hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

akşamları yazamıyor oluşumu ise hikayenin sonunda anlayacaksınız..
birazdan başlıyorum..
Eee panpa ozaman hatunlardan biriyle berabersin , keşke bunu söylemeseydin. neyse bakalım umarım belki sürpriz çıkar.. kaç güne bitirmeyi planlıyorsun

beyler bence adam filize kendini affettirdi akşam yengeden dolayı yazamıyo. öyle değilse gibtim belanı

...

-oğlum bu ne hal, tatile mi çıktın komando kampına mı gittin?
-durumlar biraz sıkıntılı Erhan abi,
-ne oldu, kötü bişey mi var?
-filiz’le, bitti de abi,
-hay Allah ya, barışırsınız ama be oğlum niye dert ediyon bu kadar, ne oldu ki?
Ananın amı oldu Erhan abi, çatlıyo başım zaten, tatilimi gibme çabasındasın zaten bari saygılı ol biraz ya!
-uzun hikaye abi ya,
-neyse şu ihaleye dosyasını hazırlarken bişeyciğin..
-ben bulunamayacam bu süreçte abi,
-nasıl yani, neden ki?
Ananın amından mütevellit.. halimi görmüyon mu pekekent, yürüyen cenazeyim, bana hâlâ ihale diyo bişeyler diyo,
-yok abi ben çalışamayacam,
-Yusuf bey le de konuşayım da, ücretsiz izin alacam ya da ayrılacam,
-iyice düşündün mü bu kararını?
Salak bu herif, gerizekâlı yemin ediyorum!
-düşündüm abi, ben bi Yusuf bey’e de anlatayım durumu,
-gelmedi diye biliyorum yalnız daha, arzu’ya bi sor istersen..

@518 sonuçla ilgili bişey söyleyemem, sürpriz ya da değil diye. öyle bi bilgi verirsem hikayenin burasında o kadar anlattığım şeye yazık olur. ne zaman biter hikaye bilmiyorum, hafızam ne kadar derine inebilirse o kadar gidecek.

...

yusuf amca babamın çok eski dostu,
kendimi bildim bileli hayatımdadır, sürekli görüşülür, biz gideriz onlar gelir,
babamla anlaşamayınca ben, transfer oldum Yusuf amca’nın şirketine,
iş torpil işi gibi görünüyor ama hem babamın yanında az da olsa pişmişliğim var,
kafam da basıyo, işi sahiplenmem de var, en sevdiği çalışanlardan biri olmuştum doğal olarak,
babam işi bırakmaya karar verip ben karşı saflara geçtiğimde rakip olacaktık aslında,
ama babamla öyle etik kuralları vardı ki,
dostlukları zedelenmesin diye önceden konuşur tartışırlardı şu ihaleye sen gir bu işi ben alayım falan diye,
ben bizim şirkete geçince de bu kurallar aynen devam edecekti,
işin içine girdiğimden beri en ufak sürtüşmelerini görmemiştim,
öncesinde de hep iyiydi araları,
-oo daylami hoş geldin, yormuş tatil temposu seni,
-sağol arzu abla, evet biraz. Yusuf bey geldi mi?
-yok, bi saate kadar burada olur ama,
-tamam abla sağol…

...

Yılların Yusuf amcası Yusuf bey olmuştu haliyle,
Bakmayın şimdi rahat rahat yazdığıma gün boyu iş saatlerinde,
Akşam 8’lere 9’lara kadar çalışırdım o dönemler,
En son ben çıkardım çoğu zaman işyerinden,
Gerizekâlı mıydım? Hayır,
Yusuf amca’nın gözüne girme gibi bi niyetim asla olmadı, öyle bişey olamazdı zaten,
Potansiyel bir patron olarak hem işi tam olarak öğrenmek istiyordum,
Hem de yarım bırakmayı hiç sevmiyordum hiçbişeyi..
iş yarım kalmışsa uykumdan en az 2 saat çalıyodu,
Dönüp duruyodum,
Nasıl olacak bu iş, niye kaldı öyle, hallolması lazım falan diye,
Erken yaşta işkolikleşiyor gibiydim,
Sonraları o dengeyi kurmayı da becerdim gerçi..
Çaycı ablanın yanında geçirdim o bi saati,
Yarım paket sigarayı, dinmeyen baş ağrımla içerek,
Çaycı abladan bi de novalgin almıştım,
10 dakikada ağrıdan eser bırakmayan majezik işe yaramıyodu artık,
Beklerken yine telefonum çaldı o sıra,
Ekrana bakıyorum isim yok ama numara bi yerden çok tanıdık..

...

-efendim?
-merhaba,
-merhaba?
-özge ben,
Numaranın nereden aklıma geldiği “özge ben” lafıyla çıktı ortaya,
Hiçbişey demeden kapattım yüzüne telefonu,
Fiziksel ve mental olarak normal bir durumda olsam,
Çaycı teyzenin yanında bile olsam ana avrat düz giderdim,
Ama ona bile gücüm yoktu,
Hemen bi daha aradı,
Meşgule verdim, sonra bi daha aradı,
Sesini kıstım telefonun, cebime koydum,
Çaycı ablanın o hiçbir zaman beceremediği çayı eşliğinde sigara içmeye devam ettim,
Gaz odası gibi yapmıştım kadıncağızın odasını, ağzını açıp gık demedi garibim,
Arzu abla geldi bir süre sonra, çay ocağının kapısında yüzünü içerdeki sahneye ekşiterek bana bakıyordu;
-geldi Yusuf bey..

devam reyiz, takipteyiz...

