mesaj hepinizinde tahmin ettiği üzere Yağmur'dan gelmişti. konuşma şu şekildeydi
Yağmur:Napıyosun
Ben:Film izliyorum sen napıyosun
Yağmur:Oturuyorum öyle sen mesaj atmayınca ben atayım dedim *
Ben:Rahatsız etmiyim diye atmak istememiştim
Yağmur:Yok canım ne rahatsızlığı rahatsız olacağımı düşünsem numaramı vermezdim
Burdan onunda mesaj beklediğini yada heyecanlı olduğunu anlayabiliyodum. Sohbetimiz gece geç saatlere kadar devam etti. Durmadan sohbet ediyorduk. Kaç yüz yada kaç bin mesaj oldu bilmiyorum ama ilk mesajlaşmamızdan itibaren mesajlaşıyoduk ve mal gibi sırıtıyordum. Bugün olmazdı belki ama başka bi güne buluşma ayarlamaya çalışmalıydım. Gece vedalaşıp uyuduk. Okula vardığımda Ekinle göz göze geldim. Bana tarif edilemez bi öfkeyle ve nefretle bakıyordu aslında belalı bir tip sayılabilirdi ama umrumda değildi. Umursamadan yerime geçtim. Sabah okulda yanına gittim ufak tefek sohbetler ediyorduk. Artık emindim Yağmur'a karşı boş olmadığıma. Okul çıkışından bir kaç saat sonra yakınlarda bir kafede buluşacağımıza dair sözleşmiştik. Yağmur'la okuldan çıktık. Aras tek başına gitmişti. Onada pek birşey anlatmamıştım ama anlamıştı sanırım olayları. Bi ara onunlada konuşup arayı çok açmamayı aklıma kazıdım. Yağmur'u evine bıraktıktan sonra ters muhitteki evime doğru yürümeye başladım Eve gidip hazırlanmam gerekiyordu. yolda yürürken çoğu zaman kafam yerde olurdu. Olabildiğince başkalarıyla göz teması kurmamaya çalışırdım. Yine kafam yerde bi şekilde yürürken. Yağmur'u bıraktığım için vakit kaybetmiştim ve arayı kapatıp hızlıca eve gitmek için kısa kesmek amacıyla tenha olan ara sokaklara girdim. Adımın seslenilmesiyle kafamı kaldırıp karşıya baktım. Ekin ve etrafında dolaşan kuyrukları bi kaçının ellerinde sopalarla karşıma dizilmiş bin gülümsemesiyle gülüyordu. Dayak yiyeceğim kesindi. Kaçmayacaktım. Üstüme yürümeye başladılar. Sanırım tek tek geleceklerdi çünkü aralarında mesafe vardı gelenlerin. Öndeki iki kişiden birisinde sopa vardı birisinde yoktu. ikişer ikişerdi demek? Öyle olsun bakalım. Hemen pozisyonumu aldım ve bacaklarımı, vucudumla ritmik ve seri şekilde hareket ettirmeye başladım. Olası bi yumrukta veya darbede daha rahat kurtulabilecektim. Önce sopalı olanı engellemeyi düşünüyordum. Yumruğa dayanabilirdim ama sopaya tabikide yumruk kadar dayanamazdım. Sopalı olan genişten alarak sopayı savurdu. Ani bi refleksle geri çekilip toparlanmasına fırsat vermeden bir low kick attım. Kazandığım zamandan istifade ederek yanındaki elemana döndüm ve çenesine attığım yumrukla yeri boylaması bir oldu.
Sopalıya döndüm. bi vuruş daha yaptı. O sırada arkasından birisi hareketlendi. Sopalı olanın darbesini tekrar savuşturdum ve aparkat+kroşe kombosunu yaparak onuda yerde bıraktım.
Ekin ve yanındaki 3 adam kalmıştı. birisi ben ilk adamı devirdikten sonra harekete geçmeye başlamıştı diğeride arkasındaydı. Temkinli davranıyordu. Sanırım eğitimliydi. Arkasından gelen sopalı elemanda yanındaydı. Önden elinde birşey olmayan eleman geldi. yumruğundan elimi koyarak kurtuldum. Elini elimle havada sabitlemişken açıkta olan yüzünde burnunu hedef alıp vurmuştum ki sopalı olandan sırtıma darbeyi yememle nefesim kesilmişti ve yere çökmüştüm. O sırada bir daha vurdu ve yere boylu boyunca uzandım. Elimden gelen her şeyi yapmıştım. Artık yiyeceğim dayağın tadına bakmak zorunda gibiydim. Etrafımı sardılar ve her yerimi tekmelemeye başladılar. Kollarımı yüzüme siper edip dizimi karnıma çektim. Sırtıma yediğim tekmeler nefesimi kesiyordu. Gözüm kararmaya başlamıştı. Bilincimin yavaş yavaş kapandığını hatırlıyorum.

