1. 1.
    0
    dertlerimi ve yaşadıklarımı sizlerle paylaşmak istiyorum beyler belki içimdeki yük o zaman azalır eğer bu yazıyı okuyan panpalarım varsa 1 entry girsinler yaşadıklarım beni intihara sürkleyen şeylerdi

    insan ne yaparsa yapsın küçüklüğünü unutamıyor. belkide ben unutamıyorum. Babamın, annemi gözümün önünde her dövüşünde babama olan nefretimdendir belki, belkide onun yüzünden küçüklüğüm gözümün önünde bir film şeridi gibi geçiyor her zaman, ne kadar kaçmak istesemde kaçamıyorum.
    ···
  1. 2.
    0
    dünyadaki tek varlığım annemdi o zamanlar, hepiniz annenizi çok severdiniz ama benim sevgim bi başkaydı ona, babam her gece içip içip anneme saldırdğında köşeye çekilir her çocuk gibi ağlamaz, intikam yeminleri ederdim ki zaman gelip annemi benden alasaya kadar.
    ···
  2. 3.
    0
    birileri varsa bi el atsınlar devam ediyim
    ···
  3. 4.
    0
    up :'(
    ···
  4. 5.
    0
    annemin ölümü babam yüzünden değildi ama anneme çektirdikleri onun ölümünün %90 nını kaplıyordu. babam benim gözümde karısını döven onun üstünden prim yapmak istiyen huur çocuğunun tekinde başka bişey değildi. Annem öldükten sonra tabut bile yaptırmayan, cenaze namazına gelmeyen bi heriften bahsediyorum.
    ···
  5. 6.
    0
    @4 devam ediyorum panpa
    ···
  6. 7.
    0
    Siz olsaydınız bu adama neler yapardınız ? hemde hayattaki tek varlığınız olan biricik annenizin ölümünün baş kahramanı olan bu bine.

    15 yaşında biyerlerden para bulup tabut parasını felan kendim karşıladım, bişekilde hallettim, gömdükten sonra 4 saat başından ayrılamadım, annemden ayrılmak zor geliyordu son kez öpücem diyip toprağı 4 saat boyunca öptüm.
    ···
  7. 8.
    0
    e hadi anlat lan ben okuyorum gibtir et diğerlerini
    ···
  8. 9.
    0
    anlatsana lan hadi bende yaşadım böyle şeyleri
    ···
  9. 10.
    0
    (bkz: beyler artık bizi silsinler)
    ···
  10. 11.
    0
    devam ediyorum beyler okuyan varsa bi entry girsin göreyim sizi
    ···
  11. 12.
    0
    Nereye gideceğimi bilmiyordum o huur çocuğunun yanına gidemezdim, akrabalarımda yoktu yada vardı ben tanımıyordum. Mezarın başından ayrıldıktan sonra tek hatırladığım bi banka gidip bütün günü orada düşüncelerimle geçirdim. Artık hayatıma yeniden başlayacaktım yanımda destekçim olan annem yoktu, tek başına dimdik durmayı öğrenecektim.

    Babam yüzünden ilkokuldan sonrada okulu bırakmıştım zaten sadece kendime yeticek kadar okuma yazmam vardı.
    ···