hayatımı siken olaylar zinciri

ilk 2 sayfa panpalar

bundan 15 sene önce başladı bu paranormal olaylar tabi o zamanlar daha küçük bir çocuk oldugum için hiçbirşeyin farkında değildim. durun durun aslında herşey daha da öncesinde başladı mahallemize yeni taşınan bir çocukla tanışmam ile..
mehmet mahallemizin çıngar komşusu olan nedime teyzenin bir tanıdıgı aynı zamanda bizimde yaşıtımızdı. oyun oynamaktan sıkıldıgımız bir anda mehmet bize bir hikaye anlatmaya başladı. hikaye bir arkadaşının başından geçiyordu ve bir karabasan hikayesiydi.
hikayeyi anlatıp kafanızı gibertmeme gerek yok bilindik karabasan hikayeleriydi. o zaman çocuk aklımla hiçbirşey anlamamıştım aslında dogru dürüst dinlememiştim bile fakat bu hikaye çok sonraları yavaş yavaş aklıma gelmeye başlamıştı.
beyler ben küçüklüğümden beri yani buna 3 yaşımdan beri diyelim ben 3 yaşımdan beri geceleri hep büyük bir korkuyla uyanırdım evde birilerinin oldugunu düşünürdüm düşünceden ziyade rüyalarımda sürekli evin içini ve içinde yaratıkların oldugunu görürdüm tabi çocuguz ne oldugunu anlayamıyordum ve hergece babam beni kucagına alır tek tek odaları gezdirir hiçbirşeyin olmadıgını gösterirdi.
9 yaşında aslında yine bir çocuk sayılırdım birçok şeye aklım ermezken gece başıma gelen bu olaylar yüzünden uyumakta güçlük çekiyor ve korkuyordum. birçok dua bilmeme ve okumama rağmen pekde bir etkisini göremiyordum. artık gün içinde geceyi düşünüyor ve gecenin gelmesini istemiyordum çünkü her gece o zorlugu yaşayıp yatakta kan ter içinde kalıyordum.
durumu farkeden ailem beni hacılara hocalara zütürdü hacı hocalar bende cin oldugunu söyledi. (salladı)ve bana bir muska yapacagını muskanın içine kendi elleriyle dua yazacagını söyledi. babam pek inanmadı adama ancak annem son çare olarak denemek istedi. o zamanın parasıyla o hocaya tam 10 lira vermiştik ve çokta az bir para sayılmazdı.
hocanın verdiği muskayı takmama rağmen hiçbir değişiklik olmadı. babamın hocayı gözü tutmadıgından muskayı açmak istedi ve açtı muskanın içinden fotokopi oldugu belli olan bir dua ve birbirine karışmış arapça yazılar çıktı. tabi babam şarlatan adamı bi güzel benzetti. yine bu olaylar devam etti ve en sonunda hacdan gelen bir tas ile zemzem suyu içtim.
uyur gezerlik artık neredeyse hiç olmamaya başladı ve gerçektende zamanla geçti panpalarım. karabasan olaylarıda yılda 1 kez ya oluyor ya da olmuyordu ancak bu kez daha farklı fakat güzel birşey geliyordu başıma. hergece garip garip rüyalar görürdüm ve rüyanın bir bölümünde mutlaka çok zor bir durumda kalırdım hani olur ya çaresiz kalırsınız ne yapacağınızı bilemezsiniz işte öyle bir durum. mesela çok yüksek bir yerdeyim ama inemiyorum korkuyorum ya da tanımadıgım adamlar beni kovalıyor ve bunun gibi şeyler. işte o anlarda rüyada oldugumu anlıyordum ve ne de olsa rüyadayım diyerek istediğimi yapıyordum. bi nevi rüyamı kontrol ediyordum panpalarım.
bu rüya kontrol olayı istem dışı oluyordu eğer rüyalarımda zor durumdaysam rüyada oldugumu anlıyordum bazen kendime vurarak uyandırıyordum bazen keyfini çıkarıyordum ancak sabahları uyandıgımda kendimi uykusuz ve bitkin hissettiğim için herşeyi akışına bırakmaya başlamıştım. en sonunda bu olaydanda sıyrıldım ve normal bir insan gibi sorunsuz bir şekilde uyuyor ve uyanıyordum. yaşım artık 15 e gelmişti lise 1 e geçiyordum. o zamanlarda bir kızı cok seviyordum kız orta okuldan arkadaşımdı ama kızla hep kardeş gibiydik o sebepten hiçbirşey söyleyememiştim.
yaşım 16 oldu lise 2 ye geçicem yaz aylarını yaşıyoruz ben bu kızı buldum o zamanın vermiş oldugu ergenlikle sabahtan akşama kadar msn muhabbetleri kurdum. en sonunda bu kıza niyetimi belli ettim. bu arada kızın adıda hande olsun.
kız bana kardeşiz öyleyiz böyleyiz dedi ve istemedi ancak benimle konusmaya devam etti iletişimini kesmedi çünkü aramızda güçlü bir bağ vardı beyler. benim artık aklım fikrim bu kız olmuştu onu düşünmeden edemiyordum onunla olma fikrinden kendimi alıkoyamıyordum ve işte o sabah olan oldu beyler..
sabah 5 sularıydı msn muhabbeti bitmiş artık yatağa doğru geçiyordum. bir yandan dua ediyorum allaha handeyi bana bağışlaması için bir yandan içimin buruklugunu hissediyorum. o gece çok yoğun bir şekilde hissettim bunu panpalarım hani birşey canınızı yakarda içiniz acır ya o acı vardı o gece içimde. her neyse ben o acıyla uykuya dalmışım ve yıllardır başıma gelmeyen karabasan olayı yine başıma geldi. üstümde yine bir ağırlıkla irkildim ve kalkmak için kendimi zorladım yine etraf fluydu bu kez ranzam vardı ve kendimi odaya bakarken buldum odanın ortasında belirdim birden. etrafa bakınıyorum bir yandanda acaba uyandım mı diye düşünüyorum tekrar kendimi yatakta buluyorum.
bu böyle 2 kez sürdü panpalar yine kendimi odanın ortasında buldum ve yine etraf fluydu ve yatakta kendimi gördüm. o an neler düşündüğümü anlatamam size resmen nevrim döndü korkudan ödüm takuma girdi öldüğümü düşündüm beyler. aklımdan hemen hande geçti daha onunla sevgili olamadan öldüm mü diye düşündüm. biliyorum çok mal bi düşünüş ama ergen aşıktan daha ne beklersiniz ki beyler.
işte o an beyler çok ilginç birşey gerçekleşti hani filmlerde hep görürüz ya ışınlanmayı sanki ben o an onu yaşadım birden bire kendimi başka bir evin odasında buldum. bizim ev olmadıgı çok acıktı içinde bulundugum durum beni korkuttugu için çok kötü bir durumdaydım o sırada anlayabildiğim tek şey oranın bizim evimiz olmayışıydı. odada 2 tane yatak vardı birinde küçük bir kız yatıyordu birinde hande handeyi 2 senedir görmüyordum ama çok da değişmemişti açıkcası. daha sonra kendimi onun yatagının yanında buldum ve konusmak istedim daha dogrusu uyanmak istedim öldüğüme inanmak istemiyordum cünkü ve ona birkaç kelime söyledim. saçma sapan şeylerdi aslında sesim çıkmıyordu bile bunu başaramıyordum.
onunla konuşmaya çalıştıktan sonra kendimi birden yatağımda buldum ne kadar terlediğimi ancak maçtan sonra çıkan futbolcuların atletini sıkarken ki o görüntüler anlatabilir işte o kadar terlemiştim. korkuyla odadan fırladım annemleri uyandırdım onlarda bi telaş bi heycan noldugunu anlayamadılar bende fazla ses etmedim beni mal oldugumu düşünmemeleri için ve kabus gördüğümü söyledim. oturma odamıza gittim televizyonu açtım sabah 7 den 11 e kadar mal mal televizyon izledim uyumamaya çalıştım uyursam ödümün takuna karışacagını biliyordum.
beyler kısa bi not düşeyim. bu anlattıklarım tamamıyla gerçek belki çogunuza saçma gelebilir hak veriyorum bende böyle şeyler yaşamamış olsam pek giblemezdim açıkcası ancak hani kendiniz doğru oldugunu bilirsiniz de başkasını önemsemezsiniz ya öyle bi ruh halim var şuanda belki bazılarınız inanacak belki bazılarınız inanmayacak belkide bazılarınızın başından buna benzer olaylar geçmiş olacak. ancak ben size gerçek oldugunu söyliyeyim tercih yine sizindir.

