ÖNEMLi EDiT: BEYLER SONA ULAŞMIŞ BULUNMAKTAYIZ. UZUN SOLUKLU Bi HiKAYE OLDU GiBi OLDU. OKUYAN HERKESE TEŞEKKÜR EDERiM. ELLERiNiZE, EMEĞiNiZE, GÖZLERiNiZE SAĞLIK. VAKTiNiZi HARCADIĞINIZ iÇiN TEŞEKKÜR EDERiM. HEPiNiZE, BEĞENiP BEĞENMEYEN HERKESE ÇOK TEŞEKKÜR EDERiM. HER ŞEY GÖNLÜNÜZCE OLSUN. GÖRÜŞMEK ÜZERE.

Üst edit: beyler trende girmişiz. hepinize teşekkür ederim. Hikaye asla yarim kalmayacak emin olabilirsiniz. Uzun surebilir ama tekrar soyluyorum asla yarim kalmicak. Burdan hepinize selamlarimi ve teşekkürlerimi iletiyorum. Iyi okumalar. Beğenmeniz dileğiyle
Üst edit 2: Beyler isim konusunu soranlar olmuş. isim vermişsin gibisinden. isimler gerçek değildir. Bilginize.
18 yaşında tanıştığım kızla yaşadıklarımı anlatıcam. önce kendimi ve cevremi tanıtayım. adım can 18 yaşında, 4 yıl boyunca kendimi korumak amaclı kick taks, muay thai gibi sporlarla uğraşmış fakat müsabakalara falan cıkıp ısı profesyonelliğe dökmemiş, 183 cm 75 kilo yapılı bakımlı ve ortalamanın üzerinde yakışıklı denebilecek bi panpanızım. annem pgibolog babam avukat. 2 kardeşiz 1 abim var. abimin adı murat 21 yaşında üniversite 3. sınıf. mimarlık okuyor.
maddi durumumuz Allah'a çok şükür oldukça iyi. Abimlede oldukça iyi bi ilişkimiz vardır aramızdan su sızmaz küçükten beri.

Neyse başlayalım.
Yaz tatili zamanları daha okul başlamamış bizde arkadaşlarla bi akşam sahilde bi kafede oturmuş okey batak falan yaptık. Evlere dağılırken eve gitmeden 2-3 sokak geride gece vakti tek başına kaldırımda oturmuş ağlayan, kumral sarışını(böyle bi tabir var mı bilmiyorum ama başka nası acıklayabılecegımı bılmedım oyle bir tonu var ki anlatamam) saçları olan, 17-18 yaşlarında 1.65-1.70 boylarında yaklaşık 50-55 kilo bi kız gördüm. acaba yanına gitsem mi yanlış anlar mı diye tereddütte kaldım ama bu durumda o kızı görüp hiç bir şey yapmadan geçip gitmeye gönlüm elvermedi. o yüzden kararsız kalsamda sonradan yanına gitmeye karar verdim. Yanına gittim ve oturdum. Aramızda yaklaşık biraz bi boşluk olacak şekilde oturuyorduk. Yanyanaydık ama dip dibe değildik yani anladınız işte aramızda boşluk vardı. Diyecek birşey bulamadığım için hiç bir şey demeden sigaramı yaktım ve içmeye başladım. Kafasını kaldırıp gözlerime baktıgını farkettikten sonra bende ona döndüm ve şaheser gibi duran, ağlamaktan kızarmış ve şaşırmış bi şekilde bana bakan deniz mavisi gözleriyle karşılaştım. Bir anda bütün vucüdümu heyecan bastı. Kalp ritmim bozuldu. Bembeyaz teni, masmavi ve ağlamaktan kızarmış olan gözlerine etkilenmiş bi şekilde bakarken ağzını açtı ve şunları söyledi
(B=Ben K=Kız)
K=(burnunu çekerek) N-ne yapıyorsun?

K= Sadece sessiz ve böyle kalsak olur mu?
B=Tabii nası istersen
Saat tahminimce gece 12-12:30 arasıydı. Benim için hava hoştu. Bu güzellikle bir ömür burda oturabilirdim. 15-20 dakika daha oturduk. Hava soğuktu ve kız titremeye başlamıştı.
