hayatımı siken kiz anlatıyorum lan ben de gelin

bilederimin bilederleri henüz çocukken başladı hikayem ilk okul 1.sınıfı bitirdikten sonra pederin taini çıktı ve anadolunun gibik bir şehrine geldik yeni okuluma başladığım gün hayatımın bu kadar gibileceğini bilsem direk gider bi kaportacıda çalışmaya başlardım

edit:sadece benim yazdıklarımı okumak için

http://ccc.incisozluk.cc/...n-ben-de-gelin/@kral4fero

okula kaydım yapıldı ama 1 hafta kadar geç gittim. pazartesi günü annem beni yeni okuluma zütürdü müdür yardımcısından sınıfımı öğrenip sınıfıma çıktık sonra beni öğretmenime emanet etti sınıfa girdim mal gibi sınıfın ortasında bekliyorum aq sonra öğretmen bi kaç soru sordu adın ne nerden geldin gibisinden ve beni sınıfa tanıttı fero arkadaşınız buraya yalovadan gelmiş tenefüste iyice tanışır kaynaşırsınız dedi beni arka sıralarda bi yere oturttu ve hemen derse başladı bin mına koyim daha 2.sınıftayız ne bu acele hemen derse dalıyosun

neyse dediğim gibi hoca arka sıralardan boş biyer gösterdi oturmak için ilerlerken onu gördüm yok böyle bi güzellik arkadaş bıraksalar orada akşama kadar onu izliycem ulan içimde daha önce hissetmediğim şeyler oluyor ne oluyor derken yanı boş olan arkadaş pşşt gelsene lan diyerek beni çağırdı bende gittim oturdum kısa bi tanışma merasiminden sonra tekrar o kıza bakmaya başladım önde oturduğu için benim ona baktığımı görmüyordu

neredeyse ders bitene kadar hep ona baktım içimden sanırım bu bir melek olmalı hiç bir insan bu kadar güzel olamaz dedim
kızı görmeniz lazımdı beyler.. okadar saf ve temiz duruyordu ki anlatamam..
birden fero! şş lan fero! sesleri ile irkilip kafamı kaldırdığımda öğretmenin beni çağırdığını fark ettim kalkıp tahtaya doğru yürüdüm hocadan tebeşiri aldım ders türkçeydi beyler gibik bi soru vardı tahtada sanırım özlem yüklem falan bul demişti hatırlayamıyorum tek tek altını çizdim hepsinin aferim lafını aldım tam yerime doğru yürüyordum ki hoca dur bakalım sıradaki soruyu yaz öyle git dedi.. içimden hocaya küfür edip tekrar tebeşiri alıp tahtaya hocanın söylediği cümleyi yazdım yazım çok kötü olduğu için herkes gülüyordu aq bitek o kız gülmüyordu kafamı eğdim aşağı baktım.. gülüşmeler devam ederken birden hoca bağırdı susun diye arkadaşınızun yazısı kötü olabilir ne var bunda? ne gülüyorsunuz? gibi şeyler söyledi sertçe sonra beni yerime gönderdi

biraz üzgün bişekilde yerime döndüm kafamı kaldırdığımda onun bana baktığını gördüm ben ona bakınca önüne döndü birden unuttum olayı nedense sevinmiştim bana baktığı için.. içim içime sığmıyordu aq o da bana baktı diye tekrar kafamı sıraya koydum kıza bakıyorum ama bi gariplik var lan? gözümü kapatıncada o kızı görüyorum açıncada sonra zil çaldı hoca dışarı çıkınca tüm sınıf beni ortasına aldı herkes tek tek ismini söyledi ama hangisini hatırlayayım aq yaklaşık 40 tane velet var nasıl ezberleyeyim isimleri 2dkda sadece yanımda oturan çocuğun adını ve onun adını ezberleyebildim talha ve büşra (isimler uydurmadır beyler)
büşra ismini söylediğinde ismini içimden sürekli tekrar ettim unutmayayım diye büşra, büşra, büşra, büşraaaa...
o gün ki tüm tenefüslerde sınıftakilerle kaynaşmaya çalıştım onların kafa giben sorularına maaruz kaldım

ilk 1 ay sınıfta ki herkese pardon ismin neydi şeklinde hitap ettim 1 ay sonra yavaş yavaş isimleri ezberlemiştim sınıfada alışmıştım aklımda sürekli büşra vardı okuldayken, evdeyken, sokaktayken hep onu düşünüyordum bi türlü yüzü gözümün önünden gitmiyordu