neyse panpalar. saat 11 oldu ve bilgisayarı açtım. o saate kadar açmamamın sebebi kardeşimin uyuyo olmasıydı. ha diceniz gece 5 e kada açıkken kardeşin rahatsız olmuyor muydu ? o kadarda kardeşliğimiz olsun birbirimize.

11 gibi açtım bilgisayarı dolandım ettim msn açtım sadece 2 kişi açıktı onlarlada pek konuşmazdım zaten kafamı dagıtmak için galatasarayın unutulmaz maçlar serisini izledim ve saat nihayet 12 yi geçmitşi. ailemle kahvaltı yaptım dışarıda biraz hava aldım kara kara düşündüm o neydi bu neydi ne oldu bana gibisinden düşüncelere kapıldım. artık küçükte değildim bunları aileme anlatsam bana ne gözle bakacaklarını bilemediğim için anlatmamayı tercih etmiştim.
derken saati 2 ettim. benim sevdicek hande nihayet uyanabilmişti. önce eften püften bir muhabbet faslına girdik ve daha sonra bana o can alıcı cümleyi kurdu. "dün gece seni rüyamda gördüm :d" aynen böyle yazmıştı beyler smiley filan hepsi böyleydi. ben o yazıyı görünce kısa süreli bi şok geçirdim sonra devdıbını dinlemek istedim ve sordum. anlattıgına göre yine ona onu sevdiğimi söylüyomuşum fakat rüya güzelmiş uyandıgında içinde değişik bir mutluluk varmış. beyler o an olanlaramı şaşırayım yoksa kızın bana attıgı adımamı sevineyim bilemedim.
o an inanın bana attıgı adıma sevinemedim ona karşı kullanmış oldugum yazı stilide onun bozulmasına yol açmıştı. benim aklımda ki sorular daha çok bana dün gece ne oldu ben dün gece ne yaptım bu nasıl gerçekleşti ben nası bi insanım yoksa insanda değilmiyim. olayları yaşarken küçüklüğümde başıma gelen şeyleri düşündüm evin içinde gezmelerim kendimi tekrar yatakta bulmalarım bir bir aklıma geldi. yoksa o zamanda gerçekten geziyormuydum diye düşündüm ancak buna bir açıklık getiremedim. hafızam beni dahada geriye yönlendirdi 4-5 yaşlarıma gittim geceleri uyanışımı ve babamın beni tek tek odaları gezdirişini hatırladım ve iyice korkuya kapıldım.