hayatımın dönüm noktasını anlatıyorumm

yeniden kilo alana kadar.1 ay boyunca eskisi gibi yemenin karşılığında 5 aylık emeğim gitmişti ve 100 kg'a çıkmayı başarmıştım. içimden' yine eski hayatına dönüyorsun xxx sporuna devam etmelisin' şeklinde mesajlar veriyordum.ama artık yemenin verdiği keyifin tadını almıştım bir kere... ama bir tesellim vardı. artık özgüvenim yerindeydi ve insanlarla iletişimim son derece üst düzeydeydi.iç karakteristik özellik olarak çok geliştirmiştim kendimi,ama fiziksel olarak 10 kilo almanın şoku ve üzüntüsü içerisindeydim.ve 1 ay sonra o acı gerçek önümee adeta ' ben kazandım' der gibi çarpılmıştı. 5 kg daha almıştım ve 90 kg olan ben artık 105 kg dım.o anki duygularımı anlatamam beyler. dünyam yıkılmıştı, betim benzim atmıştı. inanamamıştım gözümün önümdeki acı gerçeğe. kendik kendime ' bu kadar yeter xxx, artık toparlanıp kendine gelmelisin' diyordum, ama yapamıyordum. yemek yemenin o tarifsiz zevki paha biçilemezdi.2,3 gün boyunca bu olayı çok düşündüm. ve artık verdiğim kiloları geri alacağım, bu yüzden istemediğim hayatla tekrar karşılaşacağım için korkuyordum, olamazdı böyle bir şey tahammülüm yoktu.o yüzden kafamı topladım ve spora yeniden başladım. salondan içeri girdiğimde hocam aynen şu sözleri kullandı; ' yine ayı gibi olmuşsun 2 ay içinde,ne güzel kilo vermiştin, 80 kilo olman için önünde sadece 10 kg vardı, yazık ettin kendine. ben artık senin hocan değilim. seni kendim gibi çalıştırmayacağım. sadece sen emek vermedin bu işe, bende emek verdim. emeğimin karşılığı böyle olmamalıydı' dedi.o an düşecek gibi oldum, yıkıldığım bir andı. aramızda abi kardeş gibi bir bağ vardı, bana güveniyordu ama ben onun güvenini boşa çıkardığım için ona tek kelime etmeye yüzüm yoktu.ve bende hiç bir şey demeden salonun soyunma odasına girip üstümü değiştirip, spor yapmaya başladım. ama bu sefer tektim ve hocam gibi bir destekcim yoktu. çok canımı sıkıyordu bu durum ve onun gönlünü almak zorundaydım. bütün uğraşlar sonunda gönlünü almayı başardım. beni yeniden özel olarak zayıflatma süresince hem destek, hemde doğru hareketlerle zayıflamamı sağlayacaktı. spora başladıktan 2 ay sonra yine hiç sevmediğim sayılarla yüz yüze gelmek zorundaydım.ama bu sefer galip gelen ben oldum.bu sefer savaşı ben kazanmıştım ve istediğim rakamı göstermişti; 95 kg. o an çok mutlu ve sevinçliydim. başaramayacağımı düşündüğüm savaştan galip gelmiştim.ve bu başarımdan hocamda çok gururluydu. onun güvenini boşa çıkarmadığım için içimden ' gerçek sen busun' şeklinde kendimi destekledim.