ilk okulda sınıf başkanın görevi hocayı beklerken konuşanları tahtaya yazmaktı beyler bilirsiniz sonra hoca gelir listedikelere cetvelle dalar ve derse başlar..(sistemini gibtiğimin okulu)
bi gün liste bayağı kalabalıktı hoca gelince bayağı sinirliydi aq hocayı o halde görünce çok tırsdık ama o gün dövmedi pekekent dövmedi diye sevinmiştim kii herkesi tahtaya kaldırdı ve yeni bi oturma düzeni yapmaya başladı ben biraz üzülmüştüm bu duruma ya büşranın önüne oturtursa nasıl bakıcam bundan sonra ona diye..
büşrayı cam kenarında ortalara biyere oturttu ve tahmin edin bakalım yanına kimi oturttu?

ben nereye oturtacak diye üçbuçuk atarken fero sen büşranın yanına hadi bakiyim dedi sertçe o ana kadar hangi kızın yanına bi erkeği oturtsa kızlar yaaaa ama öööreetmeniiiim tarzı tepkiler verirdi (amlıların tripleri o yaşlarda bile var aq)
ama büşra öyle bi tepki vermedi ben kıpkırmızı oldum utancımdan ölecem aq o derece utana utana yavaş adımlarla yanına gittim merhaba dedim ve oturdum yanına ilk gün aramız biraz soğuktu okula geldim geleli ilk defa bu kadar yaklaştım kıza aq nasıl sevinçliyim anlatamam sesi kulaklarımdan gitmiyor her söylediğini ağzım açık hayran hayran dinliyorum ne derse onaylıyorum falan.. kızın yanına oturunca yazılılarımda düzelmeye başladı kız biraz çalışkan bi tipdi bende artık derslerde ona bakmak yerine tahtaya baktığım için yazılılarım düzelmişti tenefüslerde birlikte vakit geçirirdik hep sohbet muhabbet oyun falan..

bu arada söylemeyi unuttum beyler aynı lojmanlarda kalıyorduk ve lojmanların olduğu yer çok büyük olsada evlerimiz birbirine yakındı bi tane park vardı sürekli orada oynardık arada arkadaşlarıyla beraber büşrada gelirdi ben onu sallardım nereye gitse peşinden giderdim okulda da sürekli beraberdik aramız çok çok iyiydi..

derken 2.sınıf bittiii evlerimiz yakın olduğu için ve sürekli görüştüğümüz için okulun tatile girmesini pek sallamıyordum..
ama kızın ailesi ile birlikte tatile gideceğini öğrendiğimde sanki dünyam başıma yıkıldı ne kadar üzüldüğümü anlatamam beyler.. tam hatırlamıyorum ama o akşam ağlamış olma ihtimalim yüksek..

karneleri beklerken talhadan öğrrenmiştim büşraların tatile gideceğini herkes birbirine veda ediyordu tek tek büşrada herkese veda etti ve en sona beni bıraktı herkesle ayak üstü konuşmuşken bana sarıldı aq o an unuttum herşeyi ve anı yaşamaya çalıştım koklayabildiğim kadar kokladım o sarı saçlarını gözlerim doldu binler yalan söylemeyeceğim.. tam sarılmışken gibtiğimin hocası elinde karnelerle geldi mına koyim kızda hemen bıraktı sarılmayı tabii o an bildiğim bütün küfürleri ve bedduaları ettim hocaya karneleri aldıktan sonra evlere dağıldık.. okulda lojman sitesinin içinde olduğu için çoğu arkadaşımla görüşüyorduk tatilde ama ben hep üzgündüm aklım büşradaydı hergün bigibletlerle geziyor saklambaş ve benzeri oyunlar oynuyor ve o yıllarda bizim için çok geç sayılabilecek saatlerde eve gidiyorduk sitede sürekli güvenlik gezdiği için aileler rahattı ve geç gelmemize izin veriyorlardı çoğu zamanda apartmandaki arkadaşlarla apartmanın önündeki bi torosun bagajına oturup kola leblebi yiyerek sohbet ederdik sonra torosun bagajına uzanıp yıldızlara bakar korku hikayeleri fıkralar vs anlatırdık
o yılları hala çok özlüyorum binler.. hayatımın en güzel yıllarıydı

herneyse beyler 3 ve 4.sınıfı atlıyorum o yıllarda hep aynı şeyler oldu çünki bilmeniz gereken tek şey 4.sınıfta artık büşranın yanında oturmuyordum muallak hoca değiştirdi yerimi biraz uzaklaştık birbirimizden haliyle ama ben hep onu düşünüyorum deli gibi seviyordum kızı

