hayatımın 6 yılını anlatıyorum

basından berı takıp edıyorum. panpa ınsaat okuyorum ınsaatla ılgılı bıraz daha ayrıntıya gırersen sevınırım. bıraz uzasın sorun deıl panpa takıpteyım.

reserve

@182 eyvallah dostum , sıradan bir hayat sürüyorum şuanda. ne mutluyum , ne mutsuzum. bunları yaşayan birinin şuanki pgibolojimde olmasının imkanı yok ama tutunmaya , yaşamaya çalışıyorum işte

@183 özelden mesaj atabilirsin inşaat konusuna çok giremem hikayenin seyri bozulur yoksa. özelden yardımcı olurum

geldim beyler , erkenden başlamayı düşünüyorum bu gece , burada olanlar entry girerse sevinirim. şimdi mi başlayalım yoksa her zamanki gibi gece 1-2 den sonra mı başlayalım ona karar verelim. siz ne diyorsunuz

neyse kimse tepki vermedi , ben başlıyım okuyanlar entry girsin. şimdiden teşekkür ederim herkese

duygusallığı bir kenara bıraktıktan sonra aşağıdaki kim diye sordum. kuzeniymiş , inci sözlük'te bu tarz şeylere pek inanılmaz fakat doğruydu. hikayelerini de kısa zaman sonra öğrenmiştim. adına mert diyelim.. merve'nin ailesi kazada hayatını kaybettiğinde mert'in ailesi , yani merve'nin amcası üniversite okuması için merve'ye maddi - manevi destekte bulunmuş. merve bu şoku atlatırken amcasının evinde kalmış. dolayısıyla kendi yaşlarındaki kuzeniyle de bol bol dertleşme fırsatı bulmuş. bu sebeple bir hayli yakınlarmış. ne zaman derdi , tasası olsa kuzeni yardımına koşarmış. bunları duyduktan sonra mert'e karşı görüşüm bir hayli değişmişti. pek tanımasam da anlatılanlardan yola çıkarak sevmeye başlamıştım mert'i. bunun pek önemi yoktu , merve'yi ikna edip evimize dönmemiz gerekiyordu. o an herşey hallolmuş gibi gözüksede merve bunu kabul etmemişti.

benim hala buse'yi unutamadığımı söylüyordu. kabul etmesem de , doğruluk payı olmasaydı o cümleleri kuramayacağımı , kendime bile itiraf edemediğim bazı şeyleri görmezden gelmemem gerektiğini belirtiyordu. belki doğruydu , buse'nin yokluğunu aramasam da içimde bir yerlerde onun geride bıraktığı acı hatıralar yatıyordu. fakat sarhoşken söylenmiş sözler sonucu merve gibi bir insanı kaybedemezdim. onca yaşanılan şeyden sonra bir de bunu kaldıramazdım. bu kadar kolay olamazdı , olmamalıydı. neleri atlatmıştık beraber , bunu mu atlatamayacaktık.. başımdan geçen onca sıkıntıda yanımda olmuştu , kanseri yenmiştik. güzel günlerimiz geçmişti , acısıyla tatlısıyla yaşanılan günler bizim günlerimizdi en nihayetinde.. ara sıra böyle sorunlar herkes arasında geçiyor , zaman sonra çözüme kavuşuyordu. uğraşlarım sonucu merve'yi ikna etmeyi başarmıştım.

bir kaç gün daha geçtikten sonra araba ile birlikte dönecektik. ancak bir süre daha yanlız kalmak istemişti. saygı duymam gerektiğini düşünerek kabul ettim bu isteğini. çok değil , sadece bir kaç gün daha ayrı kalmam gerekiyordu hayatımın anlamından.. evden ayrılırken kaldığım hotel'in ismini söylemiştim çünkü aceleyle çıktığım için telefonumun şarj aletini yanıma almamıştım. yolda sürekli ipek ile konuşmam sebebiyle de şarjım bitmişti. gitmeye karar vermeden önce bana ulaşabileceği tek yol hotel'i aramasıydı. resepsiyondan benim odama bağlanacak , o şekilde iletişim kuracaktık. ben bunun düşüncesi içerisindeydim.. sorunları çözmüş olmanın mutluluğu ile hotel odasına vardım. boş boş oturuyor , zaman öldürecek şeyler yapıyordum. o gün duşta saatlerimi geçirmiştim. bir süre daha odada zaman öldürdükten sonra hotel'in barına inmek için hazırlanmaya başladım.