Hemen hırkamı çıkarttım ve üstüne örttüm. Hırkamı cıkarırken ne yaptıgımı anlamak ıcın bana baktı sonradan anladı ve ben hırkayı ona sararken utançla tebessüm etti. Artık ağla-
mıyordu. içim eriyordu. Bu his hiç tanıdık değildi. Ben kızlara karşı uzun zamandır hiç birşey hissedemiyordum. Fakat bu kız kalp ritmimi tek bir hareketiyle alt üst etmeyi
başarıyordu. Kız hareketlendi ve ayağa kalktı. Ayrılık vaktinin gelip çattığını farkeden vücudumu saran üzüntü de neyin nesiydi? Anlayamamıştım. Onu, o güzel saçlarını,
O güzel gözlerini bir daha göremeyeceğim ve o güzel kokusunu bir daha koklayamayacak olmam gerçeği beni üzmüştü. (B=Ben K=Kız)
K=Bunu neden yaptın bilmiyorum ama sarılacak bir omuza sahip olmak çok güzel bir histi. Her şey için teşekkür ederim. Görüşmek üzere.
dedi
Şaşkın ve hüzünlü bir şekilde yüzüne bakıyordum. Tebessümünün ardından arkasını döndü ve bir yere doğru yürümeye başladı. Artık bir şeyler yapmam gerektiğini düşünüyordum.
Ama dilim tutulmuş gibiydi. Hemen seslendim ve
B=hey
Kız omzunun üstünden arkasına baktı ve bende cesaretlenerek devam ettim
B=(utana sıkıla) ismini öğrenebilir miyim?
K=Yağmur
dedi ve arkasını dönüp gitti
Arkasından bakakalmıştım.
Şaşkın bir şekilde eve girdim. Hala yaşadıklarımın etkisindeydim. Abim uyumamış televizyon izliyordu. Şaşkın halimi görünce dalga geçti fakat ne dediğini duymamıştım.
Tekrarladı (M=Abim(Murat) B=Ben)
M=Aloo sana diyorum oğlum duymuyo musun?
B=Heh, noldu
M=hayırdır avel avel dolaşıyosun ne bu tip
diyerek dalga geçti
B=Sonra konuşuruz
deyip odama geçtim ve yatağıma yattım. Yarım saat bi saat geçmiş olmalıydı ki Yağmur'u düşünürken uyuyakalmıştım. Yaklaşık 2 3 hafta geçmişti Okulların açılmasına 1 hafta
kalmıştı. Markete giderken, gelirken dolaşırken, sokaklarda her yerde gözüm Yağmur'u arıyordu. Ama göremiyordum. Her dakikam onu düşünmekle geçiyordu.
Acaba o da beni düşünüyor muydu? Abime konuşup anlatmıştım ve hoşlantı yada heyecan olduğunu söyleyip geçiştirmişti. Belkide öyleydi. Ama fazlasıyla etkilendiğim kesindi.
1 Hafta sonra okullar açıldı. Okula gittim ve sınıfa girdim. Geçen seneden tanıştığımız için ufak tefek muhabbetler yaptık tatil hakkında ve kendi sırama çekildim. Sınıfta herkesle
konuşurdum sohbet ederdim fakat yakın olduğum bir kişi vardı. Her zaman beraberdik Cocukluktan itibaren. oda 175-180 boylarında, 82 kiloydu. Aynı spor salonuna gidiyorduk.
Oda kick taks ile uğraşıyordu. Çocukluk arkadaşımdı ve hiç kopmamıştık. Adı Aras'dı. Küçükten beri Çok sık kavga etmezdik başkalarıyla. Ota taka olay çıkartmazdık ama yeri gelince kavgamızı ederdik. Ama olaylarımız oluyordu tabi. hepsindede yan yanaydık ve çoğu
boş olayların büyümesinden oluşan kavgalardı. Küçükken dayak yemişliğimiz vardı ama beraber düşüp beraber kalkmıştık. Kick taksla uğraşmaya başlayıncada ufak tefek yaralar dışında olaylarımızda dayak yediğimizi hatırlamıyorum. Dediğim gibi hiç bir kıza karşı bir şeyler hissetmemiştim ve kız mevzum olmamıştı. Sokakta falan kavga etmiştik. 6-7 kişi haşat
etmişliğimiz var 2 3 kez. Her neyse çok güvendiğim bi arkadaşımdır. Onunla sohbet ettik. Öğle arasında kantine indik. Yemeklerimizi aldık, otururken bağırış sesleri gelmeye
başladı. herkes o tarafa odaklanmıştı. Bir kız ve bir erkek bağrışıyorlardı.

