hayatımın tam amina koyan olay

ankarada adıyla ün yapmış bir üniversitede yaşadığım ve hayatımın dıbına koyan ve bana 5 seneye mal olan bir olay... hepsi gerçektir. gibiş sokuş yok olm... beklenti bu yönde olmasın...

devam... ve işte 1.sınıf... her şeyin başladığı yer... benden bir sene sonra girişli istanbullu biri ile tanıştım... uzatmıyım... eski ilişkim bitirp ona gittim. bar, disko,cafe, bahçeli, arjantin cad. neler neler. dersler daha da biniyor üst üste geliyor ben bitiyordum. gel zaman git zaman ortak arkadaşlarımız oluşmaya başladı. ismini ezgi olarak değiştirdiğim izmirli bir hatun ile tanıştık. (tahmin ettiğiniz gibi değil, bu kızla hiç bir ilgim olmadı ama aklım kaymadı değil.) neyse... bu ezgide iyi kızdı ailesinin durumuda çok iyiydi ve senenin ilk zamanları gibi ev kiraladı. okulun yakınından mesa koru sitesinden (bilenler bilir).

kendi kendime anlatıyorum amk... kimse yok...

anlatmıyorm ulan... sie

anlat amk okuyoz işte.

Hissediyorum bu olaydan ibret alacağım.

neyse devam et

anlat panpa

bizide bir gece evine davet etti. o gece hazırlandık gittik. güzel yemekler içkiler tatlılar meyvalar ne ararsan vardı. o gece muhabbet falan bize burda kalsanıza dedi... dedim bana uyar kimse hayır demedi. o gece orda kaldık. ertesi sabah okula giderken bu gecede gelin dedi. biz olmaz artık yuh falan dediysek de hafiften işimize geldiği için kabul ettik gene. ders çıkışı reale gidip güzel bir alışveriş yaptık. yok yoktu gene... o akşam beni yalnız bırakmayın artık burda kalın dedi biz birbirimize baktık nasıl olur falan derken biz o evde yarım dönemden fazla kaldık.

okumuyoruz.

Nickimle başlığın uyumuna bak amk.

günler geçiyor biz işin sırrını daha kavrayamamıştık. sınavlar oluyor vizeler geçiyor kiminden iyi kiminden berbat notlar geliyor toplamaya çalışıyorsamda alttan bataklığa çekiyorlardı sanki. olayı güzel gözüktüren ambalaj kağıdı yırtılıp içindeki ortaya çıkınca neyin üstüne oturduğum apaçık ortadaydı. bazı sınavların sonuçları fenaydı ve ben bunu eve söyleyemezdim. yarı tatilde ne yapıp edip bir şekilde bunları düzelteceğim diyip işin içinden çıktım. ve son yarıyıl başlıyoırdu...

reserved

@28 sen misin lan o hayatımı giben... ne istedin lan benden

asdasdasdadsadadasdasd

yavaş yavaş sonlandırıcam beyler... 2. yarıyıl başladı, artık oda arkadaşları ile sadece telefonda görüşüyordum... odaya ugramaz olmuştum. birden bir şey oldu ve derslere it gibi çalışmaya başladım. hocalardan yarım puan bile dilenmeye başladım. kimi sınavları düzeltiyor kimilerini o kadar çok batırdığımdan bir etki olmuyordu. elimden ne geliyorsa yaptım. hani çalışmaktan sabahladım derler ya öyle... en sonunda sıra finallere geldi... tabi bu arada diğer olaya da devam ediyordum o evde kalıyorduk artık. ama artık beynine geç de olsa dank etmiş biri olarak daha bilinçli idim. neyse... final zamanı gelmiş harıl harıl çalışan manyak olmuştum. en nihayetinde finaller bitmiş sonuçalrın açıklanması bekliyorduk... kimi şu gün kimi bu gün birer birer açıklanıyordu... aynı 2 dersten kalmış dissmis olmuştum. yani atılan ögrenci statüsüne girmiştim. o zaman devlet 3 sınav hakkı verdi okulda 1 hak verdi 4 kez girme hakkım vardı ancak ders başı 270 dolardı... ve 2 dersim vardı...

Reserved

reserve

ben bütün kızmaları ve nasihatleri gözönüne alarak durumu bizimkilere anlattım. beklenen ve bilinen şeyler oldu malum. peder sınava gireceğimi söyledi. 2 dersten sınava girmek için sınav tarihi düştük ankara yollarına. sınava girdik çok da iyi geçti hatta süper diyebilirim. dedim tamam olm bu sefer de yırttın. ama beklenen öyle olmadı. sene içinde son sınavı c+ olmasına rağmen ve gel gör ki bu son sınavın tıpa tıp aynısını yapmasına rağmen notum f idi. böyle olması imkansızdı. (diğer dersten geçmişdim.) kağıdımı görmek için dilekçe yazdım. daha sonra bölüm dekanı ile görüşmek istedim. aynı zamanda bölüm dekanı ingiliz tarihi dersine geliyordu. en azından bir göz aşinalığı vardır diye düşündüm. nitekim görüştüm dekanla. beyler dikkat burası işte hayatımın dıbına koyma sahnesi: dekan bana ne oldu dedi bende sınavla ilgili durumu anlattım. olmaz öyle şey dedi. ve bana sınav kağıdımı gösterdi. beyler size yemin ediyorum daha önceleri toplamda 6 defa sınavına girdiğim hocanın kağıdı kırmızı kalemle yazılarla dolu olur belki bizden fazla yazardı kağıdın üstüne ama şimdiki kağıdın üstünde sadece benim yazdıklarım vardı. belli ki kağıdım ya okunmamış ya da öylesine bakılmıştı. hocam bu kağıt okunmamış dedim. sen ne demek istiyorsun dedi dekan. sen dedi, dismis ögrencisin dimi dedi evet dedim. ve ben bu tür ögrencileri hiç sevmem dedi ayrıca dedi senin kaç hakkın var sınav için dedi 3 daha var dedim, o zaman dedi ben seni ilk hakkında niye geçireyim dedi, nasıl yani dedim olurmu ama böyle dedim burda böyle dedi. yapabileceğim tek şeyi yaptım kapıyı vurdum çıktım memlekete döndüm. kısa bir depresyondan sonra hayata alışmaya çalıştım. bu olayıda bir anı olarak kabul ettim. sonraları duydum ki yeni sene başladığında evinde kaldığımız ezginin istanbullu erkek arkadaşı madde bağımlısıymış ankaraya gelmiş bizimkide ordaymış meğer adam takip ediliyormuş sene başı daha evi basmış polisler herkesi yakalammışlar. atılmayıp geri dönseydim bende o evde olacaktım... THE END

özet:adam mal beyler

burslu değildim

panpa burslu olarak mı gittin yoksa peder bey taşaklı mı