Panpa bu rahatsizliginin dogustan gelmesi ihtimali cok yuksek 4-5 yasina kadar konusmaman hic mi cevrendeki kimsenin tuhafina gitmemis ama yine de gec degil sesli kitap oku sanki karsinda biri varmis gibi karsilikli diyalog u bol olsun mumkunse tiyatro kitaplari olabilir hem eglenceli olur senin icin de moliere nin kitaplarini onerebilirim

bir şey soracağım bu genetik mi yoksa herkes potansiyel kekeme mi?

yani herkes küçükken travmatik bir korkma hadisesi geçirebilir herkes? sizin genetik kodunuz meyilli de mi tetikleyince mi ortaya çıkıyor yoksa tamamen rastlatısal bir şey mi panpacım?

pnp bende kekemeyim 3 yasinda kabus gormustum iyi hatirliyorum o gunden sonra kekeme oldm ama cok deil akici bi sekilde konusurum ama arada takiliyorum senin gibi pm den yaz dertleselim

Bu niye trendde amk

kardeşim mücadeleye bir şekilde devam. tüm zorluklara rağmen ilerle.
demirelin dediği gibi meseleleri mesele etmezseniz ortada mesele kalmaz.

Bende kendimi ifade edemiyorum panpa, bu daha kotu bir şey... Ifade edemediğim gibi bir de üstüne süper hızlı konuşuyorum, sonuç olarak insanlar ile özellikle stres altında çok ciddi iletişim problemleri yaşıyorum,, yani sen katilsin deseler cevap veremem konuşurum ama olayı bir türlü anlatamam. Heleki iş hayatında daha büyük sıkıntı oluyor, düşün birde iş görüşmesine falan gidiyorsun... Anlatılmaz yaşanır

Kanka benimde 6 yaşımdayken oldu hala devam ediyor. Hayatımın neredeyse her alanında önüme çıkan büyük bi engel. Bende düzeltmeye çalışıyorum.

şarkı söyleyerek konuş

Kekemelik tüm hayallerimi yakan bir alev gibi, gibip atıyor hayatımı.

Küçücük çocuk yalnız bırakılır mı o huur ananın dıbını yere indireyim geçmiş olsun panpa

panpa nasıl bi his
mesela bir kelime üzerinde çalışsan
o kelimeyi artık hep rahat bir şekilde
söyleyebilir misin yoksa
tek seferde söyleyebilsen bile bi dahakine yine kekeler misin

ya da kekeleme kelimelerle değil de cümlelerle mi alakalı

Panpa bende de var ama harfleri tekrarlamıyorum sorunum o değil yani de de de de gibi değil. Sadece bazen kelimeleri söylemekte zorlanıyorum ve kasıyorum kendimi . Lise hayatım bu şey yüzünden tak gibi geçti. Ben düzeltmeye başladım biraz sürekli konuşmaya çalışıyorum telefondan oyunlarda falan. Sırf biraz iyi hissetmek için dışarı çıkıp saçma sebeplerle insnsalrla konuşuyorum. Sende böyle yapmadıkça düzelemezsin kendi kafanda yenmen lazım. Zaten biraz devam ettirsen devamı geliyor. Önce kendini böyle bir sorunun olmadığına inandır. Pmden yaz mesajlaşırız yine

Eskiden ben de kekemeydim panpa, bilirim bunun zorluğunu. Beni de abim olacak puşt kekeme yapmıştı. Bizim evin arkasında duvarın arasında kalmış uzunca bir koridor vardı. Koridor upuzun ve kapkaranlık; bunun yanısıra içi sülükler, hamamböcekleri ve pislikle dolu. Abim olacak puşt beni bir sandalyeye oturttu; kolumu bacaklarımı bağladı sandalyeye. Sonrasında bu bahsettiğim koridora beni koydu ve ben korkudan bayılacak gibi oldum amk. Nasıl korkuyorum ama anlatamam. Neyse beni yarım saat orada tuttuktan sonra geri çıkardı ve ben kekeme olmuştum. Bunu yapma sebebi de benim ortalığın dıbına koymammış. Beş yaşındaki bir çocuk ne kadar serseri olabilir amk?

Panpa kekeme değilim ama benim de hayatım gibik bir şekilde ilerliyor.
Üzmene gerek yok kendini.

geçmiş olsun bunun için gerekli teknikler var hiç araştırmadın mı?

tedavisi var diye biliyorum panpa hala devam ediyor mu kekemeligin

oldu anlatayım biraz. Sanırım 4 yaşımdaydım veya 5 .Daha konuşmaya başlamamışım. Bizim banyo karanlık tarafta kalıyordu.Bir gün evdeyken annem banyoya girdi. Kapıyı da kapattı. Sonra ben kapının önünde korkulu bir şekilde durdum. Anne diye bağırdım.Çıkmayacak diye korktum sanırsam. Kilitli kaldı diye korktum.O gün tetiklendi sanırım kekemeliğim. Konuşamaz oldum. Hayatımı giben olay budur.