kantine bi çocuk girdi ve Can Yerbiçen, Yağmur Görmüş, müdür odasına bekliyor. dedi ve gitti. Hemen ayaklanıp, muhabbeti sonraya bırakma kararı aldık. Ve müdürün odasına
doğru gitmeye başladık. Kapı kapalıydı. içeri girdik. Buyrun oturun çocuklar dedi. Oturduk. Ekin olacak gavat odada gözükmüyordu. Müdür söze başlamak için Ekin'i bekliyor
olmalıydı. Ekin kapıyı çalıp odaya girdi. Kaşına revirde bakmış olmalıydılar ki temizlemişler ve yara bandı gibi ufak işlemler uygulamışlardı. Benimse sadece dudağımın içi
patlamıştı. Görünürde birşey yoktu. Dudağının yanıda patlamıştı. Bıyık altından güldüm. Gülüşümü gördükten sonra sinirlendiğini anlamıştım. Müdür söze girdi.
Müdür: Geç otur Ekin. Gençler, sizi daha öncede bir çok kez aynı sebepten bu odada ağırlamıştık. yaptığınız davranış hoş değil. diyerek bize baktı ve devam etti.
Ekin, sen yaptığın kaba hareketten dolayı arkadaşından özür dileyeceksin. dedi Yağmur'u kastederek. Ekin, Yağmur'dan özür diledikten sonra müdür Yağmur'u kızım kusura bakma
sen gidebilirsin diyip yolladı. Ekin ve ben kalmıştık. Her zamanki nutuklarından çekip yine ve yine uyarıp, özür dilettikten sonra bırakmıştı. Utana sıkıla özür dilemiştik çıkabilmek
için. Çıkmıştık. Kapıda Yağmur bekliyordu. ben çıkınca hemen dikeldi ve gülümsedi. Bahçeye doğru yürümeye başladık. Arkamda sinirle Ekin çıkıp ters yöne gibtir olup gitmişti.
Yaşadığım tesadüften dolayı hala içimde garip bi mutluluk vardı.
Yağmur söze girdi
Yağmur: Ne oldu ceza falan var mı?
Ben: Yok sadece uyardı bir daha olmasın falan dedi
Yağmur: iyi bari sevindim.
Ben:(gülümsedikten sonra) Neden bu okula geçtin?
Yağmur:Diğer okulumda öğretmenlerimle sıkıntılarım vardı ve buranın eğitiminin daha iyi olduğunu düşündüğümüz için buraya geçme kararı aldık. Hem ulaşım sıkıntısıda yok.
Bu dediği şey ile beynimde şimşekler çaktı. Bizim evden okul yaklaşık 15 dakikaydı. Ulaşım sıkıntısı yok dediğine göre onunda evi yakınlardaydı. Tamam bizim evden 3 sokak
geride görmüş olabilirdim ama o civarda bi eve girmemişti. Ve tahminimce o kaldırıma oturma sebebide hava almaya çıktıktan sonra yorulmasıydı.
Ben: (gülerek) Çok iyi yapmışsın hoşgeldin.
Yağmur: (gülerek) Hoş bulduk bencede öyle oldu pişman değilim (gülmesi yerini tebessüme bıraktı)
içimdeki mutluluk ve huzur, sanki yetmezmiş gibi ikiye katlandı.
Tam ağzımı açmıştım ki zil çaldı. Bahçeye daha yeni çalmıştık bu da neyin nesiydi. Durduk ve birbirimize baktık.
Yüzümüzde buruk bi tebessüm vardı. Ayrılık vaktinin geldiğini biliyormuş gibi. Söze girdim
Ben: Sanırım ayrılmamız gerekiyor. Şey, (ensemi kaşıyarak) Numaranı almamın bi sakıncası var mı?
Yağmur:(heyecanlanarak) Aa, şey, yok tabi hayır neden olsun ki, yani alabilirsin sorun yok.
gibisinden şeyler söyledikten sonra saçmaladığının farkına vardı ve kafasını yere eğerek utançla gülümsedi
Telefonumu uzattım kendini kaydetmesi için. Kendini kaydettikten sonra telefonu geri verdi. Çaldırıp kapattım ve oda beni kaydetti.
Okulun içine girmiştik.
Ben:(Gülümseyerek) iyi dersler
Yağmur:(gülümsedi) iyi dersler görüşürüz
Ben: Görüşürüz
Mal mal sırıtarak sınıfa doğru gitmeye başladım. Sınıfa girdim ve sırama oturdum.
Aras:Ne sırıtıyorsun lan kupon tutturmuş gibi pekekent
diyerek dalga geçene kadar sırıttığımın farkında değildim.
