hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

çok yoğun.. 15:00 gibi yazmaya çalışacam.

reserve.

...

gözümü açmaya çalışırken çevremdeki insanların yankılanan sesleri çok uzaktaymış gibi geliyordu,
-açıyo gözlerini, ayılıyo, allahım çok şükür..
sarhoş gibiydim,
algı kanallarım tamamen kapalı
sırtüstü yatmışım, yüzüm tavana dönük,
gözlerimi tamamen açar gibi oldum,
kendime geliyordum ki öksürük tuttu,
ciğerlerim çıkacak yerinden,
sarsılıyorum,
annemin sarılıp beni sabitlemeye çalıştığını farkettim soluma dönünce,
sağa döndüğümde de takıldığı yerden düşmesin diye serumumu tutan filizi..

reserved sayfa 6

...

kaldım filizin gözlerinde,
aynı anda şefkat ve nefretle bakabilen gözlerinde,
özleminden, umutsuzluğumdan canımı vermek üzere olduğum..
uzun sürmedi bakışmamız,
kaçırdı gözlerini filiz,
o ana kadar farketmediğim kalabalığa doğru bir bakış attı,
durumdan haberdar, ayılmamla içeri girmiş cemaat nefeslerini tutmuş bizi izliyordu,
kapıya doğru döndüğümde gördüm,
bulunduğum oda şampiyonlar ligi gibiydi,
tam kadroydu arkadaşlar,
tabi tüm bu bakışmalar, benim çevreyi keşfedişim sürerken, annemi dinliyorduk ben ve odadaki herkes,
-oğlum naptın sen! canına kastın mı var?
-bu kadar içilir mi! ah sen beni öldüreceksin! allahım ben ne suç işledim
ah be anam ya, bi ağız tadıyla kendi acımı yaşasaydım?
filiz'in bakışlarını takip edip kalabalığı keşfettikten sonra filiz'e döndüm tekrar,
nasıl özlemişim,
nasıl sarılmak istiyorum,
yok o kadar ileri gitmeyeyim, gözlerine bakayım yeter,
saatlerce, günlerce,
gözümü ayırırsam, bir saniye sıkıldım dersem dünyanın en büyük şerefsiziyim..
serumu tutuyor hâlâ, bakmıyor bana ve hem benim hem odadaki herkesin bakışlarından rahatsız olduğu belli oluyor
-ne olmuş bana? dedim
serumla ilgilenen filiz kalabalığa döndü önce,
çıt çıkmayınca yardım ister, yalvarır gözlerle anneme,
ama ben cevabı filiz'den duymak istiyordum,
sorumun üstünden 5 saniye geçmişti ve filiz'e bakıyordum,
annemden de beklediği yardımı alamayınca,
bakışlarını soğutmaya çalışarak bana döndü
tüm oda nefessiz filiz'i dinledik;
-mide kanaması geçirmişsin..

...

millet dumur olmuş, bi sessizleşmiş durmuş önce,
ilker gelmiş yanıma,
başımı masadan kaldırmış, uzun uzun seslenmiş,
ufak bi iki tokat,
kolonya getirmişler sonra, boynuma yüzüme sürmüş koklatmışlar,
en ufak tepki bile vermemişim,
çok korkmuş ilker,
rahmi abi, garson falan tanıyanlar da sağolsun pervane olmuş, çok tırsmışlar,
-hastaneye kadar korkudan tir tir titredim, diyordu anlatırken,
ölü gibiymişim,
acilde mide kanaması teşhisi konmuş,
bunu duyunca ilker de ufak bi baygınlık geçirmiş,
midemi yıkayıp serumla gıda takviyesi yapıp servise almışlar..

...

