Güzel gidiyodu aslında pampa devam edersen biz burdayız...
1. rez

Rezerve

Devam pampa merak ettim sonunu Rezz tetikteyim

Panpa devamı? ???

boşver panpa huurdu zaten

rezzzzz

reserved panpa bekliyoruz heycanla

Panpa hersey güzel flnda nickini hazreti yusuf diye okuyom gibecem belanı

Yazsana oç

kanka yaz ya

elim gibimde bekliyorum

Rez panpa

Gözlerine inanamıştı içeridekiler karşısında. Sarıldım ve iyiki doğdun, iyiki benim karşıma çıktın ve iyiki benim dünyamı aydınlantın dedim.. Hafif gözleri dolmuştu, sevgili değildikte üstelik onu şaşırtan buydu. Diğerleride içeri girdi ve klagib sarılmalar gibi rutin şeylerle oyalandık. Akşam olmuştu hiç unutamıyorum saat 20:02 ydi. Mesaj atmistim, assagi inmesi gerektigini soyledim. Once dogal olarak bana inemecegini ailesinin yanlis dusunebilcegini soylerek hayir demisti. Fakat ben kafama koymustum onunla bugün konuscaktim. Sonunda ısrarlarıma dayanamadı ve 5 dakika inebilcegini, 5 dakikadan fazla duramayacigni soyledi, bende hemen kabul ettim. Evlerimiz fazla uzak degildi ama babam aksam saatinde ortamin tekin olmayacigini soyleyerek arabayi kimseye yakalanmamak sarti ile vermisti. Gittim evinin onune aradim 15-20 dakika bekledikten sonra assağı indi. indim arabadan hemen gözünün içine baktım.

Biraz endişeli, birazda tebessüm halinde olan yüzüne dikkatlice baktım.O kadar büyüleyiciydi ki bir an söyliceklerimi unutmuştum. Fazla vaktinin olmadığını, ne söyleceksem hızlı bir şekilde söylememin gerektiğini rica edince ne yapacağımı hatırlamıştım. Durdum gözlerinin içine baktım ve elini tuttum, şaşırmıştı devam ettim seni ilk gördüğüm andan itibaren dünyam aydınlandı, yıllardır içimde ki sessizliğim onun sayesinde gittiğini ve gerçek aşkı bulduğumu söyledim.ilk andaki şaşkınlığı gitmişti üzerinden.Oda bana bakarak söyleyecek birşeyinin olmadığını zaten benim her şeyi söylediğimi bana belirttirek sıkıca sarıldı.O kadar bütünleştik ki bırakmak istemedik birbirimizi.Ama gitmesi gerekiyordu ve özür dileyerek gitmesi gerektiğini belirtti. Arayacağımı söylemek tekrar sarıldım ve ayrıldı yanımdan. Arabaya bindim o kadar mutluydum ki sırıtıyordum durduk yere gülüyordum. Ellerim titreyerek arabayı çalıştırdım ve eve geldim. Olayları arkadaşlarıma anlatmak istemiyordum fakat içim içime sığmıyor birilerine anlatmak, mutluluğumu paylaşmak istiyordum.

Kendime en yakın hissettiğim ve her şeyimi paylaştığım yegane insan ablamdı.Bir bir anlatmıştım en baştan olanları ve bugün yaşadıklarımı. Onuda bir heycan almış ne zaman tanıştırcağımı soruyordu şakayla karışık. Aradım Güneşi ve tam dört buçuk saat konuşmuştuk. Uyku tutmuyordu ve o gün uyumamış, okula hiç uyumadan gitmiştim. Güneş seline anlatmıştı her şeyi ve Selin sorular sorarak böyle bişeyi neden kendisine anlatmadan yaptığımı söylüyordu. Kısa cevap vererek geçiştirdim selini.Çıkış gelmişti hemen Güneş ile konuşmak, birlikte zaman geçirmek istediğimden hızlıca çıkmıştım.Tam çıkarken kapının önüne Özge gelmişti ve benimle konuşmak istediğini söylüyordu. Hayır dedikçe ısrar ediyordu ve sonunda ağlamıştı.Tam o ağlarken Güneş birden yanıma geldi ne oluyo gibisinden yüzüme baktı. Bende bilmiyordum ne yapacağımı ama özgeye bakarak aile dostumuz özgelerin aile dedim. Yalan söylediğim belli olacak ki güneş bozulmuştu bu olaya.Özge ye döndüm ve sıkıntını çözemem ben şuan çok meşgulüm kusura bakma diyerek ayrıldık özgenin yanından. Güneş de fazla uzatmadı, ee ne yapıyoruz şimdi diye sordu.

