şu hikaye için giriş yaptım panpa.

sanki kendi hikayemi okudum.

bende ilk gördüğümde ulan hoş kızmış ha falan yaptım, 1 ayda ne yaptı ne etti beni sevgililiğe ikna etti. hiç aklımda öyle bişey yokken.
ailevi ve okul-iş sıkıntılarım stresim yüzünden her sabah hayata sanki 1-0 yenik başlar gibi söverek uyanıyordum. o hayatıma girdi. hayatta mutlu uyanmak, güne neşeyle başlamak ne demekmiş onun varlığıyla öğrendim. düşün ki ben 3-4 dal sigara yakıp söve söve, asık suratla güne başlarken o hayatımdayken kulaklığımı takardım gece masum fotoğraflarımıza bakarak daldığım uykudan dans ederek uyanırdım panpa. düşün dıbına koyim. mutluluk çok lüks bişey ve buna o kız sayesinde bi nebze de olsa ulaşmıştım.

her gün ne kadar şanslı bi binim ben böyle saflığı, masumluğu bu devirde daha nerden bulucam diye söylenirdim. zaman geçmeye başladı. kendisi sürekli evlilikten bahsediyordu. daha vakti var diyordum. her diyişimde bozuluyordu. yüzü asılıyordu. annem, ailem hatta şerefsiz babam bile benden çok sevdiler onu. o kadar benimsediler. ailemizin parçası olmuştu. onun ailesi söz istedi. yüzük de taktık..

benim çay ocağında bile benimle oturmaktan ne kadar mutlu olduğundan bahseden sevgilim zaman geçtiktçe herşeyden şikayet etmeye başladı. tartışmalarımız sıklaştı. aynı senin gibi başkalarıyla kıyaslamaya başladı. yaşanmışlıklar hatrına hep alttan alan taraf oldum. mekan beğenmez oldu. yavaş yavaş bana olan bakışları da sıradanlaşmaya başlamıştı. artık gözlerinin içi gülmüyodu bana bakarken. bu beni kahretsede hep kendimce bahaneler uyduruyodum beni sevdiğine dair.

ne güzel söylemişsin yukarda melek'ten merveye dönüşüyordu.. benim sevgilim de öyleydi. melekti yavaş yavaş tiki mervelere dönüşmeye başladı. yolun sonuna geldiğimizin farkındaydım artık.

ikimizde part time çalışırdık. öyle zengin değildim. hatta fakirdim amk. ona nispeten daha kötü bi bölümde okuyordum. yani kız benden daha iyilerini bulabilirdi. neyse benimkisi çok iyi şartlarda bi iş buldu part time. bu devirde full çalışıp o parayı alamayan bi çok insan var. herneyse ortamı değişti. benim hatun mesajlara geç cevap veriyor bi nevi giblenmiyordum pek. sonrasında 3 gün küslük dönemimiz oldu. ben küslük diyorum ama hatun çoktan beni terketmiş.

aradan 2 hafta geçti. ben sadece nazlanıyor, trip yapıyor, gönlünü alayım diye yalvardım ona.. hayatımın en büyük hatasıdır belki ama pişman değilim. iyiki yalvarmışım. hiç giblemedi.. hatta ağlaya ağlaya telefonda çırpınıyoken benim hatun aynı anda twitter'a, instagrama eğlenirken fotosunu koymakla meşguldu.

2 hafta sonra bi başkasıyla bizim de oturduğumuz kafede el ele otururken yakaladım.

işte o an anladım. bu dıbına kodumun cinsi ki genelleyecem kimse kusura bakmasın.. o kadar nankör ki.. o kadar duygusuz ki bunlar.. öyle ağlayıp, sızlayıp duygusal tavırlarına aldanmayın. neden şeytan dendiğini, neden amı olanın imanı olmaz dendiğini bunda gördüm ben. öyle yavşak yavşak aşk muhabbetleri yapıyolar, içimden hagibtirin lan diyorum. yok çünkü öyle bişey. hepsi de aynı. hepsi ufak bi heyecan duyunca merve'den 'melek'e geçiyolar. bizde saf gibi yiyoruz. bu sefer farklı diyoruz. ama yannanı yiyen, yanılan biz oluyoruz.

çok uzattım, çok doluydum çünkü. arkadaş editleyip son cümle olmamış falan demiş..

olmuş kardeşim az bile olmuş.. okuduysan bu da benden size tavsiye. sadece gibmeyin. altınızda düşmanınız varmış gibi gibin. bağırta bağırta yeter kalk üstümden bırak beni artık diyene kadar, ağzından ateş çıkartana kadar gibin amk.