-hadi ya mide kanaması mı?
başını öne eğmişti, bana bakmıyordu artık
-evet..
bir uğultu başlattı sonra kalabalıktan biri,
-geçmiş olsun adamım,
-geçmiş olsun,
-geçmiş olsun daylami..
yüzümü bile çeviremedim filiz'den sağolun derken,
filiz artık rahatsızlığından nereye bakacağını bilemez haldeydi,
niye kaçırırsın gözlerini ki!
bana bak, nolur bana bak!
moğollar'ın konserinde bana teşekkür ederken baktığın gibi ,
birinci yıldönümümüzde aldığım kolyeyi takarken sevinçten ağlayıp baktığın gibi,
ilk "seni seviyorum" dediğimde elmas gibi parıldayan gözlerle baktığın gibi bak,
haketmiyorum biliyorum ama acizliğime, hastalığıma, ölüyor olmama istinaden bir kerecik bak,
-gidelim biz artık! derken bile anneme bakıyordu,
son kez baktı orda,
-geçmiş olsun dedi ve yine kaçırdı bakışlarını,
kapıya doğru yürümeye başladı,
sonra bir uğultu koptu yine kalabalıktan,
-aa evet gidelim hadi, dinlensin,
sırayla gelip omuzuma dokundular,
geçmiş olsun dediler gitmeden son bi kez,
ben o sırada kapıdan çıkmakta olan filiz'e bakıyordum,
kanayanın midem değil kalbim olduğu görüyor olmalıydı herkes..

Anlat panpa , iyi gidiyor

...

anneyle başbaşa kalmıştık,
-ah oğlum ah, neler yaptın sen böyle!
-ne zaman çıkaracaklarmış beni?
-24 saat müşahede altında tutacaklar, allah korusun kötüleşmezsen yarın sabah taburcu ederler,
hasgibti ya, 24 saat bu yatakta mıyım ben şimdi?
-baba nerde?
-burdaydı, bişeyler almaya gitti sana, işyerine de uğrayacaktı, birazdan burda olur,
-telefonum, telefonum nerde?
yanında duran taburenin üstündeki çantasına uzandı,
içinden telefonumu çıkarıp uzattı,
kapalıydı, uzun süre açma tuşuna bastım tepki yok,
hasgibtir yaaa çok lazım telefon,
-anne bana şarj cihazı lazım ya..

dinliyoruz panpacım

...

-nerden bulayım oğlum ben şarj cihazı?
-telefonunu ver anne.
rehberden babamı buldum,
-alo baba!
-ha iyiyim iyiyim, evet geldim kendime,
-ya tamam baba, gelince söylenirsin sen de, şarj cihazı lazım bana..
bütün gece başımda beklemiş babam gözümün açık olduğunu görünce odadan girer girmez ağlamaya başladı,
uzun uzun sarıldı bana,
aynı anda babamla birlikte gelen duygu ve ahu da bana sarılmış ağlıyolardı,
odadaki herkes ağlıyordu,
-noldu oğlum sana!
-iyiyim baba, vallahi bak, biraz fazla kaçırmışım..
annem fırsat kolluyor tabii;
-aah ah, sen böyle bi çocuk değildin, bilmem ki kime çektin!
-baba şarj cihazını aldın mı?
sorumla beraber nihayet biraz normale döndük,
en az 10 yıllık, memurlarınkine benzer çantasına elini atarken söyleniyordu,
-aldım, bir sürü şey aldım da müsaade etmediler ki, hepsini girişte bıraktım,
bırak şimdi herşeyi baba, şu aleti ver,
çıkardı nihayet,
bi çırpıda çıkardım üzerindeki naylonu,
yatağımın arkasındaki prize taktım hemen,
açtım telefonu,
mesaj bölümüne girdim,
-sevginden öyle şımarmışım ki, ruhuma bu kadar iyi geldiğinin farkında bile olamamışım. teşekkür ederim.
defalarca okudum, olur mu olmaz mı, annem başımda , kızların gözü bende,
kafamı toparlayamıyorum,
silip silip hep aynı şeyi yazdım,
mesajı yazdıktan 5 dakika sonra gönderdim filiz'e..

fırsatım olursa akşam, olmazsa yarın görüşmek üzere..

yaz panpa yaz..
ama merak uyandırması açısından filizin hayatında olduğunu söylemen gerek bak kelebek nasıl ebemize atlıyor ne zamandır ,sen de aynısını yap.

ulan daylami, ne züt bir adamsın sen.

lan tekrar söylüyorum filizle beraber değilsen gibtim belanı

@daylami akşam yazma lan ben okuyamiycam bu ipneler de okumasin

vay amk. buna da ayraç.

ayraç ayraç ayraç yeter aq ya bitmedi gitti

yaz panpa ya fıtık ettik bizi. kelebek 2

rezervullah