beyler herkesin olduğu gibi benimde bir lise aşkım oldu ve sonunu tahmin edebileceğiniz gibi hüsrana uğradım anlatmaya baslıyorum

ben liseyi bi kasabada anadolu lisesinde okudum yurtta kalıyordum lise 1 de daha adapte olamamıştım okula çevreye yurda ayrıca lise1 de babaannemi kaybettim ve bu beni baya etkiledi toparlanmam biraz zaman aldı derken lise 1 geldi geçti anlıycağınız ot gibi yaşıyordum lise 2 ye geçtim çevrem yavaş yavaş oturmaya başlamıştı cafelerde takılmalar falan okuduğum yerde bir cafe vardı liseliler ve üniversiteliler gelirdi baya samimi bir ortamı vardı ve sahibi tanıdıktı cafeye gidip bişey içmeden istediğin kadar takılabildiğin bi cafe işte herşeyde bu cafenin içinde başlamıştı

okumak isteyen olursa rez alsın devam ediyim arkadaslar

o gün okul kursundan çıkmıştım yurtta biraz vakit öldürdükten sonra arkadasların yanına cafeye gitmek için yurdun arka camından kaçtım cafeye gittim oturuyorum bizimkiler daha gelmemiş onları bekliyorum
karşı masamda 4 tane kız var 3 tanesini tanıyorum geri kalan 1 tanesini tanımıyorum kaçamak bakışlarla onu kesiyorum çok neşeli birisi yerinde duramıyor hiperaktif bişey çantasından çikolata çıkarttı arkadaşlarına verdi sonrada diğer insanlara uzattı ve en sonunda bana geldi o tatlı sesiyle (kız:k ben:b)

K: alır mısın =)
B: tanımadığım insanlardan bişey almıyorum =)
K: hahaha nolucak ya
B: alıyorum o zaman bi tane teşekkür ederim
K: rica ederim

dedi ve yerine oturdu
kaç kişi olursak olalım devam edicem beyler

okuyan var mı boşa anlatmıyım

panpalar kusura bakmayın ben hiç bir cevap almayınca okumuyorsunuz sanmjştım

biraz vakit geçtikten sonra bizim cafeye bakan
bir abi vardı adı Cihan olsun onun yanına gittiğini gördüm sigara içip muhabbet ediyorlardı diğer kızlarla birlikte Cihan abiyle aram iyi olduğu için bende gittim oraya winston softumdan çıkarttığım son tek sigarayıda ateşe verdim muhabbete dahil olmak için fırsat kolluyordum. saat 10 u bulmuştu cafeyi kapatacaktık bu arada bizimkilerde beni ekmişler ama iyikide çağırmışlar oraya dedim yoksa bu içten gülüşü başka hiç bir yerde göremezdim
bu arada gülüşüne tutulduğum kızın isminide öğrenmiştim adı Selindi.

ses verin beyler kendi kendime anlatmıs olmuyım 1 kişi bile yok mu

Sigaraları bitirdik ve Cihan abi cafeyi kapatalım dedi zaten sadece cihan abi ve kızlar kalmıştı cafede kapıyı kilitledik ve dışarıya çıktık o gün yurttan kaçtığım için arkadaşımın evinde kalıcaktım o da lise okuyordu ama öğrenci evi vardı 2 kişi kalıyorlardı neyse.

Cihan abide Selinin yanındaki kıza asılıyormuş bana dedi gel kızları bırakalım sonra gidersin sende tamam dedim canıma minnet ama belli etmiyorum Cihan abiye kızlarla muhabbet ede ede onların mahallesinin başına geldik "biz buradan gideriz" dediler ve gittiler.

Bu olay olmadan 1 hafta öncede yeni sevgilimden ayrılmıstım ve hayatımda hiç kimseyi istemiyordum
Evlere doğru giderken Cihan abiyle aramda bi diyalog geçti

C: Selini sana yapalım mı lan güzel kız heehejsj
B: Hayır be abi ben hiç kimseyi istemiyorum kafam rahat 1 haftadır
C: Ya bırak karı gibi mızmızlanma dörtlü takılırız işte
B: Sağol abi ben sizi baş başa bırakıyım dörtlüye gerek yok diyerek güldüm

Eve gelene kadar taşak muhabbeti yaptık benim gideceğim yerin arka sokağında oturuyordu o da.

Arkadaşların evine gittim acayip uykum vardı kafamı yastığa koydum ama bir türlü uyuyamıyorum beynimin içine fikrime girmişti o gülüşü çıkartamıyordum aklımdan "hayır sadece bir heves yarın onu unatacaksın" diye kendime telkin ediyordum ki uyuyakalmışım.

Günler geçti ve ben her gün belki o da gelir diye aynı saatte cafeye gider otururdum bazen yalnız bazen arkadaşlarımla. Yine bi okul çıkışı arkadaşlarla gittik sınav haftamızdı Edebiyat çalışıyorduk tam dışarıya çıkıp bir sigara yakıyım diye içimden geçirirken gülüşüne vurulduğum insan eti yemiş varlık yani Selin gelmişti masadakilere selam verdi doğal olarak banada ne çalıştığımızı sordu ve bu konuyu size anlatabilirim diyerek masaya oturdu karşımdaki sandalyenin yanındaydi anlatıyordu bişeyler ama ben sadece dudak haraketlerini takip ediyor ve gözlerine bakıyordum başka hiçbir şey yapamıyordum yanıdaki ile yer değiştirdiler ve tam karsımdaydı o an kokusu ciddi anlamda başımı döndürmüş gözlerimi karartmıştı.

Şukuyu esirgemeyin panpalar burda oldugunuzu biliyim.

Ve ardından bana anlatmaya başladı ama ben dinleyemiyordum ki kokusunun narkozundaydım çantasından kitap çıkarttı ortama "isterseniz bunu verebilirim" dedi ve hemen atladım almak için ben çalışırım dedim sırf onu bir daha görebiliyim diye ardından o gitti bende yurda doğru yollandım akşam ders çalışmadım tabiki kitabı aldım kokluyorum falan manyak manyak haraketler en sonunda kitapla birlikte uyuya kalmışım rüyamda onu gördüm beyler hiç unutamıyorum çok etkilenmiştim nedense mekan neresi bilmiyorum uzaktan bana doğru geliyor ve iki elini uzatıyor ben tam tutacakken uyanıyorum gibtiğimin alarmı çalmaya başlamıştı

beyler çok özür diliyorum internetim yoktu dısarıya çıkmıştım seri yazıxam simdi