bar taburesine oturup tek başıma hafif mutlu , hafif buruk halimle içmeye koyuldum. sıra sıra dizilmiş yaklaşık 8-9 tane bar taburesi vardı. başlardan birine oturmuştum ve tam çaprazımda , görüş açımda bir bayan oturuyordu. farklı bir çekiciliği vardı , karşı koyulamaz bir çekicilik.. merve'ye asla ihanet etmezdim , bunun bilinciyle hareket ediyordum. fakat karşımda tek başına oturan kadının garipti. cinsel anlamda değil , anlatılacak birşey de değil açıkçası. garip bir şekilde kendine çekmeyi başarıyordu. bir kaç erkek yanına gelmiş fakat pek ilgilenmemişti. tavırlarından belli etmişti bunları.. diğer erkeklere karşı koyduğu tavrı izleyip kendi kendime eğleniyordum

güldüğüm her an gözlerini dikip gülümsememe karşılık veriyordu. biraz daha zaman geçtikten sonra yanına gitmem gerektiğini düşündüm. o gece orada oturan bayanın yerinde başka birisi olsa eminim bunu yapmazdım fakat o başkaydı. garip bir duyguydu , karşı koyamıyordum. selam verdikten sonra rutin muhabbetlere koyulduk. tanışma faslı vs derken saat geç olmuştu. diğer erkeklere yaptığını bana yapmamış , dışarıda devam etmek istemişti. sessiz , sakin bir yerlerde sadece içmek istiyordu. kabul ettim , arabaya binip açık bir tekel bayi bulduktan sonra pek bilmediğim şehirde kafa dinlenecek biryer arıyordum.

ormanlık bir alana çektim arabayı , alkollerimizi yudumluyor , bir yandan sohbet ediyorduk. dertlerimizi anlatıyor ve can kulağıyla birbirimizi dinliyorduk. oraya gelme sebebimi açık açık anlatmıştım. benimle ilgili birşeyler düşünmemesi için , kafasında birşeyler varsa bile bunları silip atması için. faydası olmamıştı , gecenin ilerleyen saatlerinde aynı odanın içindeydik. sevişmeye başladık , bir yandan anı yaşıyordum , diğer yandan merve'ye yaptığım yanlışın farkındalığıyla acı çekiyordum. karşı koyamadığım bu bayanla güzel bir gece geçirmiştim. yol yorgunluğu vs derken uyuyakalmışım. ertesi sabah ise büyük bir şok ile uyanmıştım. merve'nin kaldığı evden çıkarken iletişim kurabilmemiz için hotel'in adını söylemiştim , aramasını beklemiştim. fakat beklentilerimin dışında birşeyler gelişmişti.

merve arayıp bana ulaşmak yerine kalkıp hotel'e gelmişti. resepsiyon'dan kaldığım odayı öğrenmiş , kendince sürpriz yapmak istemişti. ağır bir uykum vardır , sorunsuz bir şekilde uykuya dalarsam alarmla veya hafif ses ile uyanmam mümkün değildir. kapı sesini duymamıştım , ben hiç bir tepki vermeyince de mecburen geceyi geçirdiğim bayan yarı çıplak halde kapıyı açmıştı. karşımda merve'nin yaşlı gözleri duruyordu. durumun anlatılacak bir tarafı yoktu , birşey söylemek için elimi kaldırdığım an yüksek bir ses eşliğinde 'senden nefret ediyorum' cümlesini duymuştum. merve'nin ağzından çıkan bu cümle beni bitirmişti. kapıyı çarpıp gitmişti , arkasından gidemedim. gidecek yüzü bulamadım kendimde.. utanmıştım , yerin dibine girmiş , bu yaptığımı kendime yakıştıramamıştım. yanımdaki bayanın bir suçu yoktu , kendime hakim olmam gerekiyordu.