5.sınıfa geldiğimizde okulun ilk günü yine herkes birbiriyle kucaklaşma havasında herkes tatilde ne yaptığını anlatıyor falan ama büşra ortalarda yok.. bende paranoyalar başladı ya taşındılarsa ya bidaha göremezsem diye ama allahtan öyle olmadı ve büşra kapıdan içeri girdi yine herkesle ayaküstü konuştu ama bana sarıldı.. o böyle yaptıkça içten içe nasıl seviniyorum anlatamam içimden olm kesin bu kızda seni seviyo seviyosan git konuş bence diyorum kendi kendime ama o cesareti bi türlü kendimde bulamıyorum

bi kaç kere denedim ama olmuyo aq bi türlü söyliyemiyorum büşra seninle bişey konuşmam lazım diyorum çekiyorum kızı kenara ama bi türlü "ben seni seviyorum" diyemiyorum hep "ben"de takılıyorum oda evet sen?? eee sen?? diyip duruyor bende boşver diyip kaçıyorum oradan hafif ağlamaklı..

5.sınıftayken ben durumu yakın arkadaşlara anlattım onlarda biliyoduk zaten olm belliydi dediler ben nasıl biliyosunuz aq kimseye söylemedim ki falan dedim ama onlar hareketlerimden anlamış bu kadar çok mu belli ediyodum aq? o zaman kesin kızda anlamıştır diye düşündüm eğer sevmese kötü davranırdı bana diye düşündüm içimden..
ama yinede konuşacak cesareti bulamıyodum arkadaşlar sürekli zorluyodu beni olm git konuş lan git konuş diye

5.sınıfın sonlarına doğru ebesini gibtiğim bir arkadaş gidip kıza söylemiş fero seni seviyor diye
kız hemen yanımda bitti aq doğru mu? diye o an çenem tutuldu beyler ne diyeceğimi bilemedim kız ellerini beline koymuş gözlerini bana dikmiş cevap bekliyor ulan doğru değil desem bi dert doğru desem bi dert.. içimden hay böyle aşkın ızdırabını gibiyim dedim ve evet doğru seni seviyorum ben dedim ama bunları söylerken gözlerim yerdeydi onun yüzüne bakamıyordum ben tokat atar heralde diye düşünüyordum

ama kız hiçbişey yapmadan oradan ayrıldı beyler benim aklımda 1000 tane tilki dönüyor çeşitli alternatifler üretmeye çalışıyordum sürekli ulan nolacak şimdi diyordum durumu öğrenen arkadaşlar etrafımı sardı ve vaaaaayyy aslan fero hadi goçum tarzı tepkiler vererek gerdeğe gönderir gibi davrandılar bana aq halbuki ortada daha fol yok yumurta yok

geçen süre içinde büşraya onu sevdiğimi söyleyen bin yanıma geldi ve büşranın arkadaşlarıyla konuştum oda sana karşı boş değilmiş tarzı şeyler söyledi sevinmiştim aq o an affettim o bini de
derkennn bi gün derste bi kız bana bi kağıt getirdi büşra gönderdi dedi heyecanla açtım kağıdı ve okumaya başladım
içinde tam olarak hatırlamasamda bu tip şeyler yazıyordu;
"fero bende seni çok seviyorum ama arkadaş olarak seviyorum lütfen benden öyle şeyler bekleme arkadaş olarak kalalım"

vay amk dedim içimden ve yine gözlerim doldu bu sefer diğerlerinin aksine bi damla elimde ki kağıda düştü yazılar birbirine girdi..
kağıdın arkasına tamam arkadaş olarak kalalım yazdım ve gönderdim o zamanlar msn falan yoktu liseli binler.. böyle yazışırdık

o günden sonra kız bana hiç eskisi gibi davranmadı hep mesafeli kaldı benimde farklı girişimlerim olmadı.. ama hala onu sevdiğimi belirtecek davranışlarda bulunuyordum hep