hayatımın 6 yılını anlatıyorum

dava hakkımı kullanmam gerektiğini , senetleri hakim önüne çıkarttırabilirsem faturaların gözden geçirileceğini söylemişti. onun tavsiyelerini de dinleyip dava açmıştım. mahkeme gününde itiraz ettiler. ellerinde böyle bir senet bulunmadığına dair avukatları bir ton açıklama yapıp yalanlar söyledi. hakimin bana sert bakışlarını yakalıyordum , bu durumu kanıtlayamazsam 30 milyar ödemek durumunda kalacağımı düşünüyordum..

mahkemelerde bir süre önce inanılması güç durumlarda 'kutsal saydığımız değerler üzerine yemin' metni diye birşey çıkartıldı. bu yemin metnini hakim karşı tarafa okuyor , karşı tarafta doğru söyleyeceğine dair mahkeme huzurunda yemin ediyordu. hastane sahipleri bu durumda bile namusları , şerefleri üzerine ellerinde senet bulunmadığına dair yemin etmişti. yine çıkmaz bir durumun içerisine girmiştik. mahkeme masrafları da bu işin cabasıydı tabiki.. ancak mahkemeden sonra avukatın açıklamaları beni oldukça rahatlatmıştı. avukatım mehmet bey bu durumda bizim kazandığımızı söylemişti. anlam verememiştim.

küfür istiyor huur çocuğu okumuyorum amk

eğer zaman sonra hastane sahipleri bu senetleri gün yüzüne çıkartıp 30 bin tl'yi benden tahsil etmek isterlerse mahkeme huzurunda yemin ettikleri için suçlu duruma düşeceklerdi. üstelik bu durumda hem devleti aldatma , hem dolandırıcılık suçları üst üste binecek ve muhtemelen ağır ceza alacaklardı. her gün onlarca hastayı ağırlayan bu özel hastanenin sahipleri böyle bir risk alamayacağından o 30 bin tl'yi ödememe gerek kalmamıştı. emin olun o günlerde yüzümün güldüğü tek an bu olmuştu. haliyle çok fazla borç yapmıştım ve bu durumdan kurtulmam gerekiyordu. sigortasız adam çalıştırmanın cezası da büyüktü. o dönemler nasıl olduğunu hatırlamıyorum ama bugünkü gibi bir ceza sistemi mevcuttu. günümüzde sigortasız işçi çalıştıren işveren'in 1 yıl boyunca asgari ücret'in 38 katı para cezası ödüyor. o dönemlerde de yaklaşık olarak buna tekabil eden bir miktar ödeyecektim. asgari ücret'in artması veya azalması ile de ödeyeceğim para cezası değişiklik gösterecekti. asgari ücretin artması veya azalmasının pek önemi yoktu çünkü büyük paralar ödemek durumunda kalacaktım..

kim okuycak lan bunu amın fırlattığı

elimde olsaydı o evde 2 dakika dahi durmazdım. kendimi dışarı atmak geçici bir çözümdü. ben kökten bir çözümden bahsediyorum dostlar , tamamen ilişkimi kesmek isterdim o ev ile. ne kadar kötü hatıram var ise o ev bana hepsini tek tek , insafsızca hatırlatıyordu. iyi günlerim de geçmişti fakat insan pgibolojisi işte , iyilerle kendini teselli etmek yerine içinde bulunduğum durum sebebiyle hep kötüler geliyordu aklıma. üzerim kan içinde evin kapısından ruh gibi girişim , her gece uyumakta sıkıntı çekip , sıçrayarak uyandığım yatakta merve'nin ağlayarak beni teselli etmeleri.. herşey bitmişti , hepsi geride kalmıştı. fakat geride kalan hiç birşey arkasında iyi hatıralar bırakmamıştı. hep keder , hep hüzündü.. nefret etmiştim kendimden , hayatımdan , yaşadıklarımdan. bağıra bağıra neden böyle olduğunu soruyordum yukarıdakine.

kaşıma 4 dikiş atıldıktan sonra hapishane müdürünün odasında buldum kendimi. gereksiz tehditlerle gözümü korkutmaya çalışıyordu. kendimi savunmadım bile çünkü sonuç belliydi. ne desem de benden çok daha önce burada olan kişilerin müdürün gözünde bir yeri vardı. geldiğim ilk günde olay çıkmasının sebebini az çok biliyorlar , karışamıyorlardı. kaşım gözüm dağılmış bir halde koğuşa döndüğümde herkesin gözü üzerimdeydi. koğuşa ilk girdiğim dakikada yaşanan sahnelerin aynısı tekrarlanıyordu. tekrar uzatılan bir el ve daha sert bakan bir çift göz vardı karşımda. bu sefer ne yalan söyliyim zütüm yemediği için koğuş ağasının elini öptüm.