gitmesini söyledim , tek kelime etmeden kıyafetini hızlı bir şekilde üzerine geçirip odadan çıkmıştı. yanlızdım , yine yanlız kalmış , ne yapacağımı düşünüyordum. kafam durmuştu , içinde bulunduğum durum kötüydü. çaresizdim , yine mutluluğum yarım kalmıştı. belki de tamamen bitmişti. sinirlerime hakim olamıyordum. yüzümü yıkamak için banyo'ya girdim , kendimi tutamadım ayna'ya yumruk attım. elim kötü bir şekilde kesilmiş , abartı derecede kanıyordu. umrumda değildi , çektiğim acının yanında hiçbirşey değildi. canımı yakan elimdeki kegib değil , merve'nin söylediği sözlerdi. haketmiştim , bitmiştim..

bu konunun bir çıkar yolu yoktu. bırakın af dilemeyi , karşısına çıkacak cesareti dahi bulamıyordum. yüzüm de yoktu açıkçası. yine kötü bir halde hotel'den ayrılmış , yaşadığım şehire doğru yola koyulmuştum. bu sefer bir acelem yoktu , yavaş sürüyordum arabayı. dikkatimi çeken heryerde duruyordum , kafamı dağıtmaya çalışıyordum. bir kaç gün önce 6 saatte gittiğim yolu geri dönerken 13-14 saatte bitirmiştim. yaşadığım şehre geldiğimde resmen boğulduğumu farkettim. yapacak birşeyim yoktu , eve gitsem ne olacaktı. ipek ile görüşmek istedim nedensizce. olanları anlatıp , akıl almam gerektiğini düşündüm.

ipeğin evine gitmeden önce kendi evime uğradım. telefonumun şarj aletini yanıma aldım. şehire döndüğümü kıyas'a haber verip , arabayı uygun bir zamanda teslim edecektim. ihtiyacım kalmamıştı artık ve bir süre herşeyden , herkesten uzaklaşmak istiyordum.. evden şarj aletimi aldıktan sonra direkt olarak ipeklere gittim. telefon bile açmadığım için kapıda beni görünce bir hayli şaşırmıştı. meraklı bakışlarla merve'yi arıyordu , kafasını kapıdan çıkartıp etrafa bakmıştı. olanları kısaca anlattım ve yalvarırcasına gözlerle teselli etmesi için ipeğe baktım.. akıl vermek , teselli etmek yerine yorumsuz bir şekilde , küçümseyen gözlerle bana bakmayı tercih etmişti. yine utanmıştım yaptığımdan.

günü geldiğinde yaşadığım cinsellikleri övüne övüne anlatabilen ben , şimdi utanıyordum. merve haketmemişti , ona layık olmadığımı düşündüm. o gece ipeğin ısrarları yüzünden eve gitmedim , orada kalacaktım.. gecenin geç denebilecek saatleri olmasına rağmen telefonumu alıp numarayı tuşladım. araba için teşekkür edip ne zaman müsait olacağını sordum. 2-3 dakikalık bir konuşmadan sonra kapattım telefonu. ipek her ne kadar yaptığımı desteklememiş olsa da çok severdi beni , ne durumda olursam olayım kıyamazdı . farklı bir dostluk örneğiydi bizimkisi.. herneyse , o gece biraz daha dertleştikten sonra yatma vakti gelmişti artık. içimde kötü bir his vardı ve nedensizce yerimde duramıyordum. yaşadıklarımın sonucunda oluşan boşluktan daha ağır basıyordu bu kötü his. sebebini bilmiyordum ancak bir kaç saat içinde öğrenecektim.. yıkılacaktım , hayatımın gibilmesine ramak kalmıştı..

