hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

reserve

...

yanında, benim volkan gibi sürekli takıldıkları eleman vardı,
o herifi çözememiştim,
mesleği gereği suat sürekli takım elbiseliydi,
yanındaki eleman garip garip tişörtler giyiyodu,
karşısındaki elemana bişeyler anlatıyodu masalarına yaklaştığımızda,
yüzüme, en sert ifadeyi yerleştirdim,
volkan a bir adım gerimde bekle hareketi yaptım,
tüm cesaretimi topladım,
45 derece masalarına eğilerek suat'a doğru
-dışarda konuşalım biraz, dedim.
-hayırdır aslan, ne konuşacan dedi
yanındaki lavuk bastı kahkahayı,
benim kulaktan alevler çıkmış,
cafe nin perdeleri falan yandı o alevlerden,
itfaiye falan geldi sonra söndürm..
koluna yapıştım,
-dışarda! dedim
kolunu silkeledi,
elimi kurtardı,
ayağa kalktı,
ayağa kalkınca aramızdaki boy farkı deminki lehte durumumu aleyhe çevirdi,
-yürü lan, dedi..

...

yaptığım şeyin hiçbir mantığı yoktu aslında,
herifin yaş itibariyle büyüklüğü yanında bir de fiziksel büyüklüğü vardı,
yani kafa tutmak çok da mantıklı bişey değildi aslında,
ama bir yola girmiştik artık, yol tek yöndü, u dönüşü de yasaktı.
benle suat önde volkanla eleman arkada çıktık dışarı,
cafe nin yola bakmayan arka tarafına geçtik,
-ayıp değil mi yaptığın! dedim
aramızdaki mesafeyi 1 metreden yarım metreye indirerek
-neymiş o ayıp? dedi
-hande ye yaptıkların!
-offff, ulan onun çocuklukları bitti bi de seninle mi uğraşacam dedi,
nevrimin dönüş anıydı,
-ne diyon lan sen diye atıldım,
yumruk yapıp kaldırdığım elimi yakaladı, göğsümden itti, kıçımın üstüne düştüm,
ayağa kalktım, -lan dıbına koduum son kelimelerim oldu,
yediğim yumrukla yere yığıldım,
çektiğim acıyı hesapladım, bir daha ayağa kalkmanın hiçbir mantığı yoktu..

mecburi mola..

aha @suat gibti beyler dağılabilirsiniz

anan yanımda olmaz ki bu kadarki .mk

...

o olaydan sonra, aynı sene içinde bir kaç defa uzaktan gördüm suat ı,
benim boy ve endamda o sene içinde pek bir değişiklik olmadığı için yediğim dayağın öcünü almaya çalışmak ahmaklık olurdu,
sonra kayboldu ortalıktan bu,
iş için, başka bişey için falan bi yerlere gitti galiba,
hande'yi de aramadı zaten bi daha allahtan,
hande de bir süre sonra fikret'le çıkmaya başlayıp atlattı bu travmayı,
lan yediğimiz dayak yanımıza kâr kaldı diyodum,
hande yi çok sık gördüğümden o günü, yediğim dayağı hatırlıyodum,
asla kin tutmamış olan ben, suat'a öyle bileniyordum ki,
yıllar geçip koşullar değişmeye başladığında hırsım daha da artıyordu,
öyle sürekli aklımda olan bişey değildi,
yani yemeden içmeden kesilip şu "suat ı bulsam da.." düşüncelerim yoktu,
ara sıra aklıma geliyordu ama yoktu pekekent,
bir daha görememiştim onu,
ta ki o geceye kadar!

