duvarın soğukluğunu hissediyordum.

ileride gibiş yoksa okuyalım aq

Eğer ilgi gelirse devam edeceğim.

Okumadim cok uzun cugu xd ajajaj

Gözlerimi yavaş yavaş açtım yeşil gözlü kız hala bana bakıyordu. Sarı saçları güneşin vuruşuyla parlıyor lakin gözleri acımsıyordu. Yavaş yavaş odaya insanlar girmeye başlamıştı. Siyah elbiseli bir sarışın kadın girmişti içeri 40 yaşlarında, yanında siyah takım elbiseli vücutlu 45 yaşlarında bir adam. Ayağa kalkmaya çalıştım bu sefer bileğimde bir kelepçe yoktu. Sırtımı doğrulttum. Ayağımda beyaz bir kalıp vardı.
D:Doktor
B:Ben

B: Siz kimsiniz? Ben neden buradayım? Burası neresi?
D: Ben bu hastanenin başhekimiyim, başında oluşan hasarlar sebebiyle buradasın ve diğerleri.
B: Peki, ya bunlar kim?
D: Onlar senin annen ve baban.

Yanımdaki kız çenemden tuttu ve ellerini yanaklarıma zütürdü. Ne olduğunu bilmiyordum fakat çok hoşuma gidiyordu. Sarıldı bana saçları çok güzel kokuyordu. Ellerimi beline attım. Sıkıca sarıldım. Geri çekildi ve bana baktı daha sonra bana camın arkasından bakan kadın geldi gözleri yaşlı sözleri ağırdı. Bana sıkıca sarıldı, adam geldi benim babamdı ama yüzüme bakmadı bile. Kızı yanlarına çağırıp bişeyler söylediler ve hastaneden çıktılar...

K:Kız
D:Doktor

K: Ne zaman taburcu olabiliriz?
D: Bir kaç test ve daha sonra çıkabilirsiniz.
K: Bir an önce çıkarsak sevinirim
D: Elimizden geldiğince hızlı oluruz Yağmur hanım.

Yağmur mu? Bana birşeyler hatırlatıyordu. Bir tekerlekli sandalye getirdiler doktor ve Yağmur koluma girmişti. Beni bir yere zütürüyorlardı. Bir odaya girdik. Beni bir şeye yatırdılar yaklaşık 5 dakika süreceğini ve hareket etmemem gerektiğini söyledi doktor. Makineden çıkan seslerden hiç hoşlanmamıştım. Kaldırdılar beni yeniden odaya çıkıyorduk. Doktor odadan çıktı. Üstümdeki mavi elbiseyi çıkarıyordu tek tek düğmeleri söktü aşağıya doğru çekince çırılçıplak kaldım. Yağmur hiç bozuntuya vermeden beni giydirmeye devam etti. Siyah bir boğazlı hırka siyah kot ve siyah bir palto giydirdi. Çoraplarımı dahi giydirmişti. Bu kadar rahat olmamızın sebebini anlayamamıştım.

Arkadaşlar şuan işteyim, olabildiğince partları hazırlayacağım müsait oldukça atarım, şuku falan derdim değil yani. Sadece biraz iç dökmek...

Ayakkabımı da giydim, yavaşça kalktım. Yağmur koluma girdi ve beni tekerlekli sandalyeye oturttu. Duvar renkleri çok farklıydı yada bana böyle geliyordu. Odadan çıktık kapının sağında ve solunda durun yapılı siyah takım elbiseli adamlar bana doğru döndü ikisinede bakınca bellerindeki silahları gördüm.

Sağdaki koruma tok ses tonuyla;
-Yağmur hanım izin verirseniz.
+Tabi geç Görkem dedi

Hastaneden çıkıyorduk nedense her insanın gözü benim üstümdeydi. Sağ koridordan döndük. Beyin cerrahisinin önünden geçiyorduk. Sağımda yaşlı bir kadın torununu kovalıyordu. Sola doğru döndük ve çıkış kapısı gözüktü. içeriye birisini alıyorlardı. Sedyedeydi "Bırakın öleyim" diye bağırıyordu. Otomatik kapı açıldı hafif bir yokuştan indik...

Arkadaşlar şimdilik bu kadar atabiliyorum, eğer ilginizi çekerse şuku atın istemiyorsanız şuku atmayı yorum atın boş konuşmak istemiyorum burada

Anlat kardesim

Karşımda siyah büyük bir araba vardı. Yağmur bindi önce arabaya sonra koruma belimden tutarak kalkmama yardım etti beni arabaya bindirdi. Sanki bir sarayın içindeydim. Kapıyı kapattı. Arabanın içindeki ışıklar yandı. Yağmur karşımdan kalktı ve yanıma oturdu. Bana bakıyordu çantasına yöneldi. "Dur" dedim. Aslında korkmuştum. Bilmediğim şeyleri öğrenmekten, çünkü ben görmüştüm. Rüyalarımda her zaman ağzımda sigara, belimde silah vardı. Ben kötü bir insan mıydım? Yoksa olacak mıydım? Ben kimdim?

Güzel saçlarını omzuna attı. Kollarını omzuma koydu, gözlerinden yaşlar döküldüğünün farkındaydım. "Ağlaman çözüm değil..!" Kollarını geri çekti ve parmağındaki yüzüğü gösterdi

-Biz seninle nişanlıydık Yakup
+Ben hiçbir şey hatırlamıyorum. Üstelik yüzüğüm nerede?

Çantasına eğildi ve bir kutu çıkardı açtı ve yüzüğü aldım.

-Bunu takmam için çok erken değil mi?
+Her gün her dakika birlikteyiz. Herşeyi hatırlayacaksın.
-Hayırlısı be gülüm.

Araba durdu. Bir demir kapı açılma sesi duydum.

+Sonunda evimize geldik.

Kapının önünde durduk ve kapı açıldı. Görkem gelmişti.

+Gel abi
-Kendim yapıcam

Arabadan indim karşımda muhteşem bir ev vardı, kimdim ben?