Ben:Ne sırıtması lan dallama. Yok bişey dön önüne.
Aras:Gözlerinin içi gülüyo gerizekalı benden saklayabileceğine inanıyo musun
Ben:Neyi saklıcam olum salak salak konuşma
Aras:gibtir git dalyarak okuldan sonra konuşucaz unutma
Ben:Tamam hadi önüne dön.
dedim o arada hoca derse girdi. Okulda Yağmur'u öğle teneffüsünden sonra bidaha görmemiştim. Yanınada gitmemiştim utancımdan mıdır, kız istemez diye düşünmemden mi
bilmiyorum. Mesajda atmadım hemen. Okul bitti eve gitmiştim. Aptal gibi sırıtıyordum içimde acayip bi mutluluk vardı. Mahallede Herkesle kısa kısa sohbet ediyordum.
Etrafıma neşe saçarak eve girdim. Ev boştu. Hemen televizyonun karşısına kurulup bi film açtım. Ama filme odaklanamadan günü düşünmeye başladım. Mesaj atsam mı atmasam
mı diye düşünürken telefonum titredi.

mesaj hepinizinde tahmin ettiği üzere Yağmur'dan gelmişti. konuşma şu şekildeydi
Yağmur:Napıyosun
Ben:Film izliyorum sen napıyosun
Yağmur:Oturuyorum öyle sen mesaj atmayınca ben atayım dedim *
Ben:Rahatsız etmiyim diye atmak istememiştim
Yağmur:Yok canım ne rahatsızlığı rahatsız olacağımı düşünsem numaramı vermezdim
Burdan onunda mesaj beklediğini yada heyecanlı olduğunu anlayabiliyodum. Sohbetimiz gece geç saatlere kadar devam etti. Durmadan sohbet ediyorduk. Kaç yüz yada kaç bin mesaj oldu bilmiyorum ama ilk mesajlaşmamızdan itibaren mesajlaşıyoduk ve mal gibi sırıtıyordum. Bugün olmazdı belki ama başka bi güne buluşma ayarlamaya çalışmalıydım. Gece vedalaşıp uyuduk. Okula vardığımda Ekinle göz göze geldim. Bana tarif edilemez bi öfkeyle ve nefretle bakıyordu aslında belalı bir tip sayılabilirdi ama umrumda değildi. Umursamadan yerime geçtim. Sabah okulda yanına gittim ufak tefek sohbetler ediyorduk. Artık emindim Yağmur'a karşı boş olmadığıma. Okul çıkışından bir kaç saat sonra yakınlarda bir kafede buluşacağımıza dair sözleşmiştik. Yağmur'la okuldan çıktık. Aras tek başına gitmişti. Onada pek birşey anlatmamıştım ama anlamıştı sanırım olayları. Bi ara onunlada konuşup arayı çok açmamayı aklıma kazıdım. Yağmur'u evine bıraktıktan sonra ters muhitteki evime doğru yürümeye başladım Eve gidip hazırlanmam gerekiyordu. yolda yürürken çoğu zaman kafam yerde olurdu. Olabildiğince başkalarıyla göz teması kurmamaya çalışırdım. Yine kafam yerde bi şekilde yürürken. Yağmur'u bıraktığım için vakit kaybetmiştim ve arayı kapatıp hızlıca eve gitmek için kısa kesmek amacıyla tenha olan ara sokaklara girdim. Adımın seslenilmesiyle kafamı kaldırıp karşıya baktım. Ekin ve etrafında dolaşan kuyrukları bi kaçının ellerinde sopalarla karşıma dizilmiş bin gülümsemesiyle gülüyordu. Dayak yiyeceğim kesindi. Kaçmayacaktım. Üstüme yürümeye başladılar. Sanırım tek tek geleceklerdi çünkü aralarında mesafe vardı gelenlerin. Öndeki iki kişiden birisinde sopa vardı birisinde yoktu. ikişer ikişerdi demek? Öyle olsun bakalım. Hemen pozisyonumu aldım ve bacaklarımı, vucudumla ritmik ve seri şekilde hareket ettirmeye başladım. Olası bi yumrukta veya darbede daha rahat kurtulabilecektim. Önce sopalı olanı engellemeyi düşünüyordum. Yumruğa dayanabilirdim ama sopaya tabikide yumruk kadar dayanamazdım. Sopalı olan genişten alarak sopayı savurdu. Ani bi refleksle geri çekilip toparlanmasına fırsat vermeden bir low kick attım. Kazandığım zamandan istifade ederek yanındaki elemana döndüm ve çenesine attığım yumrukla yeri boylaması bir oldu.