kafamı yastığa koymuş düşünüyordum. uyku ile uyanıklık arasındaki ince çizgideydim.. telefonumun sesi ile uyandım. ekranda yazan 'hayatım arıyor' yazısını görünce içimdeki burukluğa istemsiz bir heyecan eşlik ediyordu. burukluğun sebebi merve'nin ilişkimizi tamamen bitirmek isteme ihtimaliydi. heyecanın sebebi ise sinirlerinin yatışmış olması ve görüşmek istemesiydi. 3-5 saniye içerisinde bu yoğun duyguları yaşadıktan sonra telefonu açtım. hiç tanımadığım orta yaşlarda bir adam sesi , arkadan telsiz sesleri geliyordu. tepki veremediğimi , gözlerimin karardığını hatırlıyorum. gözlerimi açtığımda baş ucumda beni ayıltmak için uğraşan ipeği gördüm.. yerimden kalktım.. berbat bir haldeydim , sürekli ne oluyor diye bağıran ipeğe bakıyor , tek kelime dahi edemiyordum. gözlerimdeki yaşları silen ipeğin sesi gittikçe yükseliyordu. sarılabilmiştim sadece , o anı hiç unutamıyorum dostlarım , hiç.. telefondaki orta yaşlı adamın söyledikleri bitirmişti beni..

-iyi geceler beyfendi
-iyi geceler , kimsiniz
-sakin olmanızı ve telaş yapmamanızı rica ediyorum , xx karayolunda aşırı hız sebebiyle şoförün direksiyon hakimiyetini kaybetmesi sonucu devrilen beyaz renkte x markada bir araba bulduk. kazazede şuanda ambulansta ve x hastanesine kaldırılıyor..
-beyefendi? - beyefendi?
-...

bunları duyduğumda gözlerim kararmıştı , tepkisiz kalmıştım. durumunun nasıl olduğunu bile soramamıştım. bir süre öyle donmuş bir şekilde kaldıktan sonra ipeğe söylemiştim. polis memurunun ismini söylediği hastaneye doğru yola koyulmuştuk. var gücümle gaza yüklenmiştim.. hastaneye geldiğimizde ise arabanın anahtarlarını bile almadan fırlamıştım. koşa koşa hastane kapısından girip bağrınmaya başladım. bir anda etrafımda sakinleştirmek için bir kaç kişinin belirdiğini hatırlıyorum.. birde merve'nin durumunun ağır olduğunu..

o hastane koridorundaki bekleyiş dünyanın en zor şeylerinden biridir. yaşayanlar anlar beni .. o ameliyathane kapısından çıkacak doktorun ağzındaki 2 kelime sizi ya hayata bağlayacaktır , yada hayatınızın gibildiğinin haberini verecektir. beklerken kendime hakim olamıyordum. bir yandan ağlayan ipek , diğer yandan garip garip bakan insanlar derken sinirlerime hakim olamayıp bakanlardan birinin üzerine çullanmıştım. hastane polisi - güvenlik görevlileri vs derken dışarı çıkartmışlardı beni. bir süre sonra iyi olduğumu söyleyip rica minnet içeri tekrar girmiştim. normal şartlarda rapor yazılması gerekse de , içinde bulunduğum durumu anlayışla karşılamışlardı. bir süre sonra ameliyathane kapısı açıldı. içeriden çıkan hemşireler hiç bir şeye cevap vermiyorlar , hızlı bir şekilde geçiyorlardı yanımızdan. kısa bir süre sonra da doktor çıkmıştı. dizlerimin üzerine çöküp ağzından çıkacak o 2 kelimeyi bekliyordum. alkollü bir şekilde çok ağır kaza yaptığını , kaza sebebiyle kaburgalarının kırıldığını , kırılan kaburgaların iç organlara baskı yapması sonucu iç kanamadan merve'yi kaybettiğimizi söylüyordu. yine gözlerim kararmıştı , yine bitmiştim. yine kaybeden olmuştum..

kötü oldum dostlarım , biraz kendime geldikten sonra devam edeceğim. sorusu olan varsa sorabilir , geldiğimde cevaplarım. görüşmek dileğiyle.. 12 gibi devam ederiz..