rezerveddd

yaz lan artık

Ayraç 770

edebiyat okuyup, roman yazabilecek kıvama geldikten sonra "klagib Türk dizileri konuları" (her gün oynayan diziler) gibi bir taktan hikaye bularak inci Trendini meşgul edip kendini ispatlamaya çalışan edebiyat mezunu bir üniversiteli hikayesi..
Her paragrafı buram buram mübalağa kokuyor...

773 okul numaram amk REZ

REZzan kiraz 39

rezzzzzzz

AbdulREZZak

rezervatullah

Rezzz 39

dıbınakoyim yaz artık

Bak devam etmezsen iyi olmaz hayatta her şeyim yarım kaldı zaten

-ayraç-

rezzzźzzzzzzzzzzzzzz

Birader hadi taş taş mı geçiyon bizimle buralara biz getirdik seni indirmesini biliriz iki elin kanda olsa yazacaksın

beyler Tanju heralde bunu bulup gibe gibe öldürdü, sonra böbreklerini ve kara ciğerini alıp organ mafyasına sattı ve paranın dıbına koydu...

Marinaya inmiştik. Tribe az çok alışmış, gördüklerim karşısında eskisi kadar heyecanlanmamaya başlamıştım. Dizginleyemediğim tek isteğim gezmekti artık. Eren neredeyse yirmi dakikadır telefonuyla uğraşıyor, arada bir bana “ne görüyorsun lan şurada” diye sorular soruyordu. Galiba yaşadığım kafayı inceliyor, birilerine anlatmaya çalışıyordu. Ya yannan mı vardı da getirmiştim bu müptezeli yanımda. Şimdi herşey iyiydi, hoştu da, en fazla bir saat sonra başlayacaktı, “Ee nerden buldun, kimden buldun?” muhabbetine. Amaaan... Karşımda kırmızı bir deniz ve gittikçe yassılaşan adalar varken bunları düşünecek değildim. gibtir et, zamanı gelince hallederdim. O değil de, ben Seda’yla görüşmeliydim. Bu maddenin onda ne işi vardı? Tanju’yla neden beraberdi? Neden ilk atağımda kendini bana teslim etmiş, ancak çıkarken bir telefon numarası bile vermemişti? istediği her erkeği iki cümlesiyle ayartabilecek bu kadın, neden beni kullanmıştı arzusunu dindirmek için? O kadar çok soru vardı ki, üstlerine düşünürken bile yeni sorular doğuyordu aklımda. Çakım neredeydi? Tanju neden dün gece taksiyle değil de, minibüsle gitmeyi tercih etmişti Kadıköy’e? Yok... Çıkamıyordum işin içinden. Eren’e anlatmak istedim olayları.

Saife 39 rezzan kiraz

Kısaca özetledim ancak ne bir “ee?” ne de bir “sonra?” demişti. Gözlerinden “Kafası zaten terör, fantezi kuruyor dıbına kodumun oğlu.” diye düşündüğü belli oluyor, buna rağmen kendimi, anlatmak zorunda hissediyordum. Moruk sessiz kalsa bile fazla bozulmaz, bir sigara yakar kafamı yaşamaya devam ederdim. “gibtir git ya.” Deyiverdi.
Ne demek dedim ya “gibtir git”? Şu hayatta ilk defa sıradanlıktan uzak bir olay yaşıyor, yamulup bükülen görüntülerin içinde ilk defa kendimi özel hissediyordum. Bunu kanıtlamak zorundaydım, ama nasıl? “Ara lan Samet’i, alsın arabayı gelsin. Sende kimden çözeceksen çöz parayı, kanala gidiyoruz. He ben bilmem satıcı mıydı, içici mi. Ama zütüreceğim seni.” Eren gözlerimin içinde bir ciddiyet parıltısı arıyordu. Ne yapmaya çalıştığımı benim kadar, o da anlamamış, “iyi mi lan acaba bu? Uğraştırmasın bizi durduk yerde.” dermiş gibi bekliyordu. “Hadisene lan!” dedim. Ne olacaktı zaten dıbına koyim, üç tane delikanlı gidiyorduk adamın mekanına. Sevgilisine kaydığımı öğrense bile çekip vurabilecek hali yoktu. Seda’yla görüşüp ne kullandığımı, bunu nerden bulduğunu soracak, telefon numarasını isteyip defolup gidecektim. Oldu dıbına koyim, hazır görmüşken iki posta daha atıverseydim bari. “Bir şekilde hallederiz yaa” deyip dürttüm Eren’i. “Aradın mı? Hadi hadi olaylar karışık zaten. Fikrimi değiştirmeden halledelim şu işi.”

rezervasyon