(bkz: )Yaşadığım garip bir o kadar da acı tesadüften bahsedeceğim... Üniversiteden mezun oldum bitti diploma, mezuniyet işlemleri için okula gittim danışman hocanın onaylaması gereken evraklar felan derken işim bitti. Tam okuldan çıkacakken ki herşey buradan başlıyor, gözüm kantinde saat altında duran masaya takıldı o masa sevdiğim kızın okuduğumuz zamanlarda hep oturduğu masaydı. Daldım biraz, dışarıda yağmur var bahanesiyle kandırırken kendimi o masada buldum birden, oturdum saatlerce hayalini kurdum felan, ama öyle bi sevgiydi ki benimki çok farklıydı taa ilkokulda sevmiştim üniversitede karşıma çıkmıştı ve hala onu sevmekteydim bir tane bile sevgilim olmadı o günden bu güne dek sonra gel zaman git zaman okulun kantininde gördüm kendisini ama iki senedir aynı okuldaydık fakat o beni tanımıyordu. Bir cesaret attım kendimi ateşe gittim kantine, o masanın başına biraz konuşmak istediğimi söyledim kırmadı, otur dedi; yok yürüyelim dedim aylardan Şubat etrafta bir nefes gibi yavaş ama yakından esen soğuk rüzgar, tepemizde ince ince yağan titrek kar taneleri vardı Cuma günüydü saat 11'e yeni başlıyordu anlattım anlattım. Ayrıca çocukken bi 23 Nisan merasiminden kalan foto vardı onuda gösterdim ben dedim seni o günden evvel sevdim, senin belki haberin olmadı ne yaşadıysan hak veririm dedim. Sende beni sever misin, bir ömür dedim benim olur musun? Yok dedi arkadaş olalım, sonra da diretince sevgilim var dedi dünyam başıma yıkıldı o an. Sonrasında ep ey şey yaşadım sayılır iki kez sosyal medyadan mesaj attım , dostlarım kızmaya başlamıştı artık derken derken aradan 7 ay geçti o konuşmadan sonra ben okulda bugün o masada otururken saatler geçmiş 1-2 saat oturmuşum orada tek başına neyse dedim kaktım çıktım okuldan yağmur da var yürüyerek geleyim dedim eve, müzik de açtım taktım kulaklığı yürüyorum bi kısa yol var; oradan geçerken ayağım full çamur oldu, o yolu çıktım tam o sırada o yola girmeye niyetlenen iki kişi daha gördüm. Yağmur göz açtırmıyor, gözlerimi kısıp gelenlere "o yoldan geçmeyin yol full çamur dikkatli olun " demek için doğruldum ki ne göreyim ? Bu gelen benim bütün hayallerimi çalan, sevdamı alıkoyan, benim sevdiğimi elimden alan , belki haklı belkide hiç olmadığı kadar haksız olan o çocuk. Onun sevgilisi başta o anın öfkesiyle bir an olsa bahaneyle sataşmak istesemde ses çıkarmadım çünkü kendimce sebeplerim vardı, başımı öne eğdim yağan yağmurlara sarıldım anca, sırılsıklam oldum ama sanki hiç ıslanmıyordum yağmur taneleri sanki beni es geçiyordu nefretim, öfkem, sevdam, hüznüm birbirine girdi.

Edit: Beyler bu haftasonu baska biri ile evlendi.