part10
"yalvarıyorum size merte bişey yapmayın ,ne isterseniz yaparım yeter ki onu serbest bırakın şimdi, bırakın gitsin" dedim.
"iyi haber mert ölmedi, kötü haber izmirdeki bu küçük konteyner limanında hele ki saat gecenin 1 iyken merti bırakıcak olursam ki bırakıcam, ölümü benim elimden olmamış olur, etraf gizli işler çeviren mafyalarla dolu .eğer onlardan biri merti görürse ki ben kartımı buna oynuyorum ,onu sağ bırakmazlar.bu liman kendi gerçekten tehlikeli evlat" dedi ihtiyar gözlerimin içine bakarak."dua et şansı yaver gitsin,bu gece mertin hayatı yüce isanın ellerinde" diye ekledi huur çocuğu.
"dua edicem" diyebildim."baba" yatağa yaklaşarak,"kalk üstünü giyin ve yukarı kadar takip et beni" diye üsteledi .tamamen doğruldum ,indim yataktan üstümü giyindim. ihtiyar kapıdan çıktı ben de peşinden gittim. kapıyı kapatırken camillia yine gülümsüyordu.ben de gülümsedim ve kapıyı çektim.7 tane meleğin bulunduğu odadan sessizce geçtik.bir diğer kapıyı açtık ,yolumuza devam ettik. yaklaşık 30 metre düz ilerledikten sonra,en başta yol ayrımına geldiğimiz noktaya geldik. koridorun zenci fotoğraflarının bulunduğu tarafa doğru olan diğer koridor şimdi önümdeydi. sağ taraf fotoğraflı bölüme ,ilerisi ise ayrımın benim gitmediğim kısma çıkıyordu. ileriye baktığımda büyük havalandırma boruları dikkatimi çekti. benim gittiğim taraftaki gibi yine koridorun sonunda bi kapı vardı. ihtiyar sağdan, fotoğraflı yoldan devam etti, birkaç metre ilerledikten sonra koridorun sağ duvarında (gelirken soldu) kendi fotoğrafımı gördüm. üstünde 19 yazıyordu,iyi de benim yaşım 19 değil ki diye geçirdim içimden. şimdi herşey daha açıktı. bunlar yaş değildi. bunlar duvarlarda fotoğrafları olan adamların penislerinin boyuydu. zencilerin fotoğraflarında 40-45 yazması bunu kanıtlıyordu. işler daha garip bi hal almaya başlıyordu. burdan kurtulmam lazımdı.ama nasıl?iyi bir satranç oyuncusuydum. acaba burda işe yarar mıydı? yapmam gereken tek şey olmadığım gibi görünmekti.en ufak şeyi kaçımamam lazımdı. burdan camillia ile çıkabilmek için tek şansım buydu. koridora devam ettik.bu sefer merdiven yerine asansörü kullandık. asansörün içerisi iğrenç derecede kan ve dışkı kokuyordu"bu iğrenç koku da nedir"diye sordum."arkadaşın mert zeki çıktı, charlienin bağırsaklarını neşterle eline vermiş, aptal cerrah". dedi sinirli bi şekilde."charlie kim peki"dedim."arkadaşının organlarını çıkartması için tuttuğum,ve uzun zamandır birlikte çalıştığım cerrah bozuntusu"diye devam etti."vay huur çocuğu diye geçirdim içimden.4 kat kadar yukarı çıktıktan sonra oval bi salona geldik. burası da gerçekten garip kokuyordu. daha garip olan şeyi camdan dışarı bakınca gördüm. Aman Allahım...

part11
Dışarı baktığımda denizin ortasına dikilmiş büyük bi haç gördüm. Haçın üstünde bi adam çıplak şekilde çarmıha gerilmişti. Boynu öne eğik ve karnı yarılmıştı. Saçları yüz hatlarını ,gözlerini ve burnunu kapatıyor, ayak baş parmaklarından denize kan damlıyordu. Haçın etrafındaki aydınlatma sistemi özenle tasarlanmış gibiydi. Dört taraftaki lambalardan ve binadan haça ışık geliyor, denizin üzerinde 5 tane haçın ayrı gölgesi oluşuyordu. denizin içine ,haça kadar giden, tahta iskele gölgeler ile beraber bir altıgen yıldız oluşturuyordu .Altıgenin hristiyanlıkla ne alakası var diye düşündüm içimden. Hiç mantıklı gelmiyordu. Haçın üsündeki kanlar bu adamın burada çarmıha gerilen ilk kişi olmadığını fısıldıyordu kulağıma. Charlie dedikleri adam bu olmalıydı. Merti tebrik etim doğrusu ,iyi iş çıkarmıştı, fakat bu gece bu zindan adasından çıkabilecek miydi. Aslan sürüsünün içinden geçen ceylan misali,av olacaktı belki de.Bu gece olmasını istediğim son şey buydu. Düşüncelere dalmışken arkamdan gelen sesle irkildim. Derinden hırıltılı gelen bu ses ihtiyarın sesiydi. Kitabı yüksek sesle okuyordu "baba".Dar açıdan kitabın kapağında gördüğüm "holy bible" yazısı bana bunun incil olduğunu anlatıyordu.Bir salavat çek dedim kendi kendime.Bu tapınakta yapayalnız hissettim bi an.Allahım bana yardım et diyebildim. Salavat çektim. Kendime geldim. Normalde dinime çok bağlı biri değildim, namaz kılmıyor, oruç tutmuyordum.Ve birzaman öne zina işlemiştim.Ama salavatın anldıbını biliyordum. Böyle ruhani bir ortamda iyi gelir diye düşünmüştüm. Herneyse dedim sessizce ve koltuğa oturdum. Salonun ortasındaki isa heykeli dikkatimi çekmişti. Yaşlı adam hızla okumayı sürdürüyordu. ihtiyarın bıyıklarındaki hafif sarılık, adamın sigara içtiğine işaretti.Sol solundaki kırmızı gül dövmesinin arasında saklanmış eski gibi görünen iğne delikleri adamın eskiden bağımlı olduğunu anlatıyordu. Oval salonun kapıya yakın sol tarafında bir şömine vardı.Bu sıcak yaz akşamında sönük olan şöminenin önündeki koltuğun üstüneki ,4 kat aşağıdaki havalandırma borusuyla aynı boyutta olan bir havalandırma borusu vardı. Birbirlerinin uzantısılardı,en azından öyle umuyordum. Aklımdan şimdiden kaçış planları kuruyordum. Adam incili elinden bıraktı,"yoruldun,aç olmalısın oğul, birşeyler yemek ister misin?"..