bu yaşıma kadar çok karı kaldırmış biriyim. elim yüzüm düzgün , yakışıklı ve kendine güvenen bir insanım. karakterim de zaten ciddiyet denen şey en alt düzeyde. her zaman gülüp eğlenebilen , her durumdan kendi şartlarım ile sıyrılabilen biriyim. çevremdeki insanlar da bu sebeple beni çok severler. çok ağır derdi olanlarla 1 saat geçirsem derdi , tasayı unutturacak kadar neşeli , sohbeti keyifli biriyim. bugüne kadar hiç birşeye oturup ağlamışlığım , bu hayat neden bu kadar kötü demişliğim yoktur. hiç bir zaman karamsarlık - hüzün - göz yaşı benim hayatımda yer bulamamıştır. yaşadığım bunca şeye rağmen 1 gün bile isyan etmedim. üniversite'den mezun olduktan sonra bölümümün mesleğini yapmak istemedim. ailemden - akrabalarımdan gördüğüm gibi serbest piyasada tutunma kararı aldım. nitekim bu kararımı da sonuna kadar gerçekleştirmeyi başardım. şuanda iyi sayılabilecek bir kazancım ve iyi bir hayatım var. 24 yaşında sermaye bulmam pek mümkün olmadığı için öncelikli olarak kendi ayaklarımın üzerinde durup , elimden geldiğince para kazanıp serbest piyasaya atılma hayalleri kurdum. orta halli bir ailede doğup büyüdüğüm için ailemden maddi destek almak istemedim , ne yapmak istediysem kendi uğraşlarım sonucu yaptım.

@195 'ten sonrasını okumadım dostum buyük huur cocuklugu etmişsin sen okadar yalvar yakar kıza geri dondur ertesi gece git gibiş malmısın amk.

Güzel hikaye, okuyoruz...

up up up

rezerved

up up up

devam et panpa
burada okuduğum en ciddi hikaye
sessiz sedasız çıt çıkarmadan izlemekteyiz

panpalar dışarı çıkmam gerekiyor , o yüzden yarın gece devam ederiz. özelden bir sürü soru alıyorum. özel mesaj atmak yerine buraya yazarsanız diğer okuyanları da bilgilendirmiş oluruz. sorusu olan panpalarım entry girebilirler , iyi geceler

word'e yazdığım partların tamdıbını attım , şimdi yavaş yavaş devdıbını yazmaya başlayacağım.

bir süre sonra kim olduğunu söylemişti. ceza evinde geçirdiğim günlerde koğuş ağası vardı hatırlarsanız. içeriden çıkmıştı.. beni aramasının sebebini anlayamamıştım ancak görüşmek istediğini söylemişti. ertesi gün akşam saatlerinde evimin önünden siyah bir mercedes beni almaya geldi. tereddüt etsem de bindim. az çok bir hukukumuz vardı çünkü ve kötü birşey olacağını düşünmüyordum. ceza evinde kavga ettiğim günlerde vs beni kollamıştı , saygı duyuyordum. bu babacan abimize 'mahir' ismini verelim. mahir abi içeriden çıkmıştı.

evli değildi , fakat çocukları vardı. yanlış hatırlamıyorsam 3 tane erkek evlada sahipti ve hepsi onun uğraştığı işler için küçük yaşlardaydı. eşinden boşanmıştı. metres tarzı kendine göre genç olan bir bayanla takılıyordu. herneyse , iş teklif etmişti bana. ayrıntılarıyla anlattıktan sonra cezaevinde yaptıklarım sebebiyle delikanlı biri olarak nitelendirmişti beni. işin bir tehlikesi yok diyordu , tahsilat yapacaktım. alemde ismimiz vardır yeğenim , zamanla alemde benim ismimin altında yaygınlaşırsan atm'den para çeker gibi tahsilatları yaparsın demişti.

inanılmaz paraya ihtiyacım olduğu günlerdeydim , kabul ettim. zaten mahir abi'nin cezaevinde hakkı geçmişti , ödememek olmazdı. güvenilir biriydi , 3-5 kuruş para için yamuk yapmazdı.. kabul ettiğim günün akşamı altıma bi siyah mercedes çekildi , cebime alışveriş yapmam için bugünün parasıyla 5-6 bin tl para sıkıştırıldı. yaşım mahir abi'nin yanında bulunan elemanlara göre küçük olsa da mahir abi'nin bakışlarından bana duyduğu güven belliydi. yanındaki diğer adamlara köpeğe davrandığı gibi davranıyordu. kafasına göre kalkıp adamın dizlerine 2 kurşun attığına şahit olduğum gün ne kadar ciddi bir işin içerisinde yer aldığımı anlamıştım..