hayatımı siken hikayeme başliyorum

namazı kıldık. pendik mezarlığına gittik. annemi gömdüm eve geldim. neden vefat ettiğini sormamıştım bile. kendimi suçluyordum. kendimden iğreniyordum. bana bunu yaptıran da sudeydi.

annemle son konuşmamın ne olduğunu hatırlamaya çalışıyordum aklıma gelmiyordu. benim onu çok sevdiğimi elbette ki biliyordu.

hatırlamıştım.en son anneme gibtir git demiştim. sude yüzünden daha sonra hiç konuşamamıştım adam gibi. benimle ilgili hatırlıyacağı son anısı buydu. bunu hatırladığımda anıra anıra ağlamıştım.

artık günlerim hiç bir şey yapmayarak geçiyordu. telefon kullanmıyordum. okulu bırakmıştım. babamı görmüyordum. belki depresyona girer zayıflarım diye umut ediyordum.ama köpek gibi yemek yiyordum. artık ev yemeği yapan kimse de yoktu. aylar geçiyordu.ben yaşamıyordum. beni merak eden kimse yoktu. öyle bir şeydi ki

olum sakalların uzamış, maymuna dönmüşşün kendine gel diyecek kimsem bile yoktu.

aradan 1 veya 2 ay geçti. sude artık aktif twitter ve facebook kullanıyordu. hayatına devam ediyordu. hiç unutmam 480 takipçisi 125 takip ettiği vardı. yarısı erkekti. yanlış bir şey yapıyormuydu bilmiyordum.her günüm onun twitterinda geçiyordu.her yaptığı şeyi biliyordum. veya bilmemi istediği kadarını biliyordum. hiç ayrılmamış gibiydik. uyanıp twitterini açıyordum.3 saat boyunca yeni bir twit atmasını bekliyordum. hatta arkadaşlarını da onun kadar takip ediyordum. gündemle ilgili espiriler bile yapmaya başlamıştı. arada bir kaç erkek buna mention atıyordu.pek gibimde değildi.

gibimdeydi tabi ki evden çıkmıyordum onun sosyal medya hesaplarında yaşıyordum.ama sude benimdi.ne zaman istersem benim olacaktı.

hayat böyle devam ederken bir gün beni aradı buluşalım dedi.

iğreniyordum huurdan. annemin vefatını ona bağlıyordum.ama eğer buluşmazsam ben de ölücektim. büyük bir tükürüğü yutar gibi yuttum olanları. görmeye ihtiyacım vardı. belki döverdim sinirimi çıkarırdım.ama görmeliydim o kızıl saçlarını o kocaman gözlerini. görmeliydim.
yaptığım şeyin ne kadar onursuzca olduğunu bilmeme rağmen beni hayatta tutan tek şeyin o kız olduğunu farkettim.

ve buluştuk.

anlat hacim tuvaleti banyoyu temizleyip gelcem.

o kadar sinirliydim ki onu öldürmem ona bir ödül olurdu. acı çekmesi gerekiyordu.bi yanımsa sarılmasını özlüyordu. acaba cenazede sarılmalı mıydım ? buluştuğumuzda özür dilicekti. bunu biliyordum. dövsem yeterli değildi işkence etmeliydim.ben ondan nasıl nefret ettiğimi düşünürken. melek sesiyle bana seslendi. konuşmalıyız dedi. sesi o kadar güzeldi ki hiç birşey umrumda değildi. sarılsa geri bile sarılabilirdim.ama o kadar da kolay değildi önce konuşmasını dinlemek istiyordum.

