hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

özet geclan dalyannan usendım aq

özet geç bin

@11 ama arkadaslar iyidir (rezervd)

http://youtu.be/pmwjvbikc3e

Anasını gibtiğim gri ekran hatası dıbını yurdunu gibeyim

...

genişce bir odaya aldılar bizi,
üç tane polis var,
biri tam odanın girişinde karşıda,
diğerleri de yan duvarlarda karşılıklı masalarda,
karşıdaki masadaki taşaklı olmalıydı,
yaklaştıkça omuzundaki tek yıldızı farkettik,
komiser yardımcısı,
bu geceki nöbetçi komiser olmalı.
gencecik bişey, benden en az 2-3 yaş küçük,
biz içeri girerken bilgisayarda oyun oynuyodu,
-lan geçilmiyo bu bölüm dıbına koyim
lan zanlı da olsak vatandaşız yani,
yok,
hiç istifini bozmadı,
büyük bi zevkle oynamaya devam etti,
-hay dıbına koyim, olmuyo.
girişte sağdaki masaya oturttu üçümüzü bizi getiren polis,
memur bişeyler yazıyodu bilgisayarda,
-burun kıran sen misin diye bana sordu direk,
hasgibtir burun gitmiş de,
alnımda mı yazıyo nerden anladı dedim bu adam!
bi kağıt uzattı önce bana
-al ifaden bu, imzala..

(bkz: http://fizy.com/#s/20jsuy)

bu şarkı sana gelsin adamım

@276 todon message box ına bak
beyler biraz mola..

burda kaldık

imzalama lan züt

reserved hadi merak ettik yaz işte

aylar sonra şuku verip hikayeye deam etmemi sağlayan bine teşekkürü bir borç bilirim

...

benden sonra da birer tane volkan'la bine uzattı birer kağıt,
lan diyorum nasıl ifadem, daha anlatmadım ki ben hiçbişey!
gözgezdirdim şöyle bi,
gereksiz tüm detaylar yazılmış,
sokak adı, kapı numarası,
nerdeyse "95 model, spoilerli, sisfarlı doğan slx'in önünde vuku buldu" diye yazacaklarmış olay için,
fiili şiddet uyguladığım yazıyordu kağıtta,
imzalamadan sordum,
-nolacak bunu imzalayınca diye
-burnunu kırdığın adam şikayetçi olursa, 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezasıyla cezalandırılacaksın,
hasgibtir..
nasıl iş lan bu, altı üstü bi kafa attım, adam öldüren 5 yılda çıkmıyo muydu içerden bu ülkede?
-ya imzalamazsam?
-döner, dolaşır, yine imzalarsın..
tonlayarak söylemişti bazı yerlerini bu cümlenin,
gibeeee gibee imzalayacaksın gibi.
imzaladım,
volkan kısık sesiyle devreye girdi
-biz imzalarsak?
-karşı taraf şikayetçi olursa mahkemede tanık sıfatıyla ifadenize başvurulur, siz ifadelerinizi imzalayıp gidebilirsiniz.
e ben, ben gidemez miyim? diye soran gözlerle baktım polise,
anladı, ya da soracağımı tahmin etti,
-sen biraz daha misafirimizsin..

reserved

...

imzalar atıldı, flaşlar patlıyor, birazdan stada çıkacaz taraftarla buluşm...
iyi dedik, beklemeye başladık,
bizim evrakları aldı bi dosyanın içine koydu memur,
içeriye seslendi
içerden başka bir memur geldi,
-şu iki arkadaş çıkabilir, diğer arkadaş misafirimiz.
hasgibtiiiir
bu sefer daha uzun çekmiştim, belki de hayatımın en uzunu,
hasgibtir kere hasgibtiiiiir,
ben işin o kısmını hiç düşünmemiştim,
demin bana misafirimizsin derken, birazdan bir demlik çay eşliğinde ifademizi alan memurun karısının gönderdiği poğaçaları hep beraber yiyecez sanıyorum karakoldakilerle,
ayaklandık,
-oh dıbına koyim nihayet geçtim dedi komiser yardımcısı,
kimbilir hangi dandik flash oyununu oynuyo internetten,
yarım saattir oradayız bi bölümü anca geçti armut!
çıkışa doğru yürümeye başladık, lan memur yanlış mı anladı acaba beni de mi salacaklar diye salakça bir umut belirdi bende,
umut fakirin ekmeği,
deminki bekleme salonunun girişine geldiğimizde siz çıkın diye kapıyı işaret etti memur,
bana sağolsun nezarethaneye kadar eşlik etti..