Insallah ayrilinirsiniz amk oglu niye anlattin simdi

Bilmem ne istersen onu yapalım diyerek topu ona attım. Sıcak bir yerde oturup konuşalım bu soğukta en yapılacak en mantıklı şey bu diyerek güldü bana başını omzuma yasladı. Saçını okşayarak ve kokusunu içime çekerek yürüyordum. Konuştuk iyi, kötü her şeyi anlatıyorduk birbirimize. Saatler çok çabuk geçmişti, ayrılık vakti geldi ve onu evine bırakıp eve geldim.Her geçen gün daha da bağlanıyorduk birbirimize. Aradan bir ay geçmişti, Özge peşimi bırakmıyordu sürekli karşımıza çıkıp beni tehdit etmeye dahi kalkıyordu. Günlerden salıydı ve güneş akşam okula gelmeyeceğini, hasta olduğunu söylemişti. bende endişelenmiştim ve sürekli arayıp konuşmak istiyordum. Sabah bende gitmek istemedim okula fakat sınav olduğu için mecburdurdum gitmeye

Hazırlandım gittim okula tam okulun kapısından girecekken özge belirmişti karşımda.Bir şeyler söyledi dinlemeden içeri girdim. Güneşin güvenini kırmamak, arkasından iş çevirmiş gibi olmamak için telefonu sessize alıp kapadım çantaya attım sadece tenefüslerde açacaktım. Sınav 3.ders saatindeydi ve ben hiç çalışmamıştım, selinlere beni çalıştırmasını söylemiştim.ilk tenefüste aldım baktım telefona güneşten mesaj felan gelmemiş, vatsapa da hiç girmemişti.2.tenefüste böyle geçmiş sınav saati gelmişti. Sınava girdik çıktık ve telefona bakmadım bir şey gelmemiştir diye.Son ders gelmişti artık, fazlaca durgun olduğumdan fizik hocası HZYSF neden durgunsun az gül felan dedi bende uykum var deyip geçiştirdim.Son 20 dakikası kalmıştı zilin fizik hocası çok sever beni bu arada, geldi sana bir şey olmuş istersen müdüre görünmeden çık sen canım dedi bende olur hocam felan derken hadi ne duruyorsun daha diye beni sınıfın kapısına kadar geçirdi.Özge gördü beni çıkar çıkmaz, başımı önüme eğip gitmek istedim fakat zorla konuşmaya çalıştı. Neyse bu böyle olmaz deyip tuttum kolundan köşeye çektim; bak özge ben güneşi çok seviyorum ve sana karşı en ufak bir şey hissetmiyorum benden uzak dur.Özge elimden tuttu ne olur bir şans daha derken arkadan ses geldi HZYSF diye. Evet bu Güneşimin sesiydi hemen arkamı dönüp Güneş deyip dondum kaldım. Kimseye haber vermemiş süpriz yapmak için.

Bizi böyle görünce nasıl yani diye ağlamaya başladı ve aşşağıya doğru koştu. Hemen elimi özgenin elinden çekip arkadasından koştum ve yakaladım herkes bize bakıyordu. Güneş HZYSF git ben ne amaçla geldim seni nasıl gördüm felan saydırmaya başladı. Sesi o kadar içime işlemiştiki ağlamaya başladım dayanamadım, kalbim sıkışıyordu zor konuşuyordum.Oda bu halimi görünce dayanamadı ama gitmek istedi kolundan sıkıca kavrayıp dinleyeceksin bu kadar basit değil bizim ilişkimiz diyerek arka bahçeye zütürdüm.

ilk başta yutkunamaktan konuşamadım sustum biraz oda konuşmadı. Sonra başladım anlatmaya her şeyi inandı fakat bir yanında güvensizlik olmuştu bana karşı. Sessiz ve yavaş adımlarla yürümeye başladık. Elimle saçlarını oynamak istiyordum ama dokunamıyorum ona. Haklıydıda ben böyle bir manzara görsem çıldırırdım galiba. Kapıya geldik ve hafifçe sokuldum herkes bize bakarak ıslık çalıp helal olsun tarzı şeyler söylemeye başlamıştı ama benim umrumda değildi önemli olan Güneşin beni affedip bana tekrar güvenmesiydi. Dışarı çıkmıştık, hasta olduğu ve eve bırakmayı teklif etmiştim. Hayır istemiyorum biraz yürüyüp ferahlayıp öyle gideceğim dedi. Hastasın ama olmaz deyince bana o her görüşümde içimi eriten gözlerini çevirerek bu kadar önemsiyorsun beni demek dedi alaycı bir tavırla. Zoruma gitmişti durdurdum sakinleşmek için önce saçını koklayıp içime çektim sonrada benim senden başkasını nasıl sevebilirim?Sen olmasdan bende olmam deyip öptüm. Sımsıkı sarılarak karşılık vermişti oda bana.