-efendim sude.
+annenin vefatında gerçekten çok üzüldüm. bazı şeyler farklı ol isterdim. emin ol isterdim.ben seni çok sevdim
-sevdim ?
+evet
-tamam,bu kadar mı diyeceklerin
+bir şey daha var
-evet
+ben eski sevgilimle barıştım, berk biliyorsun.

film kopmuştu. hiç bir şey demedim. hiç bir şey yapmadım, yapamadım.nefret bile etmiyordum artık. hiç bir şey hissetmiyordum. yapıcak bir şeyim yoktu. yaşama amacım da yoktu. arkamı döndüm eve gittim.

benimki de böyle bitti işte.

son.

baskalari seni çünkülerle sever anneler ise rağmenlerle sever. senin beynini gibiyim ben ulan sen niye yasiyosun ki? beyinsiz pic

ee simdi noldu ? hatunla görüsmedin mi o günden sonra hala kendini sucluyor musun annen icin ?

panpa çok duygulandırdın amk şuan napıyosun peki bi partta ondan bahset amk mesela üni işi noldu pederle aran nasıl hayatın ne alemde

reserved. an be an takip edemem. bitir okurum.

böyle bitmemeliydi be :(

@131

üniversite sınavına hazırlandım bir daha ki sene. dersaneye girdim. ders çalıştım. denemelerim de fena değildi. babam eve arada sırada uğrar pek konuşmazdı artık.ben de sorgulamazdım ben de çok farklı değildim. sudeyi hiç görmemiştim. derslere odaklanmıştım. iğreniyordum.öldürmek istiyordum.ama lan diyecek kadar bile gücüm yoktu. bütün ders motivasyonum ona olan nefretimin üstüne kuruluydu.

sınav günü binlerce okulu olan istanbulda. gümüşsuyu istanbul teknik üniversitesinde sınava giricektim. çok yalnızdım artık. sınava girmeye tek başıma geldim. güzel kırmızı saçlı bir kız vardı suratını merak ediyordum. derken yanındaki uzun boylu adam döndü. sudenin babasıydı. elim ayağım dolanmıştı. görünüşe göre o da bidahaki sene girmeye karar vermişti.bir milyon okulu olan istanbulda aynı okuldaydık. diyorum ya şanssızdım ben biraz. içimde sudeye karşı öyle bir nefret vardı ki bırak sınavının kötü geçmesini ölmesini ailesinin cayır cayır yanmasını istiyordum.bu kadar düşünce üstüne yine bir şey düşünemez oldum.

sude beni gördü hemen içeri koştu. benden çok korkuyordu. içeri girdiğimde ağlıyordu. bana bakmaya yüzü yoktu.ne yaptığını kendi de biliyordu.bir şey yapmam lazımdı.1 yıldır ölüden farksızdım. birinin bana yapabilceği daha büyük bir kötülüğü aklım almıyordu. gerçekten pişman etmeliydim.

ama ağzımdan farklı cümleler çıktı.

+şuan nereyi kazanmak istiyorsun bilmiyorum ama sen çok zeki bir kızsın seni bu yüzden çok sevdim ve hep sevicem. başarılı olcağına eminim.

diyip alnından son kez öptüm.

birdaha sudeyi hiç görmedim. sınava da o sene giremedim.

yok dıbına koyim eğer doğruysa çok ibretlik bi hayatın var panpa

panpa zütümüzden kan aldın bu ne ya

Gece gece aglattin bin :(

başlık doğruymuş lan hikayen çok ibretlik

bu arada başın sağolsun

Sen beni gibtin bıraktın resmen bu nasıl bi olaylardır ya yaşadım yarı yarıya ama o kadar ağırlasmadı hayatım Allah yardımcın olsun kardeşim

@134 simdi ne yapiyosun panpa ? simdiki hayatin nasil ? sistemin duzenin nasil ? bunlari anlat bize ki azicik icimiz rahatlasin. azicik da olsa bilelim ki artik guzel gunler senin

rezerve

duygulandırdın panpa

malsn amk. tam bi mal zaten cennetin kapıları sana annene gibtir git dediğin an kapanmış. bi kız için hayatını feda etmişsin mal gibi o kadar dayak yemşsn ve annen (allah rahmet eylesin) onun yüzünden ölmüş hala onu seviyon tam bi malsn aq