hayatımı siken eski sevgiliyi anlatıyorum

anlat panpa dinlemiyoruz

lisenin ilk günü okul başlıyo.ilk günü neden anlatıyorum anlatayım okulu bana tarif etti akşamdan peder dedi şöyle böyle eyvalla dedik nası bulucaksak. kalktım sabah trene bindim ben ki 8 sene boyunca okulu ile evi arası 3 dk olan adam liseye gitmek için trene biniyorum. atladım trene buz gibi hava, osmangazi durağında indim 25 dk dıbına koyayım zaten pendikten gebzeye doğru giden her durakta karşına terörist çıkma olasılığı 2ye katlanıyo bilen bilir.bir indim osmangazi durağında bir tane insan evladı yok kimse inmedi bile durakta ya

anlat açılırsın

pendik falan bizim buralar hep ama okumadım açıkçası göz gezdirdim

orta sonda dershaneye gittim bitek bi senelik çalışmayla da gebze de bir sene önce açılmış yeni bi anadolu lisesine girdim. yazmayalım dedim annemlere şurda pendik lisesine gideyim bütün arkadaşlarım orda dedim gebzeye 4sene nası gidip gelicem dedim ama dinletemedim, gittik kaydolduk anadolu lisesi diye. hiç istemiyodum ama beyler gebze aq biliyorum nası biyer olduğunu baba tarafı akrabalar oralarda oturuyo bizim hep ya da başıma ne yannanlar gelicek içime doğmuşta diyebiliriz.

bende gülüyorum salak salak döndü göz göze geldik o da bana gülümsedi. sonra bende "iyiyim aşkım sen nasılsın * " yazdım yolladım. sonra kalktı yerinden yanımda ki sıra arkadaşıma amk, "ya serhan bu derslik yer değiştirelim mi" dedi bende serhan bu derlik değişiverin lan dedim geldi oturdu yanıma falan derken çıkmaya başladık. sonra 10-15 gün birlikteydik;sinema, okul hafiften bisosyallik ve ayrıldık,ben üzüldüm dıbına koyayım.ya dedim niye ayrıldık kız diyo off diyorum neye ofluyosun söylesene bişey mi dedik sanki ya öff diyo. bende iyi tamam dedim döndüm geldim oturdum kıçımın üstüne,ilk manitamla ayrılmış olduk.

o zamanlar asiyiz ya ergenlik gelene gider gidene atar sonra pişman olsan bile giberler ulan banane dersin. sonradan aklımızı yerine getirdiler gibe gibe de neyse. keşke demeseymişim diyorum çünkü konuş istersen derken o zaten ayarlamış dıbına koyayım benlik bişey kalmamış ortada. ders başladı sınıfa geldim transit kafam yerde geçtim yerime oturdum ulan utanıyorum pınarın suratına bakmaya, gururluyuz ya.ders başladı iki sıra önümde oturuyodu ,o zamanların meşhur hareketi iki sıra önden bana içine naber aşkım ? * yazdığı kağıdı fırlattı. ananı gibeyim nası mutlu oldum o an direk gidip o arkadaşın yanına sarılmak istedim ama yok. sanki evlenme teklifini kabul etti ya karı ama olsun ne de olsa "ilk".

beyler pendikte oturuyorum,15 yaşına kadar sokağa top oynamaktan başka "serdar bakkala git, serdar şunu alt komşuya zütür giberim seni" gibi yannan yannan anne emirleri için çıkan bi adamdım.(adım serdar değil, diğer karakterlerinde adlarının kullanıcağım isimler olmayacağı gibi) ortaokulu da pendikte okudum,eve yürüyerek 3 dk uzaklıkta bi okuldu. anlıcağınız bir gib değildim demek istediğim o.ortaokuldayken ilk sevgilimle çıkmaya başladım, ismi pınar. çok güzel bi kızdı "eli-yüzü" düzgünden öteydi ki şuan da 10 numara taş bi hatun. onla olan muhabbete de kısaca değineyim aynı sınıftaydık kız arkadaşlarımdan birine ya pınarla çıksam ne güzel olur ya diye laf arasında yerleştirmişim farkında değilim amk.2gün sonra geldi dedi ben söyledim pınara bi konuş istersen, bende senin yapacağın işi gibeyim gibtir ol gözüme gözükme dedim ama keşke demeseymişim.

dinlemiyorum ama anlat panpa anlatmış olursun

beyler, aslında dinleyin dinlemeyin gibimde değil diye başlardım ama başlamıcam çünkü gibimde; bikaç part atarım ilgi olmazsa bırakırım. nihayetinde uzun partlar atıcam uğraşıcam hak verin amk.bu hikaye de ilk milli olmamdan tutunda gibiş anılarına, ebemin gibildiği günlere -haftalara, aylara-,pgibolog tedavilerine, derslerimin hayatımın nasıl gibildiğine, anamla babamla nasıl aramın bozulduğuna ve beni 4sene de bi gibten haberi olmayan biçocuktan nası umursamaz bi bine dönüştürdüğüne kadar herşeyi detaylı anlatıcam, başlıyorum.