13:00'a kadar "hava bugün çok güzel, çıkıp bir tur atalım" molası..

içerden mi yazıyon la panpa ?

güzel hikayeymiş 13:00 te devam et !

hiç demiyon "bugün cuma, namaz molası" diye.. varsa yoksa keyfin amk...

...

nezaretin kapısını açarken memur, benim gözlerim doldu,
şöyle bi yutkundum,
lan şu düştüğüm hale bak!
nezareti gibtiret benim karakolda ne işim olur!
-ne kadar kalırım burada? dedim,
-adamın tedavisinden sonra alınacak ifadesine bağlı,
yani herif beyin kanaması geçirse,
ameliyata alsalar,
sonra yoğun bakımda kalsa falan,
bildiğin bi hafta bu gibindirik yerdeyim,
içimi mi okuyor ne anlamadım,
ben tam bunları düşünürken memur sessizliği bozdu;
-en fazla yarın sabaha kadar çıkarsın,
zerre rahatlamadım,
içerde benden başka kimsenin olmaması da rahatlatmadı beni,
yarın sabah çıkardık da puşt şikayetçi olursa işin ucu hapise kadar gidiyormuş dıbına koyayım..

...

romanlarda tasvir edilen ya da filmlerde gösterilen kadar kötü bi yer değildi nezaret,
belki de bizim karakola has bişeydi, bilmiyorum,
övgü için söylemiyorum, demin ifademi imzaladığım odadan buraya kadar gelirken kafamda tasarladığım nezaret portresiyle alakasız bir yerdeydim,
duvarları boyalı,
yatağın üzerindeki çarşaf yeni falan,
memur üzerime kapıyı örterken duvarın dibindeki yatağın üzerine gidip oturdum,
-aç mısın? dedi kapıyı üzerime kilitlerken,
-yok abi, ama zahmet olmayacaksa su isteyebilir miyim?
tamam anlamında başını salladı,
gitti,
nezaretin tavanında, 5 yaşına kadar yaşadığımız evdekine benzer bir karpuz vardı ama içindeki ampul yanmıyordu,
koridordan gelen ışık aydınlatmaya çalışıyordu sadece çevremi,
fazlasıyla melankolik bir atmosfer!
bi kaç dakika içinde beni içeri tıkan adam geri geldi,
elinde içi dolu plastik bir sürahi ve bir su bardağıyla,
demir parmaklığın ayak hizasında ustaca(!) düşünülüp yapılmış aralıktan uzattı,
daha pratik bir yoldu, kapıyı aç kapat uzun olacaktı memur için ama,
bana, guantanamo'daymışım hissi vermişti bu sahne, birazdan gardiyanlar gelip ağzımı yüzümü dağıtacaklardı!!

...

cep telefonumu, cüzdanımı, kemerimi, sigaramı her taku almışlardı bu arada,
o anda sigara içmek için zütümü verebilirdim,
memur sürahiyi bırakıp gittikten ve o sessizlik ve loşlukla 10 dakika geçirdikten sonra iyice sıyırma moduna girdim,
ölsem ruhu duymayacaktı kimsenin,
gerçi ölmeyeyim diye kemerime kadar almışlardı,
yarım saat öyle geçti, saat gece 1 i geçmiş olmalıydı,
lan insan bi saat koyar şuraya!
hafiften uykum da gelmeye başladı ama ortam uyunacak gibi değil,
yatak rahat, çarşaf temiz ama çocuklar gibi korkuyorum,
ıssız izbe bi yer dıbına koyayım, ilk defa düşmüşüm lan bir de nasıl uyuyayım,
uzanayım bari dedim, belki gelir uykum,
yok, ne mümkün,
10 dakika, yüzüm parmaklıklara dönük, gözüm ziyaretçi bekler şekilde uzandım öyle,
koridordan komiser yardımcısının benim oraya doğru yürüdüğünü gördüm,
ayaklandım..