Gelen ümitti babasının arabasını almış. Arabada şahindi hemen gittim lan ne adamsın dedim güldü ve yola koyulduk gidecegimiz yer ormanlık bi alandı. Kafa dağıtmak çok iyi gelirdi ümitle vakit geçirmeyi çok seviyordum kardeşimdi o benim. Ormanlık alana geleceğimiz yere yakın ümit iyice basıyordu hızlanmıştı araba 2 dk sonra ormanlık alandaydik hemen yol üstüydü zaten fakat ümit hızını kesmedi suratı sararmış bi haldeydi lan yavaşlasana diye bağırdım cevap vermedi...

Bundan sonraki partları uzun yazacam rez alın hemen yazıyorum haydi bu gece bitirelim.

Ormanlık alanın içine girdi bağırmaya başladım lan dursana it ağaçlara gidecez diye arabada zıplamaya başladı resmen manevra yapmaya çalıştı ben kendimi korumaya aldım sıkıca tutundum umut kurban oliyim diye haykırdım ve önümüzdeki kalın ağaca doğru ilerledik ümit arabayı sağa kırmaya çalıştı fakat şiddetli bi ses meydana geldi ve kafayı vurmamla gözümün perdesinin inmesi bir oldu. Gözlerim yarım açıldı siren sesleri geliyordu ambulanstaydm fakat tekrar gözlerim kapandı kendiliğinden. Ne kadar süre geçti bilmiyorum ama şunu iyi hatırlıyorum hayat film şeridi gibi geçti derler ya aslında benim sevdiğim insanlar gözümün önüne gelmişti. Gözümü hafif araladigimda ümit sedyede kanlar içinde hızlıca geçti gözümün önünden ümit diye bağırmaya çalıştım kısık bir sesle. Kendime geldiğimde odada yatıyordum. Annem ve babam baş ucumdaydi kadın haberi alır almaz gelmiş. Herkes gözleri kan çanağı bi kaç arakadaşım amcam ve o da oradaydı şeyma bana bakıyordu ama farklıydı sanki eskisi gibi ama bi yandan nasılsın sorularını alıyordum ama cevaplamadım bizim tayfadan iki kişi başı aşağı bakıyordu. Direk şunu sordum... Ümit nerde ? Bu soru sormamla babam ve annem başını öne eğdi derinden ağlama sesleri geldi bizim tayfadan olan o çocuklar kendilerini ne kadar tutsada göz yaşlarına hakim olamadılar...

Ne oldu ümite bisey mi oldu soyleyin lan diye bağırdım. Babam üzüntülü bir ses tonuyla oğlum başımız sağolsun Ümiti kurtaramadılar boğazı düğümlendi... başımız sağolsun dedi O an kafama sıkmak istedim. Ne diyorsunuz lan ölemez benim kardeşim Ümit diye bir feryat ettim tüm hastanede yayıldı bu feryadımn ardından şeyma ağlaması dahada arttı. Ben öyle bir feryad ediyorum ki boğazım patlayacak sanki... Hemşireler ve doktor geldi 2~3 personel tuttu beni iğneyi hissetmedim bi anda gittim gene gozlerimi açtığımda annemle babam ve şeyma vardı gene hiç gitmemiş ama kimse umrumda değildi inanmak istemiyorum şaka gibi geliyodu. Doğrulmaya çalıştım ayağımda kırık vardı. Yürümeye çalıştım annem babam ayaklandı şeyma girdi koluma kolumu çekmeye çalıştım dahada sıkı tuttu. Geçtim banyota sağa sola tutuna tutuna aynaya baktım aynadaki yansımamda Ümiti gördüm bana bakıp tebessüm ediyordu bende ona bakıp tebessüm ettim ve aynaya dokundum sonra görüntümü gördüm beyler göğsüm çok acyordu kazadan dolayı değil Kardeşim olmadığı için sanki parçalanacak gibiydi

Kabullenemiyordum bir türlü aradan biraz zaman geçti ama ben mahvolmuş vaziyetteydim. Hayatım artık mahvolmuştu. Kardeşimi almıştı hayat adam gibi adam gitmişti bir uykuya dalmıştı bir daha uyanmamak üzere. Cenazesi kalkacağı gün yola koyulduk kafamı yasladım cama gözüm Ümiti arıyordu. Ah be kardeşim keşke şimdi yanımda olsaydın o varkenbeni sırtımız yere gelmezdi. Vardık mezarlığa tabutunun altına girmeye çalıştım kırık ayakla babam koluma girdi taşıamıyordum bile tabutu can dostumumu kaldiramiyordum. Defnedileceği yere geldik imam dualarını okuyordu. Annesini gördüm kadın perișan olmuştu babası yıkılmıştı. Tabut indirildi toprağa güçlü olmalıydım engel olmak istedim adım atmaya çalıştım kardeşime doğru ama bu hiçbirşeyi değiştiremezdi. Toprak atılmaya başladı ortam kalabalıktı şeymada gelmişti hocalar arkadaşlarımiz ümitin akrabaları... Kazmayı aldım adamın elinden küreği sapladım ayağımn acısıyla kaldırdım attim toprağı üstüne düşecek gibi oldum. Annesinin feryadı çıkmaz kulağımdan. işlem bitti bu kadar basitti işte toprak olmak. Ama arkada bırakılanlarin acısı dinmezdi. Buarada başımız sağolsun demeye başladı gelenler annesine babasına ve topluluk azalmıştı şeyma 3 5 arkadasim kaldı babama gitmesini söyledim. O ara polisler geldi Ümitin babasıyla görüştüler sonra zütürdüler babasını benimde ifade vermem gerektiği söylendi bende gelecegimi söyledim. Umitin dayısı annesini aldı ve zütürdu ben mezarının yanına oturdum ve

Final partını yazıyorum son rezlerinizi alın bi zahmet şuku atın artık bitiriyorum.

Final Part Yaktım sigara eskiden birlikte sigara yaktığım çocuk simdi kara topraktı güçlü durmaya çalıştım şeyma geldi sarıldı. Hadi gidelim dedi yok dedim git başımdan dedi suratını astı ve gitti. Benim canım ciğerim toprak olmuştu artık herşey anlamsızdı benim için. Günler geçti haftalar geçti herkes yavaşça unutuyordu oysaki benim ruh halim tak olmuştu. Hayalet gibiydim kimseyle konuşmuyordum. Sondadan haberini aldım şeyma başkasıyla çıkmaya başladı. Şeyma konusundada o berk denen yavşak bu kızın aklını çelmiş bunla görüşmek istemiş seymanin hur arkadaşı da kızdan habersiz buluşturmus bunları buda mal kanmış işte ama umrumda değildi bunları düşünmuyordum hepsinin canı cehememme. Bugüne kadar ümit aklımdan çıkmadı kimseye de güvenemedim Ümit vefat ettikten sonra. Aradan zaman geçti beyler annesinin bi ara yanına gitmiştim ve Ümidim diyip sarılmıştı bana. Ah ulan yalan dünya. Şuan çalışıyorum işte işlerim yerinde kız yok hayatımda olmasında. Şeymada adı hura çıkmış benim zamanımda kimse böyle bisey diyemezdi de neyse Ümit benim kalbindeki kocaman bir yara olarak kaldı. Allah Mekanını Cennet Eylesin Canım Kardeşim. DiNLEDiĞiNiZ iÇiN TESSEKURLER AZ AMA AKTiF BiR KiTLE VARDI ÇOK SAĞOLUN iYi GECELER

Yak aga yak... Sorularınız varsa buyrun