...

-vay daylami, hoş geldin,
-hoşbulduk Yusuf amca,
Odada başbaşaydık, bahsedeceğim şey de “bey” yerine “amca” demeyi gerektiriyordu,
-nasıl geçti tatil, biraz erken döndürdük seni ama, şu dosyayı teslim edelim git hemen istiyosan bi daha,
-ya Yusuf amca bunu nasıl anlatacam onu düşünüyorum ama bulamadım bi türlü,
-hayrola, neyi?
-yusuf amca ben devam edemeyecem, yani çalışacak durumda değilim,
-söylemedim ama yüzünden belli, çok mu kötü bişey?
-filiz Yusuf amca, ayrıldık biz, kötü ayrıldık, fizyolojik ve pgibolojik olarak bitik durumdayım,
-yani hesaplamaları ben yaparsam kesin yanlış bişeyler çıkar, işten asla kaçmam biliyosun ama hem iyi değilim hem zararım dokunmasın,
-oktay layıkıyla yapar bu işi, yardıma ihtiyacı olduğu her zaman da arar sorar bana,
-siz neyi uygun görürseniz o yolu seçeyim amca, ücretsiz izin, ya da istifa?
-hadi bırak şimdi sen bu boş lafları, git şu kafanı zihnini güzel boşalt, filiz kızımın da al kalbini, biz düğün bekliyoruz oynayalım diye sen neden bahsediyosun. yarım maaşın yatacak döneceğin zamana kadar, hallet şu işi gel.
işte anlayış, işte insanlık budur, şu konuşmayı, o kendini bi tak sanan erhan’a dinletmek isterdim,
Neyse,
Elini öptüm çıktım odasından,
Aşağı inerken telefonumu çıkardım cebimden,
3 cevapsız çağrı, 1 mesaj..

...

“hâlâ ihtiyacın yok mu bana? Yüzün sanki öyle diyordu da”
Yüzüm öyle mi diyordu?
Ne ara nasıl öyle diyordu?
ulan benim sana nasıl niye ihtiyacım olsun allahın kevaşesi?
uLan yine içip içip bu sefer özge’yle mi yattım acaba?
Hem numaramı nerden buldu?
ulan mehmet abi, eğer yine sensen sen nasıl bir armutmuşsun!
Yoksa o rüya, yarısı rüya da yarısı gerçek miydi?
Ciddi ciddi düşündüm bunları,
Çünkü artık ayık yattığım gece olmuyor gibiydi,
Çoğu sabah kalktığımda yatağıma nasıl geldiğimi bile hatırlamıyordum,
En mantıklı açıklaması beni bi yerlerde görmüş olma ihtimaliydi,
Bitik halimden cesaret almış heralde,
Cevap yazmadım mesajına,
Sesini açtım telefonun,
Cebime koydum, arabaya bindim, mesaj sesi geldi,
“ben öyle sanmışım demek. Eğer istersen, buralardayım”
Sildim mesajı, tekrar cebime koydum telefonu..

kendime ayirac @126 dayim

...

o döneme kadar 1 paket olan günlük sigara tüketimim 3 pakete çıkmıştı,
yandaş bulabilirsem dışarda, bulamazsam yine dışarda yalnız ya da evde içiyordum hemen her akşam,
sırf ölmeyeyim diye ya da ilaç içeceksem midem delinmesin diye bişeyler yiyordum,
güne genelde kusarak başlıyordum,
yüzümü yıkarken ya da traş olurken verdiğim kiloları hergün biraz daha belirginleşen elmacık kemiklerimde görebiliyordum,
patlama noktasına gelene kadar çıkmıyordum evden,
akşamları havasızlıktan havale geçirmek üzereyken atıyordum kendimi dışarı,
şiir yazmaya çalışıyordum, beceremiyordum, ağlayarak yırtıp atıyordum kağıtları,
filiz'den de aslı aracılığıyla haberler geliyordu,
durumda, bana bakışında en ufak bir değişiklik yoktu,
son görüşmelerinde, gittiğimden, ellerimle çiçek zütürdüğümden bahsetmemiş bile aslı ya..

...

günler, birbirinin tümüyle tekrarı gibi sürüp gidiyordu,
işten ayrılışımın üzerinden 2-3 gün geçmişti,
şanslı günlerimden biriydi o gün
ilker'in de bişeye bozulmuş kafası,
yalnız içmeyecektim o gece,
gittik bizim mini meyhaneye,
alkolle sigara daha bir tatlı gittiğinden,
daha ilk 35 liğimiz bitmeden 4. paketi açmıştım bile,
işte o anda oldu ne olduysa,
önce bi baş dönmesi başladı,
sağ elimin baş ve işaret parmaklarıyla gözlerimi ovuşturdum,
gözümü açtığımda önce bulanıklaşmaya başladı herşey,
birden ilker yok oldu karşımda,
sonra meyhane kayboldu,
sonra geri geldi, bir daha gitti,
başımın dönüşünü ve kalbimin yerinden çıkacakmış gibi atışını hissediyodum,
ölüyorum lan!
-ilkeeer diye bağırdığımı hatırlıyorum,
kafam masanın üzerine düşmüş..

biraz ara..

ayırdık

bekleriz panpa

reserved

@531 arıyorum niye açmıyosun?

@jokeradam koskoca adamsın çoluk çocuğun var utanmıyo musun böyle salak espriler yapmaya lan

rizörvıd.