hayatımın 6 yılını anlatıyorum

üniversiteden mezun olduktan sonra askerliğimi yapıp sivil hayata başlamıştım. bir önceki entry'de anlattığım gibi 24 yaşında ticaret'e atılmak için her hangi bir birikimim bulunmuyordu. hayallerimi gerçekleştirmek için , iyi bir düzen kurup rahat yaşayabilmek için önce sermayeye ihtiyaç duymuştum. mezun olduğum bölümün mesleğini yapmak istemediğim için yine serbest piyasada geliri yüksek denebilecek bazı işlere yönelmek durumunda kaldım. bugün amele diye ezdiğimiz , gördüğümüzde adam yerine koymayacağımız insanların arasında , inşaatlarda çalışmaya başladım. inşaatta günlük 60 tl (amele yövmiyesi) alıyordum. çalışmak bana hiç bir zaman zor gelmemiştir ve en ağır işte bile zütümden ter akana kadar çalışırım. hayallerimi gerçekleştirmek adına bunlara katlandım ve uzun sayılabilecek bir süre (2 yıl) çalıştım. ilk olarak 60 tl yövmiye ile başladım. 1 ayda 4 pazar gününü çıkartınca ortalama olarak 26 gün çalışıp , ay sonu cebime 1500 tl gibi bir para giriyordu. bunun yaklaşık olarak 500 tl'si ile hayatımı sürdürüp , aylık 1000 tl'yi kenara atıyordum. sermaye biriktirmek biraz zor olacak gibi gözükse de hiç yılmadan çalışıp gerekli olan parayı kazanmam gerekiyordu.

bu yaşıma kadar çok karı kaldırmış biriyim. elim yüzüm düzgün , yakışıklı ve kendine güvenen bir insanım. karakterim de zaten ciddiyet denen şey en alt düzeyde. her zaman gülüp eğlenebilen , her durumdan kendi şartlarım ile sıyrılabilen biriyim. çevremdeki insanlar da bu sebeple beni çok severler. çok ağır derdi olanlarla 1 saat geçirsem derdi , tasayı unutturacak kadar neşeli , sohbeti keyifli biriyim. bugüne kadar hiç birşeye oturup ağlamışlığım , bu hayat neden bu kadar kötü demişliğim yoktur. hiç bir zaman karamsarlık - hüzün - göz yaşı benim hayatımda yer bulamamıştır. yaşadığım bunca şeye rağmen 1 gün bile isyan etmedim. üniversite'den mezun olduktan sonra bölümümün mesleğini yapmak istemedim. ailemden - akrabalarımdan gördüğüm gibi serbest piyasada tutunma kararı aldım. nitekim bu kararımı da sonuna kadar gerçekleştirmeyi başardım. şuanda iyi sayılabilecek bir kazancım ve iyi bir hayatım var. 24 yaşında sermaye bulmam pek mümkün olmadığı için öncelikli olarak kendi ayaklarımın üzerinde durup , elimden geldiğince para kazanıp serbest piyasaya atılma hayalleri kurdum. orta halli bir ailede doğup büyüdüğüm için ailemden maddi destek almak istemedim , ne yapmak istediysem kendi uğraşlarım sonucu yaptım.