kantine bi çocuk girdi ve Can Yerbiçen, Yağmur Görmüş, müdür odasına bekliyor. dedi ve gitti. Hemen ayaklanıp, muhabbeti sonraya bırakma kararı aldık. Ve müdürün odasına
doğru gitmeye başladık. Kapı kapalıydı. içeri girdik. Buyrun oturun çocuklar dedi. Oturduk. Ekin olacak gavat odada gözükmüyordu. Müdür söze başlamak için Ekin'i bekliyor
olmalıydı. Ekin kapıyı çalıp odaya girdi. Kaşına revirde bakmış olmalıydılar ki temizlemişler ve yara bandı gibi ufak işlemler uygulamışlardı. Benimse sadece dudağımın içi
patlamıştı. Görünürde birşey yoktu. Dudağının yanıda patlamıştı. Bıyık altından güldüm. Gülüşümü gördükten sonra sinirlendiğini anlamıştım. Müdür söze girdi.
Müdür: Geç otur Ekin. Gençler, sizi daha öncede bir çok kez aynı sebepten bu odada ağırlamıştık. yaptığınız davranış hoş değil. diyerek bize baktı ve devam etti.
Ekin, sen yaptığın kaba hareketten dolayı arkadaşından özür dileyeceksin. dedi Yağmur'u kastederek. Ekin, Yağmur'dan özür diledikten sonra müdür Yağmur'u kızım kusura bakma
sen gidebilirsin diyip yolladı. Ekin ve ben kalmıştık. Her zamanki nutuklarından çekip yine ve yine uyarıp, özür dilettikten sonra bırakmıştı. Utana sıkıla özür dilemiştik çıkabilmek
için. Çıkmıştık. Kapıda Yağmur bekliyordu. ben çıkınca hemen dikeldi ve gülümsedi. Bahçeye doğru yürümeye başladık. Arkamda sinirle Ekin çıkıp ters yöne gibtir olup gitmişti.
Yaşadığım tesadüften dolayı hala içimde garip bi mutluluk vardı.
Yağmur söze girdi
Yağmur: Ne oldu ceza falan var mı?
Ben: Yok sadece uyardı bir daha olmasın falan dedi
Yağmur: iyi bari sevindim.
Ben:(gülümsedikten sonra) Neden bu okula geçtin?
Yağmur:Diğer okulumda öğretmenlerimle sıkıntılarım vardı ve buranın eğitiminin daha iyi olduğunu düşündüğümüz için buraya geçme kararı aldık. Hem ulaşım sıkıntısıda yok.
Bu dediği şey ile beynimde şimşekler çaktı. Bizim evden okul yaklaşık 15 dakikaydı. Ulaşım sıkıntısı yok dediğine göre onunda evi yakınlardaydı. Tamam bizim evden 3 sokak
geride görmüş olabilirdim ama o civarda bi eve girmemişti. Ve tahminimce o kaldırıma oturma sebebide hava almaya çıktıktan sonra yorulmasıydı.
Ben: (gülerek) Çok iyi yapmışsın hoşgeldin.
Yağmur: (gülerek) Hoş bulduk bencede öyle oldu pişman değilim (gülmesi yerini tebessüme bıraktı)
içimdeki mutluluk ve huzur, sanki yetmezmiş gibi ikiye katlandı.
Tam ağzımı açmıştım ki zil çaldı. Bahçeye daha yeni çalmıştık bu da neyin nesiydi. Durduk ve birbirimize baktık.
Yüzümüzde buruk bi tebessüm vardı. Ayrılık vaktinin geldiğini biliyormuş gibi. Söze girdim
Ben: Sanırım ayrılmamız gerekiyor. Şey, (ensemi kaşıyarak) Numaranı almamın bi sakıncası var mı?
Yağmur:(heyecanlanarak) Aa, şey, yok tabi hayır neden olsun ki, yani alabilirsin sorun yok.
gibisinden şeyler söyledikten sonra saçmaladığının farkına vardı ve kafasını yere eğerek utançla gülümsedi
Telefonumu uzattım kendini kaydetmesi için. Kendini kaydettikten sonra telefonu geri verdi. Çaldırıp kapattım ve oda beni kaydetti.
Okulun içine girmiştik.
Ben:(Gülümseyerek) iyi dersler
Yağmur:(gülümsedi) iyi dersler görüşürüz
Ben: Görüşürüz
Mal mal sırıtarak sınıfa doğru gitmeye başladım. Sınıfa girdim ve sırama oturdum.
Aras:Ne sırıtıyorsun lan kupon tutturmuş gibi pekekent
diyerek dalga geçene kadar sırıttığımın farkında değildim.
Ben:Ne sırıtması lan dallama. Yok bişey dön önüne.
Aras:Gözlerinin içi gülüyo gerizekalı benden saklayabileceğine inanıyo musun
Ben:Neyi saklıcam olum salak salak konuşma
Aras:gibtir git dalyarak okuldan sonra konuşucaz unutma
Ben:Tamam hadi önüne dön.
dedim o arada hoca derse girdi. Okulda Yağmur'u öğle teneffüsünden sonra bidaha görmemiştim. Yanınada gitmemiştim utancımdan mıdır, kız istemez diye düşünmemden mi
bilmiyorum. Mesajda atmadım hemen. Okul bitti eve gitmiştim. Aptal gibi sırıtıyordum içimde acayip bi mutluluk vardı. Mahallede Herkesle kısa kısa sohbet ediyordum.
Etrafıma neşe saçarak eve girdim. Ev boştu. Hemen televizyonun karşısına kurulup bi film açtım. Ama filme odaklanamadan günü düşünmeye başladım. Mesaj atsam mı atmasam
mı diye düşünürken telefonum titredi.