bilirsiniz hayat kısa. yaş 20'lerdeyken bir çok şey ertelenir, daha uzun bir süre vardır, mücadeleye atladıktan sonra bir bakarsın yıllar geçip gitmiş, yaş olmuş 49, 59.

bu duruma düşmeyen insan sayısı yok denecek kadar azdır. 50 yaşının üstünde kime sorsanız 20'li, 30'u yaşlara dönme şansı olsa yapacağı çok şey vardır ama yıllar anlamadan geçmiştir.

işte bu pgibolojiye girmiş paralı abilerin imdadına yetişiyorum. zamanımı onların kontrolüne bırakıyorum. kendilerini benim yerime koyuyorlar ve ne yapmamı isterlerse onların yerine ben yapıyorum. hukuki limitleri göz önünde bulundurmak kaydıyla etim de kemiğim de onların oluyor; ben onlar oluyorum. role playin ötesinde gerçek bir hayat oyunu oynuyorlar ve böylelikle hiçbir şey içlerinde kalmıyor. git şu işe gir, şurada yaşa, şu karıya yanaş, yatırımı şuraya yap, şunu yap, bunu yap vs. vs. göğsüme kamera bile monte ettirebilirler hatta.

elbette bunun bedeli az olmayacak. 10 sene böyle yaşasam kalan hayatım garanti olacak.