...

sırtı dönük, önündeki masada hızlı hızlı rakı içenin ben olduğumu anlamamıştı,
volkan'ın gelişini de farketmemişti ya da tanıyamamıştı,
benle göz göze geldiğinde duraksadı,
dayağı yediğim günün üzerinden yıllar geçmişti,
fiziksel gelişimini tamamlamıştım!
ayıptır söylemesi body building'e de merak salmıştım o ara, eşgalim de biraz değişmişti!
yüzündeki şaşkınlığı okudum,
bakışlarımdaki "şimdi gibtim seni" ifadesini anlamış olmalı!
önüme döndüm,
volkan bardağı masaya indirmiş ama ağzını kapatmamıştı, gözü bendeydi,
-ben demezmiydim sana, gün ola devran döne diye, işte allah gönderdi suat ı kollarımıza,
yanında başka bir lavuk vardı bu sefer,
yine semtten bildiğim biri,
babası müteahhit, zengin bini,
gördüğüm heryerde her ortama hakim, özgüveni tavanda bi tip,
-ben bu gece bu suat'ın anasını gibecem dedim,
sinirimi nasıl boşaltacam diye dertleniyodum,
arka masamda oturuyodu sorumun cevabı..

up up up

hadi hocam kitap gibi üç gündür bitiremedin

...

rakı daha bir yağ gibi kaymaya başladı boğazımdan,
bi uyarı daha aldım volkan'dan,
-yavaş lan, bu hızla gidersen elini bile gibemezsin bu gece,
doğru diyordu,
3. kadeh bitmek üzereydi,
sınırım 4'dü,
4. kadehten sonra amı zütü kaybedip kardeşime falan kayabiliyordum!
şişeye baktım daha yarısından çoğu duruyordu,
-tamam, yavaşlıyoruz, arkamızdaki yavşaklar burdan çıkana kadar burdayız!
saat 10'a geliyordu bu lafı ettiğimde,
-en fazla 2 saat var aksiyona dedim,
garsonu çağırdım,
daha çok dikkat çekme amaçlı
-biraz ilgilenin be kardeşim, değiştirin şu masadaki mezeleri diye arkamdaki masanın çok rahat duyabileceği bir tonda bağırdım,
-bugün keyfim yerinde, bozmayın keyfimi!!

dinliyoruz panpa devam et

...

volkan'la muhabbeti falan kesmiş olaya kilitlenmiştik,
dakika başı yaptığım gibi saatime baktım, 23:24.
yarım saat sonra mekân kapanıyor,
gibe gibe kalkacaklar,
derken dirseklerini masaya dayamış volkan birden geriye doğru gerilip omuzlarını dikleştirdi
-aha.
beklediğim an gelmişti,
hemen arkama döndüm,
adisyonu alıp kasaya doğru yöneldiler,
bize hiç bakmıyorlardı,
masayı olduğu gibi bırakıp kalktık bizde,
hesaplarını suat ödemişti, para üstü bekliyordu, zengin bini de dışarı çıkmış bekliyordu,
kasada arkasına geçtim, sıra bekliyorum!
-vay vay vay, suat beyler de burdaymış dedim,
-yine mi sen lan dedi,
sesi o yıllar önce cafe den dışarı çıktığımız anda sarfettiği -yürü lan kadar kararlı değildi,
bazı şeyler dengelenmişti artık, suat da temkinli olsa iyi olurdu!
ben capua şampiyonu gibiydim,
karşımda, benimle dövüşmemiş, resmen taşak geçmiş, bir yumrukta yere sermiş biri vardı,
ama öyle bir özgüvenim vardı ki o anda, yanındaki bin karışsa kavgaya volkan'a bekle, karışma sen izle diyecektim.
bizim adisyon da 42 tl yazıyordu,
50 tl yi bıraktım, para üstünü beklemeden attım kendimi dışarı,
suat'ı kaçıramazdım..

yine kötü yerde denk geldi ama inanın bilerek yapılmış bişey değil,
artık çıkmam gerekiyor,
yarın görüşürüz.

hay dıbına koyim ya

senin ta dıbına koyum

oha kardeşin mi aşık oldu sana yuh

senide filizinide handenide ananıda gibim

ayraç amk, ayraç...

reserved