Sopalıya döndüm. bi vuruş daha yaptı. O sırada arkasından birisi hareketlendi. Sopalı olanın darbesini tekrar savuşturdum ve aparkat+kroşe kombosunu yaparak onuda yerde bıraktım.
Ekin ve yanındaki 3 adam kalmıştı. birisi ben ilk adamı devirdikten sonra harekete geçmeye başlamıştı diğeride arkasındaydı. Temkinli davranıyordu. Sanırım eğitimliydi. Arkasından gelen sopalı elemanda yanındaydı. Önden elinde birşey olmayan eleman geldi. yumruğundan elimi koyarak kurtuldum. Elini elimle havada sabitlemişken açıkta olan yüzünde burnunu hedef alıp vurmuştum ki sopalı olandan sırtıma darbeyi yememle nefesim kesilmişti ve yere çökmüştüm. O sırada bir daha vurdu ve yere boylu boyunca uzandım. Elimden gelen her şeyi yapmıştım. Artık yiyeceğim dayağın tadına bakmak zorunda gibiydim. Etrafımı sardılar ve her yerimi tekmelemeye başladılar. Kollarımı yüzüme siper edip dizimi karnıma çektim. Sırtıma yediğim tekmeler nefesimi kesiyordu. Gözüm kararmaya başlamıştı. Bilincimin yavaş yavaş kapandığını hatırlıyorum.

Kız arkası dönük pozisyondaydı. Kızın yeni olduğu belliydi. Kızı Daha önce okulda görmemiştim. Saçları bana birisini anımsatıyordu
Ama erkeği tanıyordum. Daha önce bir kaç kez birbirimize girmiştik bi kaç yumruktan sonra ayırmışlardı. Adı Ekin'di. binin tekiydi. Sürekli zütündeki 3-4 kuyruğuyla dolaşırdı.
Haklı taraf kız gibi gözüküyordu.
Sanırım sıra kavgasıydı. Ekin kızın kolunu sert bi şekilde kavramıştı. Ekin, bağırmayı kes geç şuraya tarzı birşeyler söyleyip kızı ittiriyordu .Kız, Çek elini insan gibi sıranı
beklesene senin ne farkın var gibisinden şeyler söyledi ve aynı zamanda kolunu çekmeye çalıştı. Fakat söylediklerinden çok sese odaklanmıştım. 3 Hafta önce duyduğum ve her
dakika kulaklarımda çınlayan sesle tıpatıp aynıydı. Sadece bu daha öfkeliydi. Aklıma hücum eden gerçekle değişik şeyler hissettim. Vücuduma sinir-mutluluk karışımı
bir şey yayıldı fakat önce şu lavuğun icabına bakmalıydım. Ayağa kalktım ve Ekin'e doğru sinirle yürümeye başladım. Bi kaç göz bana dönmüştü. Aramızdaki mesafe 10 adımlık
falandı.
Ekin'e doğru bağırdım. (B=Ben E=Ekin)

B=Kızı rahat bırakıp sırana geçsene lan adam gibi.
E= (kızın kolundan elini çekip bana doğru yürümeye başladı) Sanane lan? Hayırdır kahraman mı kesildin başımıza?
Dediği şeyle bütün sinir hücrelerim hareketlenmişti. Ekinle birbirimize yürüyorduk. Olası bi kavgaya karşı hazırdım. Arada çok az mesafe kalmıştı ki kız kolunu ovarak
yüzünü bana döndü ve yüzünü bana dönmesiyle aklımda kim olduğuna dair oluşan fikir ispatlanmıştı. Yağmur. Yağmur'da oldukça şaşkın gözüküyordu. Bi an dikkatim Yağmur'a
bakmamla dağıldı ve ağzıma yediğim yumrukla bi adım geri sendeledim. Hemen toparlandım. Bir yumruk daha atmaya yeltenmişti fakat sol elimle engelleyip sağ ile tam
çenesine kroşeyi vurmuştum. Yere düştü. Üstüne çıktım ve iki üç tane yüzüne rastgele yumruk attıktan sonra dudağı ve kaşı patlamıştı. Hemen müdahale edip ayırdılar her
zamanki gibi. Yine kurtulmuştu züt lalesi. hep aynı senaryo. Ekin'i alıp zütürdüler. Bende masaya oturdum. Yağmur şaşkın bir biçimde yanıma geldi ve (B=Ben Y=Yağmur)
Y=iyi misin
B=iyiyim bir şeyim yok. sen iyi misin?
