hayatımızı siken sistem

Pampa haklisinda bu durumu değiştirebilmek icin bile bu yollardan geçip adam olmak lazim böylede gibik bir sistem yani

bunu okuyan çoğu kişi de arada düşünüyordur maneviyatı ama çoğu kişi devdıbını getiremez. düşünür ben bu dünyaya niçin geldim diye ama arkadaşlarını gördü mü hemen ps3 oynamaya gider ve o sırad hiçbirşeyi düşünmez. düşünmesi doğru mudur o da tartışılır tabi

ilk defa bu kadar uzun bi yazıyı okudum ve dibine kadar haklısın panpa.

adam haklı beyler

okumayanı gibsinler

her sabah nereye gittiğini bilmeden bir işe giden, her akşam nereden çıktığını bilmeden bir işten çıkan, sevmediği hayatı yaşayan, sevmediği işi yapan, sevmediği kişilerle yaşayan, kalabalıklar yüzünden yaşamaya karşı ne bir sevgi, ne de bir sevgisizlik işareti olmadan gelip geçen, her akşam evinin dört duvarı arasına sanki bir mezara girermiş gibi giren, gecelerini bir sıkıntı yorganının altında yanlız ya da yanındaki yabancı gövdeyle geçiren bütün ölü kentlerin, ölü doğmuş çocukları ! size bu ölü yaşamı hazırlayan "sermaye sahibi egemen sınıftır", bu acımasız oyunun varlığı siz izin verdiğiniz sürece sürecektir.

maksim gorki

haklısın

bizi bu sistem anarşist yaptı be abi

+ başlık takip
şuku
nick6
alkış
hayır duası

aklına ne geliyorsa verdim panpa

haklısın ama gibe gibe bu yarraa yiyecksin. biz de zamanında isyan ettik panpa. acı ama gerçek.

haklısın ama bu sana bişey kazandırmaz...

agır haklısın

Diploma dedikleri bir kağıt parçası için tüm gençliği vermemizi istiyorlar. Her sabah uyandığımız uykumuzdan, anlamadığımız derslerden ve ileride ihtiyacımızın olmayacağı konuları öğrenme zorunluluğumuzdan güç alıyormuşsunuz gibi bi haliniz ve bizim de sanki baştan yanlış kurulmuş bu sistemde hayata yorgun gözlerle bakmaya mahkum edilmişiz gibi bi halimiz var. Biz geleceğin mühendisleri, avukatları, doktorları, öğretmenleri, mimarları. Hiç birimize mesleğimizde f(x) sorulmayacak, hiçbirimize kanın yapısındaki mineraller, polinomlar,hiçbir aracın ivmesi, verilen gazelin zihniyeti, karşıdaki açının trigonometrik denklemleri sorulmayacak. Denkleştirmemiz gereken tepkimeler de olmayacak, eksenin eğik olmasının sonuçları da istenmeyecek. 20 sene sonra dönüp de baktığımızda hiçbirini hatırlayamayacağımız onca şey için bu kadar eziyet çekerken, sabahlara kadar çalışıp anlamadığımızda kendimizi salak gibi hissederken ve sırf bize verilen zeka bunları anlamaya uygun olmadığı için karnemizdeki notlarla küçük düşürülürken kimse bize iyi bir insan olmanın önemini, yaşamanın ne kadar güzel olduğunu öğretmiyor. Belki öncelikleriniz daha şerefli olsaydı bu kadar çok ölümün, savaşın,kanın, vahşetin olduğu bir dünyada yaşamazdık. Bazı değerlerinizden vazgeçeli o kadar uzun zaman olmuş ki maddiyatın ötesine geçen hiçbir şeyi göremiyor idrak edemiyorsunuz. Ve bizleri de kendiniz gibi mutsuz robotlar yapmak istiyorsunuz. Mesleğim de, kazanacağım para da bana bu yaşımı geri getirmeyecek. Bir daha genç olamayacağım. Ve ilerde dönüp geçmişe baktığımda mutsuz ama takdir belgeleriyle, yüksek notlarla dolu olmaktan çok dolu dolu yaşanmış, gülümseyerek hatırlayacağım ayrıntılarla, güzel anılarla dolu bi geçmişim olsun istiyorum. Çok şey mi istiyorum? Türkiye’de bir gencin isteyemeyeceği kadar çok. Bazen düşünüyorum, sınavlarda alacağımız puanla, net sayımızla değerlendirilmeyi hak edecek ne yaptık?