Y=iyiyim teşekkür ederim. yine yanımda olduğun için
Aras yanımızdaydı. Kızın kim olduğunun kanaatini kızın söylediği son cümlesinden anlamış olmalı ki, abi ben sınıfa çıkıyorum diyip gitti.
B=Önemli değil. demek bu okuldasın?
Y= evet 12-c
B=Seni ilk gördüğüm zamanın 3 hafta önceki gece olduğundan gözlerinin denizden güzel olduğu kadar eminim.
Y=(utanıp gözlerini kaçırarak) nakilimi yeni aldım buraya.
B=Anladım. Eğer seni tekrar üzmeyecekse o gece neden öyle bi halde dışarıda olduğunu anlatmak ister misin?
Y=Geçti gitti. Konuşup tekrar gündeme getirmeye gerek yok. Sayende çok kısa sürdü zaten. Bu konuyu kapatıp başka konular hakkında konuşalım
dedi. Ben tam gülümseyip cevap vermeye hazırlanıyorken

Part geldi beyler, beğenirseniz şukuları ve rezleri ekgib etmeyin. iyi okumalar.
Kavganın üstünden 1-2 hafta geçmişti. Aras iyileşmiş, hatta yürümeye başlamıştı. Her şey yolundaydı. Aras, Dilara, Yağmur ve Ben sık sık buluşup bir şeyler yapıyorduk.
Hepimiz beraberken mutluyduk. Dilara ve Aras arasındaki ilişki gayet iyiydi. Aras, Dilara'yı seviyordu. Bundan emindim. Dilara'da ona karşı boş değildi. Onlar bunu utanıp,
sıkılarak reddediyorlardı fakat dışarıdan 5-10 dakika izleyen birisi bile anlardı birbirlerine karşı birşeyler hissettiklerini. Hele ki şu kavga olayından sonra, Dilara'nın
birşeyler hissetmemesi mümkün değildi. ikisininde birbirlerine karşı boş olmadıklarına emindim yani. Sık sık laf dalaşına giriyorlardı fakat bunlar tatlı laf dalaşlarıydı.
Tartışırken bile mutlulukları yüzlerinden okunuyordu. Birbirlerinin yanında çocuklaşıyorlardı resmen. Çocuk gibi küsüp, sinirleniyorlar ve bir şekilde tekrar eskisinden
daha iyi olmayı başarıyorlardı. Çoğu zaman gülerek laf dalaşına giriyorlardı. ikiside hazır-cevap oldukları için izlemesi bile çok zevk veriyordu. Aras, kıskanç birisiydi.
Hatta çok kıskanç birisiydi. Dilara'nın yanında erkek gördüğünde sinirden duvarları yumrukluyordu adeta. Bende çok kıskançtım fakat Yağmur'un erkeklerle zorunda olmadıkça,
hatta hiç bi şekilde konuşmadığını bildiğimden sorun yoktu. Okuldaki herkeste Yağmur'un sevgilim olduğunu biliyordu. Çevremin geniş olduğundan bahsetmiştim ve
çabucak yayılmıştı. Bu arada kıskançlık konusu açılırken, okul çıkışında Yağmur'la konuşmak isteyen çocuk hakkında Yağmur'la fırsat bulup konuşmuştum.
Eski okulundan bir çocukmuş. Yağmur'a açılmasada bir şekilde Yağmur, çocuğun kendisinden hoşlandığını çevreden duymuş, o günde konuşmaya gelince ne olduğunu
anlayıp konuşmak istememişti. Çocukta bizi el ele gördükten sonra sorun çıkartmadan hayatımızdan çıkmıştı zaten.
Yağmur'la ortak bir karar aldık. Ailelerimiz ile tanışacaktık. Ailesi hakkında bilgi vermek gerekirse, 23 yaşında Damla adında bir ablası vardı. Annesi iç mimar, babası doktordu.
Tahmin edebileceğiniz üzere maddi durumları oldukça iyiydi. Bütün bu olayların yanı sıra,
Yağmur ara sıra baş dönmeleri yaşıyordu. Hatta bazen bayıldığı bile oluyordu. Endişeleniyordum. Sorduğumda ise karnının aç olduğunu, bir şeyi olmadığını söylüyordu.
Ve bende üstelemiyordum. Çünkü cidden iştahı yok denebilecek kadar azdı.